BEZPIECZEŃSTWO PRACY

1.Zdefiniuj pojęcie „Ergonomia”

Ergonomia to nauka stosowana, zmierzająca do optymalnego dostosowania narzędzi, maszyn, urządzeń, technologii, organizacji i materialnego środowiska pracy oraz przedmiotów powszechnego użytku do wymagań i potrzeb fizjologicznych, psychicznych i społecznych człowieka.

2.Wymień i opisz główne kierunki Ergonomii

Ergonomia koncepcyjna – zajmuje się projektowaniem maszyn, urządzeń, narzędzi, stanowisk pracy czy nawet całych nowo powstających zakładów pracy tak, aby spełniały one podstawowe wymagania ergonomiczne.

Ergonomia korekcyjna – zajmuje się analizą już istniejących stanowisk pracy z punktu widzenia ich dostosowania do anatomicznych i psychofizycznych możliwości człowieka oraz formułowania zaleceń korekcyjnych mających na celu poprawę warunków pracy.

Ergonomia warunków pracy – zajmuje się badaniem warunków środowiska pracy i ich wpływu na wydajność i jakość pracy.

3. Zdefiniuj pojęcie „higiena pracy”

Higiena pracy zajmuje się ochroną zdrowia pracownika w miejscu pracy i służy głównie zapobieganiu chorobom zawodowym i określaniem stopnia zagrożenia na stanowiskach pracy

4. Zdefiniuj pojęcie „czynniki szkodliwe”

Czynniki szkodliwe to wszystkie czynniki środowiska pracy, które oddziaływując długotrwale mogą prowadzić do występowania chorób zawodowych i para zawodowych (wywołanych pracą ale nie znajdują się na liście chorób zawodowych)

5. Zdefiniuj pojęcie „czynniki niebezpieczne”

Czynniki niebezpieczne są to wszystkie czynniki środowiska pracy, które działając w sposób nagły i gwałtowny mogą prowadzić do wypadków i zdarzeń potencjalnie wypadkowych.

6. Zdefiniuj pojęcie „czynniki uciążliwe”

czynniki uciążliwe są to wszystkie czynniki, które oddziaływując na człowieka w środowisku pracy, które mogą doprowadzić do obniżenia sprawności fizycznej, komfortu lecz nie powodują trwałych zmian chorobowych.

7. Zdefiniuj pojęcie „Bezpieczeństwo pracy”

Bezpieczeństwo pracy zajmuje się ochroną życia i zdrowia pracowników w miejscu pracy i służy zapobieganiu wypadkom, awariom technicznym. Przedmiotem zainteresowania bezpieczeństwa pracy jest przede wszystkim badanie okoliczności i przyczyn zdarzeń wypadkowych oraz określanie stopnia bezpieczeństwa na poszczególnych stanowiskach pracy

8.Zdefiniuj pojęcie „NDS”

NDS jest to taka wartość czynnika szkodliwego, która oddziaływując na człowieka przez 8 godzin dziennie, 5 dni w tygodniu przez cały okres jego aktywności zawodowej nie powinna doprowadzić do wystąpienia negatywnych zmian w zdrowiu jego i przyszłych pokoleń.

9.Co to są pyły.

Są to cząstki ciała stałego opadające i osiadające pod wpływem siły ciężkości, które mogą przez pewien czas pozostawać w stanie zawieszonym w gazowej fazie rozproszonej.

10.Wymień i opisz źródła pyłów.

Naturalne – których źródłem są wybuchy wulkanów, erozja skał

Sztuczne – których źródła to: przemysł górniczy (urobek, transport) przemysł materiałów budowlanych, przemysł metalurgicznych

11. Rodzaje pyłów i sposoby wnikania do organizmu.

Rodzaje pyłów:

pylicotwórcze

drażniące

rakotwórcze

alergiczne

toksyczne

pyły zwłókniające

pyły niezwłókniające

Sposoby wnikania do organizmu:

przez drogi oddechowe

przez drogi pokarmowe

przez skórę

12. Co to jest frakcja respirabilna.

Frakcja respirabilna (pęcherzykowa) - jest to udział masowy cząstek frakcji wdychanych docierających aż do bezrzęskowych dróg oddechowych(pęcherzyków płucnych).

