Romans historiozoficzno-erotyczny o princessie Doni i Ditku

słowa i muzyka: Jacek Kaczmarski 1998

kap. II próg

Princessa Donia krwi błękitnej jak sam błękit	a
Co na kopułach cerkwi tłem dla złotych gwiazd,	a E
Od dziecka miała cały świat w zasięgu ręki	E^7
I preceptorów zagranicznych też w sam raz.	E^7 a
Jej tatuś jeździł w tajnych misjach do Paryża	a
Skąd rękawiczek i pachnideł słał jej w bród,	A^7 d
Czym swej wierności Matce Rosji nie ubliżał,	d a
Bo wzorem Lwa Tołstoja kochał prosty lud.	E^7 a
Paryski atłas cudnie lśnił na złotych dłoniach	A d
Gdy malowała akwarelą sielskie błonia	d H E^7
Princessa Donia.	E^7 a
Parobek Ditko (pochodzenie podejrzane -	a
Przynajmniej twierdził tak prowincjonalny pop)	a E
Wyganiał gęsi na pastwisko w boży ranek	E^7
I raczej nie mył się, bo prosty był zeń chłop.	E^7 a
Nie umiał pisać, ani czytać, bo i po co,	a
Nie przeszkadzało to nikomu ani mu	A^7 d
I tylko gniotąc paznokciami pluskwy nocą	d a
Z pamięci to i owo nucić zwykł do snu.	E^7 a
Tak podśpiewywał, gonił pluskwy, pachniał brzydko,	A d
Zagapiał w chmury się i gonił gęsi witką	d H E^7
Parobek Ditko.	E^7 a
Jak się spotkali - cham i kwiat arystokracji -	a
To jedna z tych niewyjaśnionych nigdy spraw.	a E
Zapewne książę bawił znów na delegacji,	E^7
A córka z pędzlem w dłoni kwitła pośród traw.	E^7 a
Ditko się zbliżył, żeby zajrzeć w jej obrazek	a
(Najpierw poczuła, nim dostrzegła na tle pól)	A^7 d
I zgrabnym noskiem powściągnęła swą odrazę -	d a
Wszak tatuś mówił jej by kochać ziemi sól.	E^7 a
Nieszczęsny speszył się bo myślał niezbyt szybko,	A d
Więc jej zaśpiewał tak jak umiał z lekką chrypką	d H E^7
Parobek Ditko:	E^7 a
„Kazała meni maty	C G
Z chłopcami pohulaty	G C
Pohulaj sobi Doniu	d a
Ja tobi ne boroniu.	E a
A ja sobi hulaju	C G
Jak rybka po Dunaju	G C
Jak rybka z okuncami	d a
Ja moloda z chłopcamy”.	E a
Nad skutkiem pieśni niech zaszumią traw grzywacze,	a
Wśród których błyska już bez rękawiczki - dłoń.	a E
Dość, że się długo niosła z wiatrem w dal przeznaczeń	E^7
Paryskich perfum i rubachy Ditka woń.	E^7 a
Nie potępiajcie zbyt pochopnie płochej Doni,	a
To z obcych nauk wszak wynikło całe zło!	A^7 d
Z zachodnich mędrków żaden jej nie uświadomił,	d a
Że imię Ditko znaczy Diabeł - tylko to!	E^7 a
Nie żałowała tej niewiedzy - ot, ironia!	A d
Wdychając Ditki woń siarczystą jak amoniak	d H E^7
Princessa Donia...	E^7 a
Gdy wyszła na jaw mezaliansu konsekwencja	a
A Ditko zniknął - w końcu to diabelski fach -	a E
Wziął do Paryża córkę Jego Ekscelencja	E^7
Gdzie pozostawił ją z jej grzechem i we łzach.	E^7 a
Rozkwitła wkrótce nad Sekwaną jak piwonia,	A d
Śpiewając w kabaretach, popijając koniak	d H E^7
Princessa Donia...	E^7 a
„Kazała meni maty	C G
Z chłopcami pohulaty	G C
Pohulaj sobi Doniu	d a
Ja tobi ne boroniu.	E a
A ja sobi hulaju	C G
Jak rybka po Dunaju	G C
Jak rybka z okuncami	d a
Ja moloda z chłopcamy”.	E a
Aż minął czas błękitnokrwistych darmozjadów	a
I stepem pomknął rączo całkiem inny śpiew,	a E
W zawiei dziejów tatuś Doni znikł bez śladu,	E^7
Bo przyszli tacy, co czerwoną mieli krew.	E^7 a
Przyszli położyć kres przesądom i podziałom,	a
Paryskim woniom, akwarelom, itd...	A^7 d
Snadź się musiało właśnie stać to, co się stało,	d a
A co się stało, to już każdy dobrze wie.	E^7 a
Z ukrytą w pasie z nabojami rękawiczką	A d
Szedł przeciw cerkwiom, mezaliansom i zabytkom	d H E^7
Komisarz Ditko.	E^7 a
Zmieniały rzeki bieg i stepy pustynniały,	a
Stóp milionowe ślady zasypywał pył,	a E
Stawało hańbą się, co było źródłem chwały	E^7
I ci na czele - odpadali nagle w tył.	E^7 a
A w „Moulin Rouge” śpiewała wciąż Princessa Donia	a
Żeby miał za co ssać ostrygi Ditka syn;	A^7 d
W samotne noce rozmyślała z twarzą w dłoniach	d a
Co też z jej diabłem zrobić mógł Czerwony Młyn...	E^7 a
I nagle zjawił się - jak nagle kiedyś zniknął	A d
Sterany bies - ze srebrną na policzku nitką	d H E^7
I z nią zaśpiewał - tak jak umiał - z lekką chrypką
Emigrant Ditko...	E^7 a
„Kazała meni maty	C G
Z chłopcami pohulaty	G C
Pohulaj sobi Doniu	d a
Ja tobi ne boroniu.	E a
A ja sobi hulaju	C G
Jak rybka po Dunaju	G C
Jak rybka z okuncami	d a
Ja moloda z chłopcamy”.	E a

---