Zdrowie – doskonała harmonia sił psychofizycznych człowieka. Wg WHO zdrowie to stan całkowitego fizycznego, psychicznego i społecznego dobrostanu. Narodowy program Zdrowia 1996 – 2005 określa zdrowie jako stan dobrego samopoczucia fizycznego, psychicznego i społecznego, a nie tylko brak choroby lub niepełnosprawności.

Zdrowie psychiczne:

• Umysłowe – zdolność do jasnego, logicznego myślenia.

• Emocjonalne – zdolność do wyrażania uczuć (np. lęku, radości, żalu) i zdolność do wyrażania ich w odpowiedni sposób. Umiejętność radzenia sobie ze stresem.

• Społeczne – zdolność do utrzymywania relacji z innymi ludźmi.

• Duchowe – związane z wierzeniami i praktykami religijnymi, u innych dot. osobistego Credo – zasad zachowań i sposobów utrzymywania wewnętrznego spokoju.

Na zdrowie jako całość wpływają: styl życia / warunki życia.

Zdrowie psychiczne

• to taki rozwój psychofizyczny, który pozwala realizować własne potrzeby i cele życiowe zgodnie z potrzebami życia społecznego.

• to czynność mózgu, który osiągnął poziom ewolucji pozwalający człowiekowi na dowolną i świadomą kontrolę zachowania,
  w następstwie czego, całokształt jego działalności umożliwia mu optymalne przystosowanie się do istniejących warunków bez naruszenia norm życia społecznego i przewidywanie przyszłości na podstawie przeszłości.

• Teoria dezintegracji pozytywnej

Czynniki kształtujące zdrowie psychiczne:

1. cechy dziedziczne (wady genetyczne, poziom wrażliwości, który powoduje różne reakcje na środowisko);

2. wychowanie w dzieciństwie (relacja dziecko – rodzice – poczucie miłości, bezpieczeństwa, akceptacji, pozytywne interakcje z innymi, uczenie się adekwatnych sposobów radzenia sobie w sytuacjach trudnych; negatywne: brak matki / ojca, odrzucenie przez rodziców, wczesne niepowodzenia w nawiązywaniu kontaktów);

3. warunki życia (bezpieczeństwo materialne,
   lubiana praca, udane małżeństwo).

Cechy zdrowia psychicznego:

1. posiadanie zdolności akceptacji siebie, innych i natury,

2. umiejętność nawiązywania więzi z innymi,

3. postrzeganie świata i ludzi takimi, jakimi są
   w rzeczywistości,

4. umiejętność cenienia życia,

5. niezależność lub autonomiczność w myśleniu i działaniu oraz poleganie na własnych wartościach i wzorcach zachowań,

6. stosowanie różnego podejścia przy wykonywaniu zadań i rozwiązywaniu problemów,

7. konsekwentne postępowanie, respektowanie prawa innych, chętne słuchanie i uczenie się od innych oraz poszanowanie dla wyjątkowości i odmienności innych.

Świadomość – (poczucie przeżywania) - kompleksowa i natychmiastowa identyfikacja informacji pod względem treści i formy.

Zaburzenia świadomości:
http://www.sciaga.pl/tekst/44397-45-zaburzenia_swiadomosci

• ilościowe:

  • przymglenie,

  • senność,

  • półśpiączka,

  • śpiączka,

• jakościowe:

  • zespół majaczeniowy,

  • zespół snopodobny,

  • zespół zamroczeniowy,

  • zespół splątaniowy

Higiena –

• wpływ środowiska na organizm człowieka;

• polepszanie zdrowotności jednostki społecznej, wpływ środowiska;

• zespół warunków wpływających na zdrowie ludzkie.

Higiena psychiczna –

• system poglądów i działań praktycznych zmierzających do utrzymania zdrowia psychicznego jednostki społecznej i obejmuje takie zagadnienia:

  • problemy rodziny,

  • wychowania,

  • higieny pracy,

  • wypoczynku.

• nauka o zdrowiu psych. jednostki lub grupy.

• nauka o warunkach zdrowia psychicznego jednostki i grupy oraz umiejętność praktyczna stosowania do jednostki i grupy wskazań opartych na poznaniu tych war.

Zadania higieny:

• zapewnienie prawidłowego rozwoju,

• kształtowanie umiejętności rozwiązywania,

• problemy rodzinne,

• utrzymanie zdrowia.