Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska

Kierunek: Geodezja i Kartografia

Przedmiot

Fotogrametria i teledetekcja

Sprawozdanie nr 3

Temat: Elementy geometrii rzutowej. Metody przedstawiania zdjęć lotniczych; przetważanie graficzne, optyczne i fotomechaniczne. Zasady przetwrzania zdjęć lotniczych terenów falistych.

Wykonał:

Cz

Grupa 2

Koszalin 13.12.2004r.

Ad. 3

0 czym mówi 6 przekształceń rzutowych?

Utwory podstawowe są jednoznacznie określone przez cztery pary elementów homologicznych w wymiarze II, jeżeli żadne trzy z nich nie należą do utworu wymiaru I, lub przez dwie pary utworów podstawowych wymiaru I.

Ad. 4

Na podstawie czego można jednoznacznie określić przekształcenie rzutowe płaszczyzny zdjęcia lotniczego na płaszczyznę mapy?

W momencie wykonywania zdjęcia terenu płaskiego. Wiązka promieni biegnąca do środka rzutów kamery zostaje przecięta przez płaszczyznę zdjęcia i terenu w wyniku czego powstaje zdjęcie. Zachodzi jednak zależność perspektywistyczna między odpowiadającymi sobie punktami płaszczyzn.

Zależność rzutowa zachodzi pomiędzy końcowymi utworami podstawowymi jeżeli przecinanie i rzutowanie powtarza się wielokrotnie. Odpowiadające sobie elementy tych utworów nazywa się elementami homologicznymi.

Zależność taka zachodzi między płaszczyzną zdjęcia lotniczego a powstałą w wyniku jej opracowania mapą.

Ad. 8

Na czym polega przetwarzanie graficzne sposobem pęków rzutowych. Wykonaj przetworzenie graficzne zdjęcia lotniczego wykonanego w zadaniu 19-Temat 2.

Przenieść ze zdjęcia na mapę w oparciu o ustalone w zadaniu fotopunkty A, B, C, D, dwa punkty (szczegóły sytuacyjne - P1, P2) nie stanowiące treści mapy. Narysuj na zdjęciu i na mapie wyróżniającym się kolorem konstrukcję pęków rzutowych.

Przetwarzanie graficzne polega na przenoszeniu pojedynczych punktów i kątów ze zdjęcia lotniczego na mapę przy zastosowaniu konstrukcji graficznych. Przetworzenie graficzne wykonuje się na podstawie znanego w geometrii rzutowej twierdzenia z którego wiadomo,

Że dwustosunek czwórki punktów na prostej jest niezmiennikiem przekształceń rzutowych.

Kolejne czynności:

1. zidentyfikowanie na zdjęciu czterech punktów A, B, C, D, których położenie jest określone na mapie.

2. W punkcie A' zdjęcie wykreślenie pęku prostych do pozostałych punktów oraz do punktów przetwarzanych P₁ i P₂.

3. Przecięcie tego pęku prostą, na której zaznaczam punkty przecięcia z poszczególnymi promieniami pęku (rolę prostej spełnia pasek papieru).

4. Połączenie punktu A na mapie z pozostałymi fotopunktami

5. Na powstały w ten sposób pęk trzech prostych nałożenie tak paska papieru z zaznaczonymi przecięciami, aby punkty prostej pokrył się z kierunkami do poszczególnych fotopunktów.

6. Zaznaczenie na mapie punktów przecięcia prostej z promieniami punktów wyznaczonych, a następnie wykreślenie ich kierunku z punktu A.

7. Powtórzenie czynności od 2 do 6 na innym fotopunkcie i rezultacie przecięciaodpowiednich promieni obu pęków wyznaczenie położenia punktów 1,2, ... na mapie.

Ad. 9

Przedstaw zasadę przetwarzania graficznego przy pomocy utworzonych na mapie oraz zdjęciu siatek perspektywistycznych mając następujące dane: odbitkę zdjęcia, c=115,18, wysokość fotografowaniaW=H=1145m, oraz skale mapy1:10000.

Przedstawiając do realizacji tego zadania, jako podstawę konstrukcji przyjęto pomocnicza płaszczyznę pionową zawierająca oś zdjęcia. Płaszczyznę mapy należy nałożyć na płaszczyznę zdjęcia dookoła prostej zawierającej się w obu płaszczyznach, a następnie obie te płaszczyzny obrócić dookoła prostej największego spadku, w ten sposób, aby pokryły się one z pomocniczą płaszczyzną pionową.

W oparciu o oczka takich siatek nanosimy „na oko” odpowiadające sobie punkty. O dokładności decydują wielkości oczek skonstruowanych siatek. Konstrukcja tej zasady opiera się na płaszczyźnie mapy, płaszczyźnie zdjęcia i kąta nachylenia zdjęcia.

Kąt nachylenia zdjęcia obliczamy ze wzoru:

odległość prostopadłej do promienia od środka rzutów obliczamy ze wzoru:

---