92. NIE BĘDZIESZ MIAŁ INNEGO BOGA

19.2.1976 r.

Jezus: Mówiłem ci, synu, o konieczności by stanąć na modlitwie w Mojej obecności, wznosząc się ku Mnie aktem Wiary, Nadziei i Miłości.

Należy stanąć przede Mną nie po to, by wskazać na siebie i na swój egoizm, chcący zawsze prosić o rzeczy materialne, lecz by skupić się przede Mną w adoracji i by prosić o uwielbienie Imienia Mego Ojca, o przyjście Mego Królestwa i o spełnienie Mej Woli.

Temu, kto uczyni to z wiara, będzie przydane wszystko inne.

Pierwsze przykazanie "Jam jest Pan Bóg twój..." oznacza, że człowiek, jako stworzenie wolne i rozumne, ma stanąć przede Mną odpowiednio, jeśli chce znaleźć w swej pielgrzymce ziemskiej, (bo życie ludzkie jest drogą do wieczności) równowagę między wymaganiami materialnymi, a duchowymi jego osoby.

Potrzeba nadprzyrodzoności jest tak wyraźna u człowieka, że jeśli zabraknie mu tych rzeczywistości wzniosłych, nie ma szczęścia, ani pokoju. Udręka staje się wtedy tak wielka, że często może doprowadzić go do rozpaczy i chorób!