13. Pyły - skutki oddziaływania na organizm człowieka.

Pyły są przyczyną powstawania poważnych chorób np. pylicy płuc, krzemicy płuc, bawełnicy, nowotworów złośliwych układu oddechowego, przewlekłego zapalenia oskrzeli, nieżytu błon śluzowych nosa, krtani i tchawicy. Ponadto działają na organizm człowieka drażniąco, toksycznie i powodują reakcje alergiczne.

14. Pyły - działania profilaktyczne.

ograniczenie powstawania pyłów przez zraszanie i właściwe parametry urządzeń roboczych

właściwa wentylacja ograniczająca ilość pyłu w powietrzu

stosowanie środków ochrony indywidualnej

profilaktyka medyczna

15. Pylica górników kopalń węgla.

Pylicę zalicza się do chorób zawodowych. O zdolnościach zwłókniających pylicy decyduje zawartość krzemionki w pyle. Największe narażenie występuje podczas drążenia chodników, w przodkach ścianowych, na przesypach i przy robotach strzałowych. Rozróżniamy pylicę krzemową, azbestową oraz postępujące rozległe włóknienie i pylicę prostą. Postępujące rozległe włóknienie wyraźnie skraca czas życia. Zmiany pyliczne są nieodwracalne, leczy się tylko objawy choroby.

16. Zdefiniuj pojęcie hałasu.

Hałas – wszelkie niepożądane i niekorzystne drgania ośrodka sprężystego oddziaływujące na organizm człowieka za pośrednictwem narządu słuchu oraz na inne narządy i elementy organizmu.

17. Wpływ hałasu na organizm człowieka.

Hałas ma szkodliwy wpływ na organizm człowieka, szczególnie jeśli chodzi o dźwięki o wysokiej częstotliwości. W zależności od natężenia i przebiegu w czasie może być czynnikiem uciążliwym, szkodliwym lub niebezpiecznym. Do najważniejszych chorób spowodowanych oddziaływaniem hałasu na organizm człowieka zaliczamy: ostre uszkodzenie słuchu, przewlekłe uszkodzenie słuchu, zmęczenie słuchu i nieodwracalne upośledzenie słuchu.

18. Podział hałasu ze względu na jego przebieg czasowy.

- hałas ustalony – poziom dźwięku A w określonym miejscu mierzony przy włączonej charakterystyce dynamicznej S miernika poziomu dźwięku zmienia się nie więcej niż 5dB

- hałas nieustalony - poziom dźwięku A w określonym miejscu mierzony przy włączonej charakterystyce dynamicznej S miernika poziomu dźwięku zmienia się więcej niż 5dB

- hałas impulsowy – składa sie z jednego lub wielu impulsów dźwięków, każdy w czasie nie większym niż 1 sekunda, najbardziej szkodliwy dla człowieka

19. Metody techniczne ograniczania hałasu.

- ograniczenie emisji źródła dźwięku

- zastosowanie cichszych technologii

- likwidacja zbędnych źródeł hałasu

- stosowanie obudów i ekranów dźwiękochłonnych

- adaptacja akustyczna pomieszczeń

- stosowanie ochronników słuchu

W polityce BHP występuje priorytet środków ochrony zbiorowej nad środkami ochrony indywidualnej tzn. ochronniki słuchu powinny być stosowane gdy inne rozwiązania nie są możliwe.

20. Organizacyjne metody ograniczenia hałasu.

- skracanie czasu pracy w narażeniu hałasem

- rotacja pracowników

- rozgęszczenie źródeł hałasu i stanowisk pracy

- wyprowadzenie źródeł hałasu poza halę

- tworzenie stref ciszy

- oznakowanie stref i stanowisk zagrożonych hałasem

- szkolenia pracowników

- profilaktyka medyczna

21. Rodzaje i źródła drgań.

Rodzaje drgań:

• Drgania mechaniczne, są bardzo często niezbędnym elementem procesu technologicznego, dlatego nie możliwe jest całkowite wyeliminowanie ich ze środowiska pracy.

• Drgania przenoszone drogą bezpośredniego kontaktu z drgającym źródłem do organizmu człowieka mogą wywierać negatywny wpływ na zdrowie pracowników prowadzić do powstania chorób zawodowych.

Ze względu na miejsce wnikania drgań do organizmu człowieka, drgania można podzielić na:

• Drgania o działaniu ogólnym ( przez nogi, miednice, plecy lub boki)

• Drgania miejscowe (działające na organizm człowieka przez kończyny górne)

Źródła drgań:

1. Źródłami drgań działających na organizm człowieka przez kończyny górne są głównie:

   • ręczne narzędzia uderzeniowe o napędzie pneumatycznym, hydraulicznym lub elektrycznym (młotki pneumatyczne, ubijaki mas formierskich i betonu, nitowniki, wiertarki udarowe, klucze udarowe itp.)

