Present Simple

1.Sytuacje powtarzające się. (I go to school every day.)
2.Sytuacje stałe. (I live In Poland.)

operator: ‘do’ i ‘does’ 
twierdzenia: I go to school every day
przeczenia: I don’t go to school every day.
pytania: Do you go to school every day?
odp.: Yes, I do./ Yes, she does.
No, I don’t./ No, she doesn’t.



Past Simple

1.Wyrażanie czynności, które miały miejsce 

w przeszłości i nie posiadają żadnego związku z chwilą obecną.
2.Opis czynności powtarzających się w przeszłości.

operator: ‘did’
czasownik: z końcówką –ed lub czasownik z II kolumny
twierdzenia: I left for Warsaw yesterday.
przeczenia: I didn’t leave for Warsaw yesterday.
pytania: Did I leave for Warsaw yesterday?
odp.: Yes, I did./ No, I didn’t.


Present Perfect

1.Uzywamy go do opisu czynności, które odbywają się w przeszłości lub w chwili obecnej.
2.Do wyrażenia w chwili obecnej skutków czynności, która odbyła się w przeszłości.
3.Do opisu czynności lub stanu, który zaczął się w przeszłości i trwa do dziś.

operator: ‘has’ i ‘have’
czasownik: z końcówka –ed lub III kolumna
twierdzenia: She has talked to Chris today.
przeczenia: She hasn’t talked to Chris today.
pytania: Has she talked to Chris today?
odp.: Yes, She has. /Yes, I have.
No, She hasn’t. /No, I haven’t.
just, already, yet, still 

‘Yet’ używamy na końcu w pytaniach i przeczeniach aby pokazać dla mówiącego ,że stało się coś ekscytującego. 

‘Just’ używamy w zdaniach oznajmujących ,żeby powiedzieć ,że coś zostało zrobione niedawno.

‘Already’ używamy w środku zdań żeby powiedzieć o jakimś szczęśliwym odkryciu (zostaliśmy pozytywnie zaskoczeni). 

‘Still’ używamy w przeczeniach przed haven’t/hasn’t ,żeby okazać uczucia-niespodzianka.

Present Simple	A book	is	written.
	Books	are	written.
Present Perfect	A book	has been	written.
	Books	have been	written.
Past Simple	A book	was	written.
	Books	were	written.
Future Simple	A book	will be	written.
	Books	will be	written.

Znajomość strony biernej jest rzeczą bardzo przydatną. Na przykład w polityce. Rzecznicy rządowi i sami politycy (w każdym kraju) uwielbiają posługiwać się stroną bierną. Przecież to od razu poważniej (i bezpieczniej dla mówiącego...) wygląda jeśli się zagrzmi:

The mistakes were made! Błędy zostały popełnione!

niż poinformuje wprost:

Yeah, WE made the mistakes... Hej, no to MY popełniliśmy błędy...

Tworzenie strony biernej jest stosunkowo proste. Polega ono na zamianie miejscami podmiotu z dopełnieniem. W normalnym zdaniu podmiot wykonuje jakąś czynność i nacisk jest kładziony na sprawcę czynności, w zdaniu w stronie biernej ważniejszy jest efekt niż sprawca (zwłaszcza, gdy jest on na przykład nieznany, lub, jak wyżej, niekoniecznie chce się ujawnić). Spójrzmy na kolejne przykłady:

Somebody has stolen my car! Ktoś ukradł mój samochód!

No, rzeczywiście, ktoś musiał tym samochodem odjechać, sam tego nie zrobił, ale w tym momencie bardziej interesuje nas fakt braku samochodu niż złodziej. Dlatego zdenerwowany posiadacz samochodu krzyknie raczej:

My car has been stolen! Mój samochód został ukradziony!

nawet nie dodając, że 'przez kogoś' bo wiadomo, że jakiś 'ktoś' to zrobił.

Po ustaleniu podmiotu w takim nowym zdaniu trzeba dobrać mu jeszcze odpowiednie orzeczenie. Strona bierna występuje w każdym z czasów angielskich i trzeba pilnować, żeby elementy konstrukcyjne każdego z nich nigdzie się nie pogubiły. Orzeczenie będzie się za każdym razem składało z czasownika to be i past participle (tzw. trzeciej formy) czasownika właściwego. Prześledźmy w kolejnych zakładkach - we wszystkich czasach - zdania w stronie czynnej i ich odpowiedniki w stronie biernej.