Kadry w administracji publicznej

Emila to krul

Awanse, stabilizacja, wykształcenie

Awanse i dodatki w administracji publicznej:

Istnienie możliwości awansowania stanowi istotny czynnik, za pomocą, którego zwierzchnicy w administracji publicznej mogą oddziaływać na pracowników przede wszystkim, jeśli chodzi, o jakość pracy i jej podnoszenie, uzupełnienie, wykształcenia, zwiększoną efektywność, itd.

Różne rozumienia pojęcia awansu:

• Podwyższenie uposażenia

• Przeniesienie na wyższe stanowisko np. w hierarchii danego organu

• Przeniesienie z miasta prowincjonalnego do miasta wojewódzkiego

• Otrzymanie odznaczenia

Rolę odgrywają tu czynniki materialne, ale także psychologiczne. Odpowiednio stosowana polityka awansów, uposażeń, dodatków finansowych może spełniać rozmaite role.

Dodatki finansowe:

• Dodatek za wysługę lat

• Dodatki kwalifikacyjne

• Dodatki terenowe

• Premie

• Korpus służby cywilnej

• Za osiągnięcie poszczególnych 9 stopni służbowych

• Nagrody specjalne

• Nagrody jubileuszowe

• Za przepracowanie określonej liczby lat

Stabilizacja:

• Ważne z punktu widzenia tak pracowników, jak i samej administracji

• Z punktu widzenia interesów pracowników zatrudnionego w administracji –zabezpieczenie interesów i sytuacji materialnej

• Z punktu widzenia interesów administracji –korzystanie z pracowników znających swoja prace i konsekwentnych ze względu na perspektywę pozostania w organie / urzędzie.

• Dodatki za przepracowanie określonej liczby lat, nagrody jubileuszowe, zwiększenie wynagrodzenia wraz ze stażem pracy, etc.

Szczególna regulacja –korpus służby cywilnej

Pragmatyki służbowe

• Pragmatyka służbowa- akt prawny o randze ustawy, który reguluje w sposób szczegółowy oraz odrębny od powszechnego prawa pracy( KP ) więzi wynikające ze stosunku pracy określonej kategorii pracowników.

• Pragmatyka odnosi się między innymi do pracowników urzędów państwowych, pracowników samorządowych, żołnierzy zawodowych, pracowników służby cywilnej

• Odrębność regulacji wynika ze szczególnego charakteru określonych prac

• W stosunku do pracowników, których status określają pragmatyki, przepisy Kodeksu Pracy stosuje się tylko w w kwestiach nieuregulowanych przez przepisy szczególne

• Na ogół normuje stosunki służbowe w służbie państwowej administracji państwowej, samorządowej, organach kontroli państwowej, sądownictwie, prokuraturze, oświacie, szkolnictwie wyższym oraz instytucjach naukowych także wojsku, policji, etc.

• Ustawa z dnia 16 września 1982 r o pracownikach urzędów państwowych

• Ustawa z dnia 21 Listopada 2008 r o pracownikach samorządowych

• Ustawa z dnia 21 listopada 2008 o służbie cywilnej

Ustawa z dnia 21 Listopada 2008 r o służbie cywilnej:

Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni na stanowiskach urzędniczych ( tzn. wyższych stanowiskach w służbie cywilnej, stanowiskach średniego szczebla zarządzania, stanowiskach koordynujących, samodzielnych, specjalistycznych oraz wspomagających).

Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni na stanowiskach urzędniczych w:

1. Kancelarii Prezesa Rady Ministrów

2. Urzędach ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów oraz urzędach centralnych organów administracji rządowej

3. Urzędach wojewódzkich oraz innych urzędach pomocniczych dla terenowych organów administracji rządowej i podległych ministrom lub centralnym organom administracji rządowej.

4. Komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników służb, inspekcji i straży

5. Jednostkach budżetowych państwa

W rozumieniu ustawy:

1. Pracownik służby cywilnej oznacza osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę zgodnie z zasadami określonymi w ustawie

2. Urzędnik służby cywilnej oznacza osobę zatrudnioną na podstawie mianowania zgodnie z zasadami określonymi w ustawie

3. Członek korpusu służby cywilnej oznacza osobę, o której mowa w pkt 1 i 2.

\

Obowiązki:

Członek korpusu służby cywilnej jest obowiązany w szczególności

1. Przestrzegać Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej i innych przepisów prawa;

2. Chronić interesy państwa oraz prawa człowieka i obywatela

3. Racjonalnie gospodarować środkami publicznymi

4. Rzetelnie i bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania

5. Dochowywać tajemnicy ustawowo chronionej

6. Rozwijać wiedzę zawodową

7. Godnie zachowywać się w służbie oraz poza nią

Obowiązki- wykonywanie poleceń służbowych:

Członek korpusu służby cywilnej jest obowiązany wykonywać polecenia służbowe

Jeżeli jest przekonany, że polecenie takie jest niezgodne z prawem albo zawiera znamiona pomyłki jest on obowiązany na piśmie poinformować o tym przełożonego. W razie pisemnego potwierdzenia polecenia jest obowiązany je wykonać.

Jeśli wykonanie polecenia prowadziłoby do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia to członek korpusu służby cywilnej nie wykonuje go i niezwłocznie informuje dyrektora generalnego urzędu.

Zakazy

• Członkowi korpusu służby cywilnej nie wolno publicznie manifestować poglądów politycznych

• Członkowi korpusu służby cywilnej nie wolno uczestniczyć w strajku lub akcji protestacyjnej zakłócającej normalne funkcjonowanie urzędu.

• Członek korpusu służby cywilnej nie może łączyć zatrudnienia w służbie cywilnej z mandatem radnego

• Urzędnik służby cywilnej nie ma prawa tworzenia partii politycznych ani uczestniczenia w nich

• Członek korpusu służby cywilnej zajmujący wyższe stanowisko w służbie cywilnej nie może pełnić funkcji w związkach zawodowych

• Art. 79 W urzędzie nie może powstać stosunek podległości służbowej między małżonkami oraz osobami pozostającymi ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia wyłącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia oraz w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli.

Kierownictwo w administracji

W języku polskim „kierownictwo” posiada następujące znaczenia:

1. Rzeczowe – zespół ludzi stojących na czele jakiejś instytucji

2. Czynnościowe- zespół procesów oddziaływania na ludzi i elementy techniczne, realizowanych w zakresie danej instytucji dla osiągnięcia ustalonej wiązki celów.

3. Na kierowanie składa się regulowanie splotu działań( kierowanie zespołem, jako całością) oraz regulowanie poszczególnych pasm działania członków zespołu ze względu na ich splatanie się w całość. Organizowanie i koordynowanie wewnętrznych stosunków w zespole

4. Kierownictwo zawiera w sobie zwykle również elementy kontroli nadzoru

Dobór i rotacja kadr kierowniczych:

• Szczególne znaczenie doboru

• Szczególne wymagania, w tym pozazawodowe

• Wymogi ( w przypadku określonych stanowisk) akceptacji społecznej lub politycznej

Ogólne kryteria:

• Wyższe wykształcenie

• Znajomość języka obcego

• Określony staż pracy

• Zdolność do kierowania zespołami ludzkimi

• Zdolność do podejmowania decyzji

• Zdolność do zarządzania środkami finansowymi oraz informacjami

• Kreatywność

• Przy doborze stanowiska „wysokie” w administracji często potrzebna jest akceptacja przez partie polityczne lub desygnowanie kandydatów przez te partie

• Niekiedy potrzebna jest akceptacja lub desygnowanie przez ciała reprezentujące społeczeństwo lub bezpośrednio przez obywateli

• Także w innych organizacjach samorządnych/samorządowych kierownicy są wybierani przez ogół członków

Rotacja kierownictwa

• W odniesieniu do kadr kierowniczych duże znaczenie ma rotacja, czyli okresowy zmiany kierowników

• Wynik różnych przyczyn np. ryzyko rutyny, poczucia bezkarności, nadużywania władzy, zmniejszenia motywacji do wzrostu, jakości

• Postulat rotacji, choć ważny to nie dotyczy wszystkich stanowisk kierowniczych. W mniejszym stopniu dotyczy stanowisk fachowych w większym politycznych

Organizacja pracy kierownika:

• Rozpiętość kierowania

• Spiętrzenie funkcji kierowniczych

• Relacje kierownika- podwładny

• Droga służbowa

• Rola i organizacja sekretariatu

Rozpiętość kierowania
Problem- ile osób powinno bezpośrednio podlegać jednemu kierownikowi, aby praca była efektywna i sprawna

Rozpiętość kierowania – liczba pracowników lub jednostek organizacyjnych podległych jednemu kierownikowi

W przypadku, co najmniej średniej wielkości urzędu nie jest możliwe skuteczne sterowanie jego działalnością przez jednego kierownika- konieczność rozbudowy pionowych struktur organizacyjnych poprzez tworzenie pośrednich szczebli kierownictwa.