23.X.2012r. | Agata Socha Justyna Sojka Anna Rozborska |
---|---|
Ćwiczenie nr 11: Wyznaczanie entalpii tworzenia naftalenu przez pomiar ciepła spalania. |
Wyniki:
Kwas benzoesowy | Naftalen | |
---|---|---|
Masa drutu przed spalaniem [g] | 0,06 | 0,06 |
masa drutu po spaleniu [g] | 0,0024 | 0,0043 |
masa substancji [g] | 0,6 | 0,7 |
masa pastylki + drucik [g] | 0,66 | 0,76 |
T0 | 20,746 | 22,958 |
T1 | 20,846 | 22,932 |
T2 | 20,821 | 22,933 |
T3 | 22,785 | 25,302 |
T4 | 22,766 | 25,294 |
n | 22 | 25 |
K | 3000 | 3000 |
Q | 6144 | 7224 |
Tmax | 22,785 | 25,302 |
ΔT= T3- T2 | 1,92 | 2,369 |
Kwas benzoesowy
Masa drutu przed spalaniem [g] | Masa drutu po spaleniu [g] | Masa próbki [g] | ΔT [K] |
---|---|---|---|
0,06 | 0,0024 | 0,6 | 1,92 |
Naftalen
Masa drutu przed spalaniem [g] | Masa drutu po spaleniu [g] | Masa próbki [g] | ΔT [K] |
---|---|---|---|
0,06 | 0,0043 | 0,7 | 2,369 |
Wykresy zależności temperatury od czasu spalania danego związku chemicznego:
Obliczenia:
[kcal/K]
gdzie:
Qsp.kw – ciepło spalania kwasu benzoesowego 6,3176 [kcal/g],
K – stała kalorymetru [kcal/K],
ΔT – przyrost temperatury 1,92[K]
mkw. – masa próbki kwasu benzoesowego0,6 [g]
mdr – masa spalonego drutu 0,0576 [g]
Qsp.dr. = ciepło spalania drucika 1,6 kcal/g
K= =2,02225 kcal/K
Obliczanie ciepła spalania naftalenu:
Qsp.naft. = - , [kcal/g]
gdzie:
Qsp.naft – ciepło spalania naftalenu [kcal/g],
K – stała kalorymetru 2,02225 kcal/K
ΔT – przyrost temperatury2,369 [K]
mnaft. – masa próbki naftalenu 0,7[g]
mdr – masa spalonego drutu0,0557 [g]
Qsp.dr. = ciepło spalania drucika 1,6 kcal/g
Qsp.naft.= = 6,72 kcal/g
Zamieniamy [Kcal/g] na [kJ/mol] dzięki zależności:
1 kcal = 4,1868 kJ
oraz znajomości masy molowej naftalenu równej Mnaft =128,18 g/mol.
Qsp.naft = Qsp.naft * Mnaft. * 4,184 kJ/kcal
Qsp.naft.= 6,72 kcal/g * 128,18g/mol * 4,1868 kJ= 3606,38 kJ/mol
Obliczanie entalpii reakcji spalania naftalenu w bombie kalorymetrycznej:
Reakcje spalania naftalenu przeprowadzaliśmy w stałej objętości i ciśnieniu, dlatego też możemy skorzystać z prawa Hessa:
ΔU = Qv=Qsp.naft , v = const
ΔH = Qp , p = const
Gdzie:
Qv – ciepło przy stałej objętości [kJ /mol]
ΔU – zmiana energii wewnętrznej [kJ /mol]
Qsp.naft – ciepło spalania naftalenu [kcal/g],
ΔH – zmiana entalpii spalania naftalenu w bombie kalorymetrycznej [kJ /mol]
Qp – ciepło przy stałym ciśnieniu [kJ /mol]
Pomiędzy Qv a Qp istnieje zależność:
Qp= Qv + Δn RT
gdzie:
Δn – zmiana liczby moli substancji gazowej w czasie przebiegu reakcji(-2 mol) ,
R – stała gazowa wynosząca 0,008314 kJ /mol*K
T3 – średnia temperatura przebiegu reakcji 298,452 [K].
Po uwzględnieniu tych wszystkich wzorów otrzymujemy wzór na zmianę entalpii reakcji:
C10H8 (s) + 12 O2 (g) = 10 CO2 + 4 H2O (c)
ΔH = Qsp.naft + Δn RT
ΔH = 3606,38 kJ/mol + (-2 mol *0,008314 kJ /mol*K *298,452 K) = 3601,417 kJ/mol
Za pomocą wyznaczonej wartości entalpii spalania naftalenu ΔH można wyznaczyć entalpię tworzenia naftalenu ∆Htw.C10H8:
10C(s) + 4H2(g) → C10H8(s)
Korzystamy znowu z prawa Hessa:
H2(g) + 1/2 O2(g) → H2O(c) , ∆Htw.H2O = - -285,8 kJ/mol
C(s) + O2(g) → CO2(g) , ∆Htw.CO2 = -393,5 kJ/mol
10 CO2(g) + 4 H2O(C) → C10H8(s) + 12O2(g) , -∆H=-3601,417 kJ/mol
Po przekształceniu otrzymujemy wzór na entalpię tworzenia naftalenu:
∆Htw.C10H8 = 4*∆Htw.H2O + 10∆Htw.CO2 –∆H
∆Htw.C10H8 = 4*-285,8 kJ/mol +10*-393,5 kJ/mol -3601,417 kJ/mol) = -8678,147kJ/mol
Obliczanie błędów.
Błąd wyznaczania stałej K:
K =
K= =1,860 kcal/K + 0,045kcal/K
ΔK = K1 ( | | + | - | ) + K2 ( | | + | - | )
=1,427*10-3 kcal/K
Błąd wyznaczania ciepła spalania Qsp.
Qsp. = K - = Q1 – Q2
Qsp = =6,716 kcal/g + 0,127 kcal/g
ΔQ = Q1 ( | | + | | + | - | ) – Q2 (| | + | - | )
0,021kcal/g
Wnioski
Standardowa entalpia tworzenia naftalenu wynosi 73,53 kJ/mol
Wyznaczona doświadczalnie entalpię spalania naftalenu, odbiega bardzo od standardowej, powodem tego mogą być błędy pomiarowe i nieprawidłowe warunki prowadzenia pomiaru.