Quasimodo

sł. i muz. Jacek Kaczmarski 1983

kap. III próg

Katedra w rękach wroga,	a d a
Mór, głód, ofiary krwi	d E^7
Cierpliwy naród w progach	a d a
U zatrzaśniętych drzwi.	d E^7 a
Pociągnął wróg za sznury,	a d a
By kłamać zaczął dzwon,	d E^7
Ale nie runął z góry	a d a
Oczekiwany ton.	d E^7 a
Bo garbus u jego serca wisi	G^7 C G
I w spiż parszywym tłucze łbem	G^7 C
Rozbrzmiewa w niespodziewanej ciszy	G^7 C G
Jego ni to rechot, ni to jęk.	G^7 E^7 a
On ceni czyste dzwonu dźwięki,	E^7 a E
Prostują mu garbaty los,	E^7 a (G)
Więc widząc kto wziął sznur do ręki	C G^7
Odebrał Panu Jego głos.	E^7 a
Więc rodzi wściekłą burzę	a d a
I tłumny plac i gmach	d E^7
Przeklina wróg przy sznurze	a d a
Przeklina tłum we łzach.	d E^7 a
- Uwolnij dzwon poczwaro	a d a
Nie ma co jeść, co pić	d E^7
Nasycić daj się wiarą	a d a
Daj chociaż dzwonom bić!	d E^7 a
- Dopóki sznura wroga dłoń dotyka	G^7 C G
Niech huczy w nawach próżna złość	G^7 C
Ja wisieć będę Panu u języka	G^7 C G
Aż będzie któryś z nas miał dość.	G^7 E^7 a
Lecz nawet gdy mnie diabli wezmą	E^7 a E
Poświadczy świętych figur rząd,	E^7 a (G)
Że jeden garbus karku nie zgiął	C G^7
Wśród upodlonych klątw.	E^7 a

---