   • ręczne narzędzia obrotowe o napędzie elektrycznym lub spalinowym (wiertarki, szlifierki, piły łańcuchowe itp.)

   • dźwignie sterujące maszyn i pojazdów obsługiwane rękami

   • źródła technologiczne (np. obrabiane elementy trzymane w dłoniach lub prowadzone ręką przy procesach szlifowania, gładzenia, polerowania itp.).

2. Źródłami drgań o działaniu ogólnym są np.:

• podłogi, podesty, pomosty w halach produkcyjnych i innych pomieszczeniach, na których zlokalizowane są stanowiska pracy. Oczywiście pierwotnymi źródłami drgań są w tym przypadku eksploatowane w pomieszczeniach lub poza nimi maszyny oraz urządzenia stacjonarne, przenośne lub przewoźne, które wprawiają w drgania podłoże, na którym stoi operator. Przyczyną drgań podłoża może też być ruch uliczny czy kolejowy

• platformy drgające

• siedziska i podłogi środków transportu (samochodów, ciągników, autobusów, tramwajów, trolejbusów oraz pojazdów kolejowych, statków, samolotów itp.)

• siedziska i podłogi maszyn budowlanych (np. do robót ziemnych, fundamentowania, zagęszczania gruntów).

22. Zespół wibracyjny rodzaje:

• Zespół wibracyjny wywołany ogólnym działaniem drgań mechanicznych, może doprowadzić do zmian w układzie nerwowym, naczyniowym. Do objawów można zaliczyć: chwiejność uczuciowa, bóle głowy, zaburzenia snu, szybkie męczenie się nóg, zaburzenie równowagi, koordynacja ruchów, osłabienie ostrości wzroku

• Zespół wibracyjny wywołany miejscowym dzialaniem drgań mechanicznych ( naczyniowa, naczyniowo- nerwowa, kostna, kostno-stawowa, mieszana: naczyniowo-kostana, naczyniowo-kostno-stawowa, naczyniowo-nerwowo-kostno-stawowa)

23. Metody ograniczenia działania drgań na organizm człowieka.

1. metody techniczne:

   • minimalizowanie drgań u źródła ich powstania

   • minimalizowanie drgań na drodze ich propagacji

   • automatyzacja procesów technologicznych technologicznych zdalne sterowanie źródłami

2. metody organizacyjne

• skracanie czasu narażenia na drgania

• wydzielanie specjalnych pomieszczen do odpoczynku

• przesuwanie do pracy na inne stanowiska

• szkolenie pracowników

24. Zdefiniuj pojęcie choroby zawodowej.

Art. 235¹ ustawy z dn. 22 maja 2009 r. o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 99 poz. 825) określa, że za chorobę zawodową uważa się chorobę wymienioną w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że choroba została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanymi dalej narażeniem zawodowym”.

25. Wymień warunki niezbędne do uznania choroby zawodowej.

• Musi znajdować się w wykazie chorób zawodowych

• Zachorowanie powstało w skutek działania czynników środowiska pracy (NDS i NDN nie musza być przekroczone) lub w związku z sposobem wykonywania pracy

• Nie został przekroczony okres uprawniający do uznania schorzenia za chorobę zawodową

26. Wymień, kto może dokonać zgłoszenia choroby zawodowej.

• Pracownik/ były pracownik

• Pracodawca

• Lekarz

• Lekarz stomatolog

27. Kto wydaje orzeczenie o rozpoznaniu choroby.

Postępowanie jest prowadzone przez właściwego Państwowego Inspektora Sanitarnego.

28. Kto wydaje decyzje ostateczną o uznaniu danej choroby za chorobę zawodowa.

Państwowy Inspektor Sanitarny wyższego szczebla.

29.Wyjaśnij co to znaczy, że w trakcie orzekania o chorobie zawodowej jak i podejmowania decyzji obowiązuje tryb dwuinstancyjny.

Oznacza to, że od decyzji wydanej przez PIS można się odwołać do PIS wyższego szczebla a na tą decyzje przysługuje skarga zgodnie z przepisami KAP (Kodeksu Postępowania Administracyjnego)

30. Co to jest powietrze kopalniane.

Powietrze kopalniane jest mieszaniną powietrza atmosferycznego i gazów wydzielających się do wyrobisk górniczych. Wszystkie dostępne wyrobiska górnicze i pomieszczenia podziemne należy stale przewietrzać, tak aby zawartość tlenu w powietrzu nie była mniejsza niż 19% objętośći.

