ANDRAGOGIKA

Wykład 8, 05.12.2011 r.

Społeczny wymiar edukacji w środowiskach lokalnych – studium przypadku

Kręgi społeczne

Znaniecki za najważniejsze dla jednostki uważał kręgi wychowawcze, kręgi zabawy oraz kręgi pracy. Zachodzą w nich relacje osobowe regulowane mechanizmami kontroli społecznej, akceptowanej normy obyczajowej. Każda osoba aktywnie bierze udział w tych kręgach społecznych. Normalnie funkcjonujący człowiek (nie wykluczony społecznie).

Kręgi społeczne: rodzina, świat, społeczność lokalna, środowisko okoliczne, wspólnota wyznaniowa, region, kraj. W przypadku marginalizacji mniej dostępne stają się kręgi (oprócz rodziny).

Na kapitał intelektualny składa się:

1. Kapitał ludzki: wykształcenie, doświadczenie, umiejętności itp.

2. Kapitał społeczny: zaangażowanie w kreowanie życia społecznego

3. Kapitał relacyjny: wizytówka kraju na arenie międzynarodowej

4. Kapitał organizacyjny: infrastruktura, wyposażenie itp.)

Edukacja popularna – kursy (hobbystyczne), formy wszechnicowe, wydarzenia kulturalne aranżowane przez instytucje i organizacje w społecznościach lokalnych, a zmierzające do zachęty do udziału w życiu publicznym oraz służące udostępnianiu wiedzy i kultury.

Kształcenie ustawiczne – kluczowe dokumenty strategiczne i programowe (ulegają one zmianie):

- Krajowy Program Reform na lata 2005 – 2008 na rzec z realizacji Służby Lizbońskiej

- Strategia Rozwoju

- Europejski Fundusz Społeczny

Osiem kluczowych umiejętności:

1. Porozumiewanie się w języku ojczystym

2. Porozumiewanie się w języku obcym

3. Kompetencje matematyczne i podstawowe naukowo – techniczne

4. Kompetencje informatyczne

5. Zdolność uczenia się

6. Kompetencje interpersonalne

7. Kompetencje interpersonalne, międzykulturowe i społeczne kompetencje obywatelskie

8. Przedsiębiorczość, ekspansja kulturalna

Modyfikujące działanie środowiska społecznego nie przestaje oddziaływać na jednostkę w chwili osiągnięcia przez nią dojrzałości, ale trwa nadal, kształtując, modelując i wpływając na nią do końca jej zycia.

GERONTOLOGIA

Retardacja – opóźnienie procesu starzenia się, coraz wolniejszy rozpad funkcji psychicznych w kolejnych pokoleniach.

Teoria trzech palców: przyczyną nie podejmowania aktywności są osobiste korzyści starzejącej się jednostki – człowiek podąża tam, gdzie jest mu najlepiej.

PLAGI STAROŚCI: samotność, nuda i bezradność

Rozwój – Integracja – Aktywność

Aktywne starzenie się oznacza proces optymalizacji możliwości osob w podeszłym wieku z uwzględnieniem zdrowia, uczestnictwa w życiu społecznym i bezpieczeństwa w celu podniesienia poziomu jakości życia w miarę upływu lat. (WHO)

Rok 2012 – Europejski Rok Aktywności Osób Starszych

Polityka społeczna wobec osób starszych:

Nurt optymalizujący (pieniądze przeznaczane na aktywność osób starszych, inwestowanie)

Nurt interwencyjny (zabezpieczenie bytu – zasiłki, domy pomocy społecznej itp. – pomoc doraźna)