Katowice dn. 5.11.09r.
Ćwiczenie numer 2
Badanie przekładni transformatora
Sekcja nr.8
Marek Lasok T22
Opracowanie wyników.
Tabelaryczne przedstawienie uzyskanych wyników pomiarów:
lp. |
l. uzwojeń w cewkach |
U1[V] |
U2[V] |
1 |
N1= 1100,N2=50 |
24,40 |
1,00 |
2 |
N1= 1100,N2=100 |
24,40 |
2,25 |
3 |
N1= 1100,N2=200 |
24,40 |
4,00 |
4 |
N1= 1100,N2=900 |
24,40 |
19,00 |
5 |
N1= 1100,N2=1100 |
24,30 |
23,50 |
6 |
N1= 1100,N2=1600 |
24,30 |
34,00 |
7 |
N1=1600,N2=50 |
24,40 |
0,75 |
8 |
N1=1600,N2=100 |
24,40 |
1,50 |
9 |
N1=1600,N2=200 |
24,40 |
3,00 |
10 |
N1=1600,N2=900 |
24,40 |
13,00 |
11 |
N1=1600,N2=1100 |
24,40 |
15,50 |
12 |
N1=1600,N2=1600 |
24,40 |
23,00 |
13 |
N1=8600,N2=50 |
24,40 |
0,10 |
14 |
N1=8600,N2=100 |
24,40 |
0,25 |
15 |
N1=8600,N2=200 |
24,40 |
0,50 |
16 |
N1=8600,N2=900 |
24,40 |
2,25 |
17 |
N1=8600,N2=1100 |
24,40 |
3,00 |
18 |
N1=8600,N2=1600 |
24,40 |
4,00 |
Gdzie:
N1 - liczba zwojów uzwojenia pierwotnego,
N2 – liczba zwojów uzwojenia wtórnego,
U1 – napięcie na uzwojeniu pierwotnym,
U2 – napięcie na uzwojeniu wtórnym.
Wyliczenie przekładni rzeczywistych transformatora.
Przekładnie rzeczywistą transformatora obliczamy ze wzoru:
Gdzie:
U1 – napięcie na uzwojeniu pierwotnym
U2 – napięcie na uzwojeniu wtórnym
Wyniki obliczeń:
lp. |
Przekładnie rzeczywiste |
1 |
24,40 |
2 |
10,84 |
3 |
6,10 |
4 |
1,28 |
5 |
1,03 |
6 |
0,71 |
7 |
32,53 |
8 |
16,27 |
9 |
8,13 |
10 |
1,88 |
11 |
1,57 |
12 |
1,06 |
13 |
244,00 |
14 |
97,60 |
15 |
48,80 |
16 |
10,84 |
17 |
8,13 |
18 |
6,10 |
Obliczenie przekładni teoretycznych.
Wzór:
Gdzie:
N1 – liczba zwojów uzwojenia pierwotnego,
N2- liczba zwojów uzwojenia wtórnego.
Uzyskane wyniki :
lp. |
przekładnie teoretyczne |
1 |
22,00 |
2 |
11,00 |
3 |
5,50 |
4 |
1,22 |
5 |
1,00 |
6 |
0,69 |
7 |
32,00 |
8 |
16,00 |
9 |
8,00 |
10 |
1,78 |
11 |
1,45 |
12 |
1,00 |
13 |
172,00 |
14 |
86,00 |
15 |
43,00 |
16 |
9,56 |
17 |
7,82 |
18 |
5,38 |
Zestawienie uzyskanych wyników.
lp. |
Przekładnie rzeczywiste |
przekładnie teoretyczne |
błąd procentowy |
1 |
24,40 |
22,00 |
9,8 |
2 |
10,84 |
11,00 |
1,4 |
3 |
6,10 |
5,50 |
9,8 |
4 |
1,28 |
1,22 |
4,8 |
5 |
1,03 |
1,00 |
3,3 |
6 |
0,71 |
0,69 |
3,8 |
7 |
32,53 |
32,00 |
1,6 |
8 |
16,27 |
16,00 |
1,6 |
9 |
8,13 |
8,00 |
1,6 |
10 |
1,88 |
1,78 |
5,3 |
11 |
1,57 |
1,45 |
7,6 |
12 |
1,06 |
1,00 |
5,7 |
13 |
244,00 |
172,00 |
29,5 |
14 |
97,60 |
86,00 |
11,9 |
15 |
48,80 |
43,00 |
11,9 |
16 |
10,84 |
9,56 |
11,9 |
17 |
8,13 |
7,82 |
3,9 |
18 |
6,10 |
5,38 |
11,9 |
Wnioski.
Największe różnice pomiędzy uzyskanymi wynikami na przekładnię rzeczywistą a teoretyczną otrzymano dla cewki o 8600 zwojach po stronie pierwotnej, natomiast dla cewek po stronach wtórnych o mniejszej liczbie zwojów różnice między obliczonymi przekładniami rzeczywistymi i teoretycznymi mniejsze,
Największą różnicę po między uzyskanymi wynikami zaobserwowano dla cewek N2=50 i N1=8600
(błąd procentowy uzyskanego wyniku teoretycznego względem rzeczywistego) co świadczy o tym, że przy dużych różnicach w ilości zwojów cewek pierwotnej i wtórnej rozbieżności między wynikami między przekładnią rzeczywistą a teoretyczną są największe.