31. Tlenek węgla.

Tlenek węgla- nieorganiczny związek chemiczny, tlenek węgla na II stopniu utlenienia. Ma silne własności toksyczne.

W temperaturze pokojowej jest to bezbarwny, bezwonny i niedrażniący gaz. Temperatura wrzenia: −191,5 °C. Temperatura topnienia: −204 °C. Jest trudno rozpuszczalny w wodzie. Tlenek węgla ma nieco mniejszą gęstość od powietrza, jako produkt spalania paliw (czad) powstaje jednak w mieszaninie z ciężkim dwutlenkiem węgla, co sprawia, że spaliny mają sumaryczną gęstość większą od powietrza i gromadzą się w dolnych partiach pomieszczeń.

Jest to gaz palny, na powietrzu pali się niebieskim płomieniem tworząc dwutlenek węgla. W naturze występuje w gazach kopalnianych

Źródła naturalne to erupcje wulkanów, naturalne pożary roślinności, w których temperatura dochodzi do 1000 °C. W niewielkich ilościach jest także produkowany w organizmach żywych – ma działanie przeciwzapalne, jest naturalnym antagonistą tlenku azotu.

Źródłami na skutek działalności człowieka jest większość wysokotemperaturowych procesów technologicznych, w których paliwem jest przede wszystkim węgiel i ropa naftowa (przemysł energetyczny, hutniczy, chemiczny), spaliny samochodowe (silniki spalinowe).

32.Dwutlenek węgla.

CO2 ; nieorganiczny związek chemiczny; w temperaturze pokojowej jest to bezbarwny, bezwonny i niepalny gaz, dobrze rozpuszczalny w wodzie i cięższy od powietrza; jest produktem spalania i oddychania, wykorzystywany przez rośliny w procesie fotosyntezy; w większych stężeniach jest szkodliwy dla zdrowia a nawet zabójczy; występuje m.in. w kopalniach (tam występuje najwięcej zatruć CO2); jest jednym z gazów cieplarnianych; ma wiele zastosowań w przemyśle

33.Tlenki azotu

Grupa nieorganicznych związków chemicznych zbudowanych z tlenu i azotu np.: N2O, NO, N2O3, NO2, N2O5 ; Przy definiowaniu emisji tlenków azotu do środowiska, symbol NOX oznacza mieszaninę tlenków azotu o niezdefiniowanym składzie. Ich nadmierne występowanie w powietrzu wywiera toksyczny wpływ na organizm ludzki(uszkodzenie pęcherzyków płucnych, zwiększenie podatności na infekcję dróg oddechowych, działają drażniąco na oczy, obniżenia ciśnienia krwi) i atmosferę. Głównym źródłem jest przemysł i środki transportu. Przyczyniają się one m.in. do powstawania kwaśnych deszczy

34.Metan

CH₄ (gaz błotny; kopalniany)- najprostszy węglowodór nasycony (alkan), w temperaturze pokojowej jest bezwonnym i bezbarwnym gazem. Jest stosowany jako gaz opałowy i surowiec do syntezy wielu innych związków organicznych. Mieszanina metanu z powietrzem w stężeniu objętościowym 5–15% ma właściwości wybuchowe. Tworzenie się tej mieszaniny wskutek przedostania się metanu do zamkniętych pomieszczeń (np. w kopalniach węgla kamiennego) bywa przyczyną groźnych w skutkach eksplozji; gaz cieplarniany; główny składnik gazu ziemnego.

35.Uwarunkowania zapłonu metanu (DGW i GGW)

DGW (dolna granica wybuchowości- najmniejsze stężenie palnej substancji, która podtrzymuje proces spalania po zmieszaniu jej z powietrzem i zainicjowaniu zapłonu) – 5% objętości ;

GGW (największe stężenie palnej subst. , przy którym mieszanina zawiera wystarczającą ilość utleniacza, aby po zainicjowaniu nastąpiła propagacja płomienia) – 15% obj. ;

Temp. Samozapłonu: 537^oC

36.Kategorie zagrożenia metanowego.

