Nikołaj Michajłowicz Karamzin (Николай Михайлович Карамзин) (1766-1826)

1 grudnia 1766 urodził się w rodzinie szlacheckiej w pobliżu Symbirska.

1784- wstąpienie do służby wojskowej

1785- wprowadzony do moskiewskiej loży wolnomularskiej.

1789- Eugeniusz i Julia (Евгений и Юлия), nowela zamieszczona w piśmie Nowikowa- Детское чтение

1789- podróż za granicę (przez 18 miesięcy zwiedził Niemcy, Szwajcarię, Francję i Anglię)

Wrażenia z tej podróży opisał w Listach podróżnika rosyjskiego (Письма русского путешественника), które opublikował na łamach wydawanego przez siebie pisma Московский журнал (1791-1792). Listy te były typowym reprezentantem gatunku sentymentalnego. Nawiązywały do słynnej Podróży Sentymentalnej Sterna i Listów o Włoszech Karola Dupaty. Pisarz szczegółowo informował czytelnika, o tym, co oglądał, w czym uczestniczył i o czym rozmawiał. W efekcie dawał czytelnikowi możliwość zetknięcia się z bogatymi materialnymi i rzetelnymi relacjami o życiu i kulturze Europy Zachodniej. Obok wartości poznawczych książka dostarczała również emocji o charakterze sentymentalnym.

1792- Biedna Liza (Бедная Лиза). Swoją smutną opowieść pisarz osnuł na popularnym schemacie uwiedzenia wieśniaczki przez młodego arystokratę. Główny jej motyw przedstawiony został w kategoriach estetyczno-moralnych. Autor ze współczuciem potraktował obie strony w konflikcie, wyrażając przekonanie, że rozłączeni przez prawa tego świata kochankowie połączą się na tamtym świecie. Do powodzenia utworu przyczyniła się w znacznym stopniu jego wymowa humanistyczna. Po raz pierwszy z taką siłą wyrazu i zupełnie nowym stylem przedstawione zostały perypetie miłosne i smutny los biednej dziewczyny z ludu. Sama postać bohaterki została wyidealizowana. Znacznie bardziej udała się pisarzowi postać Erasta, w której zarysowany został konflikt między poczuciem moralnym jednostki a jego uwikłaniami społecznymi. Czytelnikom spodobał się również dramatyczny wątek fabularny, przejrzysta kompozycja, oszczędna narracja przerywana lirycznymi dygresjami na temat przebiegu wydarzeń i postępowaniu bohaterów, a nade wszystko język- prosty, wytworny, z lekka rytmizowany.

1792- Natalia córka bojarska (Наталья боярская дочь)

1794- nowela Wyspa Bornholm (Остров Борнгольм)

1802- wydawał czasopismo Вестник Европы

1803- Marta namiestniczka czyli ujarzmienie Nowogrodu (Марфа посадница или покорение Новгорода)

1818- ukazanie się ośmiu tomów dzieła pt. Historia Państwa Rosyjskiego (История Государства Российского). Praca nad dziejami kraju zajęła Karamzinowi 21 lat, śmierć zastała go nad XII tomem, doprowadzonym do początków XVII wieku.

22 maja 1826- śmierć w Petersburgu