ŚRODKI ZAPOBIEGAWCZE ZE SZCZEGÓLNYM UWZGLĘDNIENIEM ARSZTU

ŚRODKI ZAPOBIEGAWCZE - Są to środki przymusu stosowane wobec oskarżonego celem zabezpieczenia prawidłowego toku procesu.

Wyróżnia się:

1) Tymczasowe aresztowanie,

2) Poręczenie,

3) Dozór policji,

4) Nakazy i zakazy zachowania się,

5) Zakaz opuszczania kraju,

6) List żelazny.

Stosuje je sąd na wniosek prokuratora, jest fazą wstępną do zk po ogłoszeniu wyroku zostaje osadzonyy

Cela zamknięta

Spacer pod nadzorem

Nie pracują

Zajęcia na terenie zk

Odziez własna

Za zezwoleniem prokuratora lub sędziego widzenia

brak przepustek

Cenzura korespondencji przez prokuratora lub sędziego

kontrolowane rozmowy telefoniczne

Cel wykonania kary tymczasowego aresztowania;

Areszt tymczasowy jest instytucją postępowania karnego. Jego procesowa funkcja polega na zapobieganiu uchylenia się oskarżonego przed postępowaniem karnym.

„Art. 207. K.k.w. Wykonanie tymczasowego aresztowania służy realizacji celów, dla których ten środek zastosowano, a w szczególności zabezpieczeniu prawidłowego toku postępowania karnego.”

„Art. 214. § 1. Poza wyjątkami przewidzianymi w przepisach niniejszego rozdziału, tymczasowo aresztowany korzysta co najmniej z takich uprawnień, jakie przysługują skazanemu odbywającemu karę pozbawienia wolności w systemie zwykłym w zakładzie karnym typu zamkniętego i nie stosuje się do niego ograniczeń innych niż te, które są konieczne do zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego, utrzymania porządku i bezpieczeństwa w areszcie śledczym oraz zapobieżenia wzajemnej demoralizacji tymczasowo aresztowanych.”

Art. 208. § 1. Areszty śledcze podlegają Ministrowi Sprawiedliwości.

§ 2. Tymczasowe aresztowanie wykonuje się w aresztach śledczych.

§ 3. Areszty śledcze mogą być tworzone jako samodzielne areszty lub jako wyodrębnione oddziały w zakładach karnych.

§ 4. Aresztem śledczym kieruje dyrektor.

§ 5. Minister Sprawiedliwości, w drodze zarządzenia, tworzy i znosi areszty śledcze.

Art. 209. Do wykonywania tymczasowego aresztowania stosuje się odpowiednio przepisy odnoszące się do wykonywania kary pozbawienia wolności, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego rozdziału.

Art. 212. § 1. Tymczasowo aresztowani powinni być rozmieszczani w areszcie śledczym w sposób zapobiegający ich wzajemnej demoralizacji. W szczególności należy oddzielać nie karanych od uprzednio odbywających karę pozbawienia wolności oraz młodocianych od dorosłych, chyba że względy wychowawcze przemawiają za umieszczeniem dorosłego z młodocianym.

§ 2. Przy rozmieszczaniu tymczasowo aresztowanych administracja aresztu śledczego uwzględnia wskazania organu, do którego dyspozycji pozostają, mające na celu zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania karnego i zapewnienie bezpieczeństwa w areszcie.

§ 3. Jeżeli zachodzi konieczność izolowania tymczasowo aresztowanych od siebie, organ, do którego dyspozycji pozostają, informuje o tym dyrektora aresztu śledczego.

Art. 260. K.p.k. Jeżeli stan zdrowia oskarżonego tego wymaga, tymczasowe aresztowanie może być wykonywane tylko w postaci umieszczenia w odpowiednim zakładzie leczniczym.

---