1) pierwszej kategorii zagrożenia metanowego, jeżeli

stwierdzono występowanie metanu pochodzenia naturalnego w ilości od 0,1 do 2,5 m3/Mg, w przeliczeniu na czysta substancję węglową,

2) drugiej kategorii zagrożenia metanowego, jeżeli twierdzono występowanie metanu pochodzenia naturalnego w ilości powyżej 2,5 m3/Mg, lecz nie większej niż 4,5 m3/Mg, w przeliczeniu na czysta substancję węglową,

3) trzeciej kategorii zagrożenia metanowego, jeżeli stwierdzono występowanie metanu pochodzenia naturalnego w ilości powyżej 4,5 m3/Mg, lecz nie większej niż 8 m3/Mg, w przeliczeniu na czysta substancję węglową,

4) czwartej kategorii zagrożenia metanowego, jeżeli stwierdzono występowanie metanu pochodzenia naturalnego w ilości powyżej 8 m3/Mg, w przeliczeniu na czysta substancję węglową, lub wystąpił nagły wypływ metanu albo wyrzut metanu i skał.

37.Co to jest pył węglowy bezpieczny?

Jest to pył węglowy pochodzący z pokładu węgla niezagrożonego wybuchem pyłu węglowego.

38.Co to jest pył węglowy niebezpieczny?

Jest to pył węglowy pochodzący z pokładu węgla zagrożonego wybuchem pyłu węglowego.

39.Co to jest pył kopalniany zabezpieczony?

Jest to pył kopalniany zawierający:

a) co najmniej 70% części niepalnych stałych w polach nie metanowych,

b) co najmniej 80% części niepalnych stałych w polach metanowych,

c) wodę przemijającą uniemożliwiającą przenoszenie wybuchu pyłu węglowego i całkowicie pozbawiającą ten pył kopalniany lotności

40. Klasy zagrożenie pokładów węgla lub ich części wybuchem pyłu węglowego.

Do klasy A zagrożenia wybuchem pyłu węglowego zalicza się pokłady węgla lub ich części, wraz z wyrobiskami drążonymi w tych pokładach lub częściach, w których występuje pył węglowy zabezpieczony w sposób naturalny. Do klasy B zagrożenia wybuchem pyłu węglowego zalicza się pokłady węgla lub ich części, wraz z wyrobiskami drążonymi w tych pokładach lub częściach, które nie spełniają wymagań zawartych w ust. Dot. Zagrożenia wybuchem pyłu węglowego klasy A

41. Klasy zagrożenia wyrobisk lub ich części wybuchem pyłu węglowego.

Do klasy A zagrożenia wybuchem pyłu węglowego zalicza się wyrobiska lub ich części, w których występuje pył węglowy zabezpieczony w sposób naturalny lub nie ma odcinków z pyłem kopalnianym niezabezpieczonym w sposób naturalny, dłuższych niż 30m, przy czym odległość między tymi odcinkami nie może być mniejsza niż 100m.

Do klasy B zagrożenia wybuchem pyłu węglowego zalicza się wyrobiska lub ich części, które nie spełniają wymagań zawartych w ustawie dot. Zagrożenia wybuchem pyłu węglowego klasy A.

42. Sposoby ograniczenia gromadzenia się niebezpiecznego pyłu węglowego.

Nawilżanie pokładu węgla w trakcie jego urabiania

Stosowanie środków do pozbawienia lotności pyłu węglowego w miejscach jego powstawania

Stosowanie środków do zapobiegania lub ograniczania zasięgu rozprzestrzeniania się pyłu węglowego

Usuwanie pyłu węglowego (zmywanie pyłu, zraszanie)

43. Zwalczanie niebezpieczeństwa wybuchu pyłu węglowego – 4 linie obrony.

Zwalczanie pyłu węglowego w miejscu jego powstania poprzez:

- usuwanie pyłu węglowego

- poprawną technikę strzelniczą

- właściwy dobór urządzeń zraszających

- pozbywanie pyłu lotności

Zwalczanie zapoczątkowania wybuchu polegające na stosowaniu:

- skutecznej wentylacji i kontroli metanu

- bezpiecznego sprzętu elektrycznego

Przeciwdziałanie rozwojowi wybuchu przez stosowanie strefy zabezpieczającej pyłem kamiennym lub wodą.

Ograniczenie zasięgu wybuchu przez budowę zapór przeciwwybuchowych.

44. Definicja wypadku przy pracy.

Wypadek przy pracy to zdarzenie nagle, wywołane zewnętrzną przyczyną, powodujące uraz lub śmierć, które wystąpiło w związku z pracą:

Podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności albo poleceń przełożonych

Podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia.

W czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku, wynikającego ze stosunku pracy(podróże służbowe, delegacje).

45. Definicja wypadku w drodze do/z pracy.

Jest to nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia albo innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana.

46. Wymień i opisz wskaźniki częstości wypadków.

Wskaźnik częstości wypadków na 1000 zatrudnionych:

W = W/Z x 10³

Gdzie:

W – ilość wypadków (poszkodowanych)

Z – liczba pracujących

Wskaźnik częstości wypadków na mln t wydobycia:

W = W/t x 10⁶

Gdzie:

W – ilość wypadków (poszkodowanych)

T - liczba wydobytych ton węgla

Wskaźnik częstości wypadków na 100tys. roboczogodzin:

W = W/il. Przepracowanych godzin x 10⁵

Gdzie:

W – liczba wypadków (poszkodowanych)

Il. Przepracowanych godzin – to suma wszystkich roboczogodzin przepracowanych

przez osoby znajdujące się w badanej grupie

47. Definicja ryzyka zawodowego zgodnie z PN.

Ryzyko zawodowe to prawdopodobieństwo wystąpienia niepożądanych zdarzeń związanych z wykonywaną pracą powodujących straty, w szczególności wystąpienia u pracowników niekorzystnych skutków zdrowotnych w wyniku zagrożeń zawodowych (występujących w środowisku pracy) lub sposobu wykonywania pracy.

48. Wymień trzy metody oceny ryzyka zawodowego.

1. Metoda oceny ryzyka wg polskiej normy PN-N-18002

2. Metoda wstępnej analizy zagrożeń (tzw. Metoda PHA)

3. Metoda oceny ryzyka przy pomocy wskaźnika ryzyka – Risc Score

49. Skala następstw w metodzie PN.

1. Następstwa o małej szkodliwości (urazy, choroby, które nie powodują długotrwałych dolegliwości i absencji w pracy. Są to: czasowe pogorszenia stanu zdrowia tj. niewielkie stłuczenia, zranienia, podrażnienie oczu, bóle głowy itp.)

2. Następstwa o średniej szkodliwości (urazy i choroby, które powodują niewielkie, ale długotrwałe lub nawracające okresowo dolegliwości i są związane z okresami absencji. Są to np. zranienia, oparzenia II stopnia na niewielkiej pow. ciała, alergie skórne, nieskomplikowane złamania , przeciążenie układu mięśniowo – szkieletowego itp.)

3. Następstwa o dużej szkodliwości (urazy i choroby, które powodują ciężkie i stałe dolegliwości lub śmierć. Są to np. oparzenia III stopnia lub II na dużej pow. ciała, amputacje, skomplikowane złamania powodujące dysfunkcję, nowotwory, zespół wibracyjny itp.)

50. Skala prawdopodobieństwa w metodzie Pol. Śl.

Prawdopodobieństwo wystąpienia niebezpiecznych zdarzeń:

Duże – zdarza się kilka razy w miesiącu; ranga prawdopodobieństwa 4

Znaczące – zdarza się kilka razy w roku; ranga prawdopodobieństwa 3

Niewielkie – zdarza się raz na kilka lat; ranga prawdopodobieństwa 2

Minimalne – teoretycznie niemożliwe; ranga prawdopodobieństwa 1

51. Ocena ryzyka. Ryzyko zawodowe na podstawie wartości wielkości charakteryzujących narażenie. http://www.profuturo.agh.edu.pl/pliki/Referaty_IV_KKMU/NE/SZCZELINA_KONRAD.pdf

Poczytajcie sobie o tym

52. Wielkości prawdopodobnych strat wg metody Pol. Śl.

Krytyczne – wypadek śmiertelny (wypadek, w wyniku którego nastąpila śmierć w miejscu pracy lub w okresie 6 miesięcy od chwili wypadku) lub wypadek zbiorowy (wypadek, któremu w wyniku tego samego zdarzenia uległy co najmniej 2 osoby).

Ranga skutków 4.

Poważne - wypadek ciężki (wypadek, w yniku którego nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała np. utrata wzroku, mowy, zdolności płodzenia lub inne uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia, naruszające podstawowe funkcje organizmu, a także choroba nieuleczalna lub zagrażająca życiu, trwała choroba psychiczna, trwała, całkowita lub znaczna niezdolność do pracy w zawodzie albo trwałe zeszpecenie lub zniekształcenie ciała).

