Obraz anamorfotyczny – termin używany w odniesieniu do kinematograficznej techniki rejestracji obrazu panoramicznego na taśmach filmowych 35 mm, a także innych mediach służących do zapisu obrazu i w początkowym założeniu przystosowanych do rejestracji obrazu o proporcjach niepanoramicznych. Termin ten stosowany jest także w odniesieniu do projekcji kinowej wymagającej projektorów wyposażonych w optykę z soczewkami anamorfotycznymi pozwalającymi odtworzyć oryginalne proporcje obrazu na ekranie. Obrazu anamorfotycznego nie należy mylić z opracowanym dla potrzeb telewizji cyfrowym obrazem anamorfotycznym, który opiera się na podobnych założeniach, ale wykorzystuje do kompresji całkiem inne metody.

Wybieranie międzyliniowe – obecnie stosuje się to w telewizji programowej. Caly obraz podzielony jest na dwa polobrazy (pola) Polobraz nieparzysty i parzysty. Eliminuje efekty migotania obrazu telewizyjnego na ekranie kinetoskopu odbiornika telewizyjnego.

Dvbt – telewizja cyfrowa naziemna. Standard telewizji cyfrowej dvb nadawanej naziemnie. Do kompresji audio/video wykorzystuje się standard mpeg-2 lub mpeg-4 (h.264)

Letterbox – letterbox powstaje gdy obraz ma wiekszy stosunek szerokości do wysokości niż ekran na którym jest on wyświetlany (zazwyczaj obraz 16:9 wyswietlany na ekranie 4:3) Poleg a na dodaniu do obrazu poziomych pasków (kaszet) na górze i na dole