Warunki oświetleniowe

1. Metoda oceny.

Do oceny warunków oświetlenia w pomieszczeniu użyjemy metody tzw. współczynnika pomieszczenia. Dla określenia warunków oświetlenia należy wyznaczyć:

- współczynnik pomieszczenia
,

- natężenie światła (średnie)
_,

- równomierność oświetlenia
_.

Powyższą metodę możemy zastosować gdyż spełnione zostały następujące warunki stosowalności:

• lampy są rozmieszczone symetrycznie;

• każda z lamp posiada dokładnie taką samą moc;

• w czasie trwania pomiaru wszystkie źródła światła są sprawne i zaświecone.

• Schemat pomieszczenia.

Szkic pomieszczenia, w którym dokonywane są pomiary. Wartość pomiaru odczytywana jest w jednostce lx.




Oznaczenia:

1 (A,B,C) - okna,

2 - tablica,

3 - drzwi

4 (A,B) - stoliki,

5 - płaszczyzna podłogi,

6 - lampy (źródło energii) - 6 sztuk,

7 - wartość pomiaru w danym miejscu.

3. Pomiar.

Ilość pomiarów określa się za pomocą współczynnika pomieszczenia, danego wzorem:


,

gdzie:

P- długość pomieszczenia,

Q - szerokość pomieszczenia,

H_m - wysokość, na jakiej zawieszone są oprawy oświetleniowe.

Współczynnik pomieszczenia liczony dla lokalu o wymiarach 8x5x3 m (dł/szer/wys).




	Minimalna ilość pomiaru
	4
	9
	16
	24

Zgodnie z wykazem normy należy dokonać 9 pomiarów.

Zaobserwowane wyniki (płaszczyzna robocza 0,85 m):

Pomiar	Wartość pomiaru [lx]
1	781
2	236
3	142
4	175
5	99
6	132
7	136
8	162
9	610


_,


oraz











4. Wnioski.

Obserwując poszczególne pomiary można zauważyć znaczne różnice między poszczególnymi pomiarami. Różnice w tych wartościach uzależnione są od miejsca przeprowadzenia pomiaru. W związku z tym pomiar blisko okna ( 610 lx) jest miejscem najlepiej oświetlonym, gdyż dokładnie w tym miejscu wpada najwięcej światła słonecznego. Wartość pomiaru przy drzwiach (99 lx) w tym wypadku jest wymiarem najniższym, ponieważ dociera tam najmniejsza ilość oświetlenia (zarówno naturalnego oraz pochodzącego z lamp). Na wartość pozostałych pomiarów wpływa natężenie oświetlenia naturalnego (słonecznego) i/lub sztucznego (lampy).

Pomiary były dokonywane na stałej płaszczyźnie roboczej ( 0,85m) oraz przez 1 osobę, więc można pominąć pochłanianie (odbijanie) światła od ubrania (kolor).

Na podstawie powyższych obliczeń wnioskuje się, iż badane pomieszczenie nie jest dobrze oświetlone (275 [lx])i nie mieści się w granicach określonych normą, czyli Eśr > lub = 300 [lx]. Rozmieszczenie światła uznaje się za dobre gdyż, stosunek najmniejszej wartości natężenia oświetlenia do jego wartości średniej nie powinien być w obrębie pomieszczenia, na płaszczyźnie pracy mniejszy niż 0,3.W pomieszczeniu nie występuje zjawisko luminacji, gdyż blaty stolików pokryte są porowatym, matowym tworzywem. Nie zostało również zaobserwowane zjawisko olśnienia.

Prawidłowe oświetlenie spełniać musi kilka warunków, do których należą:

- odpowiednia wartość średniego natężenia oświetlenia na rozpatrywanej powierzchni,

- równomierność oświetlenia na powierzchni i w czasie

- prawidłowy rozkład luminancji

- barwa światła odpowiednia do potrzeb

---