Ranga skutków 3.

Nieznaczne – wypadek lekki (wypadek, który w ostateczności nie powoduje ciężkiego i trwałego uszkodzenia ciała lub innych skutków wymienionych w definicji wypadku ciężkiego).

Ranga skutków 2.

Zaniedbywane – mikrourazy zawodowe, drobne okaleczenia urazowe nie powodujące zwolnień z pracy, a wymagające tylko założenia opatrunku.

Ranga skutków 1.

53. Zadanie tekstowe z zakresu oceny ryzyka zawodowego.

54. Etapy przeprowadzania oceny ryzyka wg metody Pol. Śl.

Wytypowanie składu zespołu oceniającego.

Identyfikacja stanowisk pracy.

Identyfikacja zagrożeń.

Przyjęcie kryterium oceny.

Oszacowanie ryzyka zawodowego.

Wyznaczenie stref ryzyka.

Sformułowanie wniosków ocenowych – końcowych.

Dobór technik i środków informowania pracowników o ryzyku zawodowym.

Aktualizacja ocen.

55. Badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia

Każdy pracodawca jest zobowiązany do przeprowadzania w określonych terminach badań i pomiarów czynników szkodliwych, rakotwórczych i mutagennych. Pierwsze badanie należy przeprowadzić w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności. Badania i pomiary czynników szkodliwych przeprowadza się co rok przy stwierdzeniu natężenia powyżej 0,5 NDN. Przy natężeniu od 0,1 do 0,5- raz na dwa lata.

Badania i pomiary przeprowadzają akredytowane laboratoria.

56. Badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.

Przy czynnikach rakotwórczych lub mutagennych badania przeprowadza się odpowiednio co 6 lub co 3 miesiące .

Badania i pomiary przeprowadzają akredytowane laboratoria.

57. Wymień jaką dokumentację, jest zobowiązany prowadzić pracodawca na bieżąco na podstawie wyników badań i pomiarów.

- prowadzenie na bieżąco rejestru czynników szkodliwych dla zdrowia występujących na stanowisku pracy;

- wpisywanie na bieżąco wyników badań i pomiarów czynnika szkodliwego dla zdrowia do karty badań i pomiarów czynników szkodliwych;

58. Podaj definicję zarządzanie bezpieczeństwem pracy (safety management)

Jest to zespół całości funkcji zarządzania, który jest decydujący w określaniu i wdrażaniu polityki bezpieczeństwa w zakładzie pracy. Zarządzanie bezpieczeństwem obejmuje planowanie strategiczne, rozmieszczenie zasobów i inne systematyczne działania na rzecz bezpieczeństwa jak: planowanie działań, ich wykonanie, ocena i prowadzenie działań korygujących.

59. Co to jest system zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy.

System zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy stanowi część ogólnego systemu zarządzania, która obejmuje strukturę organizacyjną, podział odpowiedzialności, procesy oraz zasoby umożliwiające wdrożenie zarządzania bezpieczeństwem. System zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy powinien być tylko tak rozbudowany, jak to jest potrzebne do osiągnięcia założonych celów.

60. Wytyczne skutecznego zarządzania bezpieczeństwem pracy.

Są to:

- zidentyfikować występujące zagrożenia w zakładzie pracy

- określić przyczyny błędów popełnianych przy pracy

- oszacować wielkość ryzyka

- opracować sposoby redukcji ryzyka

- określić politykę i cele w zakresie bezpieczeństwa pracy

- zaplanować działanie tak, aby realizować przyjętą politykę bezpieczeństwa pracy

- stworzyć system do zarządzania bezpieczeństwem pracy

- podnosić kwalifikacje pracowników i odpowiednio ich motywować do bezpiecznej pracy

- zatrudniać pracowników zdolnych do realizacji przyjętej polityki

- kontrolować warunki pracy i usprawniać system

61. Model systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy wg PN.

62. Filozofia zarządzania bezpieczeństwem wg. Daniela Petersona.

Niebezpieczne czynności oraz niebezpieczne zdarzenia w tym wypadki są przejawem zakłóceń w systemie zarządzania. W analizie przyczyn muszą wziąć udział także sami pracownicy-wykonawcy czynności produkcyjnych. Analiza musi obejmować: niebezpieczne warunki, niebezpieczne czynności, analizę strat.

