Informacja niejawna w kryzysie. Szyfrowanie.

1. Szyfr podstawieniowy polegał na zastępowaniu każdej litery inną, z góry ustalonego klucza.

A	B	C	D	E	F	G	H	I	J	K	L	M	N	O	P	Q	R	S	T	U	V	W	X	Y	Z
Q	W	E	R	T	Y	U	I	O	P	A	S	D	F	G	H	J	K	L	Z	X	C	V	B	N	M

KRYPOLOGIA tekst otwarty

AKNHZGSGUOQ kryptogram

1. Szyfr podstawieniowy, używał go J. Cezar, polegał na cyklicznym przesuwaniu liter w alfabecie łacińskim, przesuwał litery o 3 miejsca do przodu.

A	B	C	D	E	F	G	H	I	J	K	L	M	N	O	P	Q	R	S	T	U	V	W	X	Y	Z
D	E	F	G	H	I	J	K	L	M	N	O	P	Q	R	S	T	U	V	W	X	Y	Z	A	B	C

Liczba kluczy dla alfabetu łacińskiego=26

1. Szyfr francuskiego Vigenere’a- wprowadza się miejsce litery w alfabecie, przesuwa się o tyle miejsc, o ile…; złamał go Kasisky (?)

(3, 7, 1, 11, 2)

KRYPTOLOGIA

NYZAVRSPRKD

1. Szyfr Vernama, 1918 r., udoskonalenie szyfru Vigenera; liczby występujące w kluczu są losowo wybrane z przedziału od 0 do 25, ciąg tych liczb ma taką samą długość jak tekst otwarty; dany ciąg może być użyty do szyfrowania tylko jeden raz. Wadą są długie klucze, które muszą być dostarczane obu korespondentom wcześniej, za pomocą całkowicie bezpiecznego kanału

2. Szyfr Venona, 1939-57 r., do szyfrów podstawieniowych należą również szyfry, w których szyfruje się zestawienia liter, a nawet całe słowa.

Szyfrowanie przedstawieniowe (transpozycyjne) polega na zamianie kolejności liter wg pewnej reguły, np. pierwszej litery z drugą.

1. M. Rejewski, J. Różycki, H. Zygalski, 1932-39r., systemy kryptograficzne z kluczem publicznym, odgrywają szczególną rolę we współczesnej kryptografii. W klasycznych systemach, klucz rozszyfrowania można otrzymać z klucza szyfrowania. W systemach z kluczem publicznym, jeśli osoba zna klucz szyfrowania, a nie zna klucza rozszyfrowania, nie może odczytać tekstu, musi znać sposób generowania obu kluczy.