Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych Politechniki Wrocławskiej LABORATORUM ELEKTROMECHANICZNYCH SYSTEMÓW NAPĘDOWYCH
	Ćwiczenie nr 5 (w kółku) Badanie układów sterowania	Ocena:
Uwagi:

1. Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia było zbadanie działania styczników elektromagnetycznych oraz przekaźników czasowych.

1. Kolejność przeprowadzonych ćwiczeń:

1. Układ samopodtrzymania stycznika.

Rysunek Schemat pierwszego układu pomiarowego.

Po załączeniu układu sterującego cewka S przyciągała rdzeń ze stykami załączającymi układ główny, wskutek czego popłynął w nim prąd. Zostało to zasygnalizowane przez zapalenie się żarówek. Kiedy oba układy były w stanie załączenia i wyłączono prąd z sieci, po ponownym włączeniu oba układy pozostały w stanie wyłączonym. Wynika stąd funkcja zabezpieczenia układu głównego w przypadku zaniku napięcia, co nie jest możliwe przy użyciu włącznika jednobiegunowego, który po ponownym włączeniu układu do sieci dalej jest włączony.

1. Układ z opóźnieniem załączenia o Δt, z zastosowaniem wyłącznika jednobiegunowego.

Rysunek Schemat drugiego układu pomiarowego.

Po wciśnięciu włącznika jednobiegunowego Zj nastąpiło załączenie układu z przekaźnikiem czasowym, który po ustalonym czasie załączał układ główny. Aby wyłączyć układ główny należało wyłączyć zarówno włącznik Zj jak i wyłącznik W. W przypadku, gdy wyłącznik W był włączony, a włącznik Zj wyłączony, przekaźnik pracował dalej i po ustalonym czasie ponownie załączał układ główny.

1. Układ z opóźnieniem załączenia o Δt, z zastosowaniem przekaźnika pomocniczego PP.

Rysunek Schemat trzeciego układu pomiarowego.

Układ działa podobnie jak omawiany powyżej. Różnica polega na zamianie wyłącznika jednobiegunowego na przekaźnik pomocniczy. Dzięki tej zmianie wyłączenie wyłącznika W powoduje zarówno wyłączenie przekaźnika czasowego, jak i przekaźnika pomocniczego, który załączał przekaźnik czasowy. Oznacza to, że układ główny wystarczy używając tylko jednego przycisku.