63. Audyt systemu zarządzania BHP - definicja.

Jest to systematyczne i niezależne badanie mające na celu określenie, czy działania podejmowane w ramach systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy oraz osiągnięte rezultaty odpowiadają planowanym ustaleniom i czy te ustalenia zostały skutecznie wdrożone. Audyty mogą być wewnętrzne- wykonane przez pracowników zakładu oraz zewnętrzne- wykonane przez instytucje zewnętrzne.

64. Cele audytu systemu zarządzania BHP.

Wynikiem audytu są oceny i wnioski korekcyjne dotyczące zdolności zakładu do:

- identyfikowania występujących w nim zagrożeń, utrzymywania ryzyka na poziomie akceptowalnym

- stymulowania bezpiecznego postępowania pracowników

- wdrożenia i skuteczności działań korygujących zalecanych w poprzednich audytach

A także zalecenia w postaci:

- celów doraźnych do natychmiastowej realizacji

- celów średnio- i długoterminowych

- proponowanego sposobu monitorowania wprowadzania proponowanych zmian

65. Kto wchodzi w skład zespołu powypadkowego.

W skład zespołu powypadkowego wchodzi przedstawiciel pracodawcy i pracowników, pracownik BHP oraz Społeczny Inspektor Pracy.

Jeśli u pracodawcy nie działa służba BHP, w skład zespołu wejdzie pracownik wykonujący zadania tej służby albo specjalista spoza zakładu. Jeśli u pracodawcy nie działa Społeczna Inspekcja Pracy ( SIP), w skład zespołu wejdzie przedstawiciel pracowników, który ukończył szkolenie okresowe BHP.

66. Wymień czynności jakie powinien przeprowadzić zespół powypadkowy w celu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku.

Zespół powypadkowy powinien:

- dokonać oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego urządzeń oraz zbadać warunki wykonywania pracy i inne okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku

- jeżeli jest to konieczne, sporządzić szkic lub wykonać fotografię miejsca wypadku

- wysłuchać wyjaśnień poszkodowanego, jeśli stan jego zdrowia na to pozwala

- zebrać informacje dotyczące wypadku od świadków wypadku

- zasięgnąć opinii lekarza, a w razie potrzeby innych specjalistów, w zakresie niezbędnym do oceny rodzaju i skutków wypadku

- dokonać kwalifikacji prawnej wypadku

- określić wnioski i środki profilaktyczne, w szczególności wynikające z oceny ryzyka zawodowego na stanowisku pracy, na którym nastąpił wypadek

- zespół powypadkowy jest obowiązany wykorzystać materiały zebrane przez organy prowadzące śledztwo lub dochodzenie, jeżeli materiały te zostaną mu udostępnione.

- jeżeli wypadek miał rozmiary katastrofy albo spowodował zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, zespół powypadkowy wykorzystuje ustalenia zespołu specjalistów, powołanego przez właściwego ministra, wojewodę lub organ sprawujący nadzór określony w art. 237 Kodeksu Pracy, do wyjaśnienia przyczyn wypadku oraz wyjaśnienia problemów technicznych i technologicznych.

67. Protokół powypadkowy – kto sporządza i zatwierdza oraz w jakich terminach.

Po ustaleniu i przyczyn wypadków, zespół powypadkowy sporządza protokół powypadkowy. Zespół powypadkowy ma 14 dni na sporządzenie protokołu powypadkowego. Pracodawca w terminie 5 dni od dnia sporządzenia zatwierdza protokół powypadkowy. Przed zatwierdzeniem protokołu przez pracodawcę, z treścią protokołu zaznajamiany jest poszkodowany, który może wnieść zastrzeżenia do treści protokołu i wykonywać kopie dokumentacji. Pracownik, który nie zgadza się z treścią protokołu powypadkowego może wystąpić na drogę sądową. Protokół powypadkowy wraz z pozostałą dokumentacją powypadkową pracodawca przechowuje przez 10 lat.

68. Działania jakie powinien podjąć pracodawca po zaistnieniu wypadku.

Należą do nich:

- podjęcie niezbędnych działań eliminujących lub ograniczających zagrożenie

- zapewnienie udzielenia pierwszej pomocy osobom poszkodowanym

- ustalenie w przewidzianym trybie okoliczności i przyczyn wypadku

- zastosowanie odpowiednich środków zapobiegających podobnym wypadkom

- niezwłoczne zawiadomienie właściwego inspektora pracy i prokuratora o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym innym wypadku, który wywołał wymienione skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy.