72. KAPŁAŃSTWO - WIELKIE POSŁANNICTWO

10.1.1976 r.

Jezus: Kapłani, wasz udział w Tajemnicy Wcielenia, Krzyża i Eucharystii, ma ogromne podobieństwo z udziałem Najświętszej Maryi Panny w tych trzech, wielkich Tajemnicach.

Tak jak udział Najświętszej Maryi Panny, kapłan przez swe powołanie jest wezwany do czynnego udziału w Najświętszej Ofierze Mszy świętej, będącej uwiecznieniem Najświętszej Ofiary Krzyżowej.

Kapłan jest obecny razem z Chrystusem w Ofierze; jest gotowy przyjąć, wycierpieć i ofiarować trudności i niezrozumienia, zniewagi i obrazy, w ogóle cierpienie - jak Jezus to czynił. Bez tej ofiary, udział kapłana staje się tylko zewnętrzny, materialny i dlatego bezpłodny.

Przez słowa Konsekracji kapłan odnawia cud Wcielenia: powoduje on, jak Maryja przez swe Fiat, rzeczywiste Wcielenie Słowa, w swych rękach.

Kochając Go, jak Maryja kochała Jezusa w swym łonie, przyjmując Go w Komunii Świętej z czystością duszy i ciała, z jaką Madonna Go poczęła, - ofiarując się razem z Jezusem - Ojcu Niebieskiemu - kapłan, tak jak Dziewica, staje się prawdziwie współodkupicielem.

Jeśli kapłan celebrujący nie jest ożywiony tą wiarą i tymi uczuciami, i swoim posłannictwem, jego Msza święta będzie dlań bezpłodną. Był on tylko materialnym protagonistą największej Tajemnicy.