• PRAWO RZECZOWE nr pyt. 13

• IN IURE CESSIO

Czynność ta wywodzi swój początek z rzeczywistego procesu, prowadzonego w formie legis actio sacramento in rem.

Stosowano ten tryb postępowania do sytuacji, w których nie było sporu, a strony dążyły zgodnie do zmiany jakiegoś stanu prawnego i do urzędowego potwierdzenia alienacji. Nabywca występował wtedy jako pozorny powód, zbywca jako pozorny pozwany. Pretor lub namiestnik prowincjonalny potwierdzał prawo nabywcy. Było to więc formalne odstąpienie jakiegoś prawa przed sądem.

Do udziału w niej nie dopuszczano osób alieni iuris jako nie mających zdolności procesowej.

In iure cessio była wspólnym sposobem alienacji dla res mancipi i res nec mancipi. Można było też odstępować in iure rzeczy niematerialne.

Wyszła z użycia w okresie poklasycznym.

---