1. Wybrane typy obiektów baz danych.
Baza danych jest zbiorem informacji powiązanych ze względu na temat lub przeznaczenie, na przykład dotyczących śledzenia zamówień klientów lub zarządzania kolekcją płyt. Do tworzenia baz danych można używać np. programu Access. Za jego pomocą można zarządzać wszystkimi posiadanymi informacjami w jednym pliku. W pliku bazy danych programu Access można używać następujących obiektów:
- Tabele do przechowywania danych.
- Kwerendy do znajdowania i pobierania tylko tych danych, które są potrzebne.
- Formularze do przeglądania, dodawania i aktualizowania danych w tabelach.
- Raporty do analizowania lub drukowania danych w określonym układzie
Zapoznanie się z tabelami, formularzami, kwerendami i innymi obiektami w bazie danych ułatwia wykonywanie wielu różnych zadań, takich jak wprowadzanie danych w formularzu, dodawanie i usuwanie tabel, znajdowanie i zamienianie danych oraz uruchamianie kwerend.
Tabele i relacje
Aby przechowywać dane, należy utworzyć jedną tabelę dla każdego typu informacji, które mają być śledzone. Do typów informacji mogą należeć informacje o klientach i produktach lub szczegóły zamówień. Aby zebrać dane z wielu tabel w kwerendzie, formularzu lub raporcie, należy zdefiniować relacje między tabelami
Kwerendy
Aby odnaleźć i pobrać tylko te dane, które spełniają określone warunki, w tym dane z wielu tabel, należy utworzyć kwerendę. Za pomocą kwerendy można również aktualizować lub usuwać wiele rekordów jednocześnie i wykonywać predefiniowane lub niestandardowe obliczenia na danych.
Formularze
Za pomocą formularza można łatwo wyświetlać, wprowadzać i zmieniać dane w jednym wierszu naraz. Można też używać go do wykonywania innych akcji, na przykład do wysyłania danych do innych aplikacji. Formularze zazwyczaj zawierają formanty połączone z polami w tabelach. Po otwarciu formularza program Access pobiera dane z jednej lub większej liczby tych tabel, a następnie wyświetla dane w układzie wybranym podczas tworzenia formularza.
Raporty
Za pomocą raportu można szybko przeanalizować dane albo zaprezentować je w określony sposób na wydruku lub w innych formatach. Na przykład można przesłać współpracownikowi raport zawierający pogrupowane dane i obliczone sumy. Można też utworzyć raport z danymi adresowymi sformatowanymi na potrzeby drukowania etykiet adresowych.
2. Nadmiarowość danych w jednorodnych bazach danych i korzyści wynikające ze stosowania relacyjnych baz danych.
Baza danych składająca się z jednej tabeli, czyli baza jednorodna, zawiera zwykle powtarzające się, tzn. nadmiarowe dane. Niektóre dane muszą się powtarzać, ale chodzi o to, aby wyeliminować jak najwięcej powtarzających się danych. Normalizując bazę danych usuwamy z niej nadmiarowość. Nadmiarowość w bazie danych bywa szkodliwa. Jej istnienie powoduje niepotrzebny wzrost objętości danych. Stanowi też przyczynę kłopotów z utrzymaniem spójności bazy danych, prowadząc do tzw. anomalii. Aby usunąć z bazy danych możliwie jak najwięcej zbytecznych danych, trzeba podzielić dane na kilka tabel i połączonych za pomocą relacji.
Korzyści wynikające ze stosowania baz danych są następujące
1. Zmniejszenie nadmiarowości danych. Dane wykorzystywane przez różne aplikacje (programy) nie są dublowane. Ułatwia to zachowanie ich poprawności.
2. Współdzielenie danych. Na tych samych danych może pracować ta sama aplikacja wywołana wielokrotnie przez różnych użytkowników.
3. Autoryzacja dostępu. Uniemożliwia użytkowanie poufnych danych przez niepowołanych użytkowników.
4. Różnorodność interfejsów do danych. Te same dane mogą być wyświetlane w różnych postaciach m.in. graficznych lub znakowych formularzy.
5. Reprezentacja złożonych związków. Za pomocą stosunkowo prostych mechanizmów można modelować złożone związki schematyczne (znaczeniowe) między różnymi danymi.
6. Ochrona przed awariami. Oznacza, że SZBD powinien być uodporniony w taki sposób, że w razie awarii np. zaniku napięcia, istnieje możliwość odtwarzania poprawnego stanu bazy danych sprzed awarii (problem transakcji finansowej np. przelew pieniędzy w banku z konta na konto).
3. Sposoby realizacji pętli warunkowej w języku PHP.
Instrukcje warunkowe są podstawą każdego języka programowania. Używa się ich do wykonania pewnej instrukcji (lub bloku instrukcji), ale tylko w pewnych okolicznościach zostanie spełniony określony warunek (lub cały zestaw warunków). Składnia instrukcji warunkowej jest następująca:
<?
if(wyrażenie_warunkowe)
instrukcja wykonywana jeśli spełniony zostanie warunek
else if(inne_wyrażenie_warunkowe)
instrukcja wykonywana jeśli spełniony zostanie drugi warunek, a pierwszy nie
else
instrukcja wykonywana jeśli nie zostanie spełniony żaden z warunków
?>
Wyrażeniem warunkowym jest w zasadzie dowolne wyrażenie, ponieważ za warunek uznawane jest wszystko co zwraca wartość, czyli wszystkie zmienne, wyrażenia logiczne, funkcje itp. Za spełniony warunek uznawana jest wartość większa od zera. Jeśli chcemy, aby po sprawdzeniu warunku wykonane zostało nie jedno, ale kilka poleceń, to te polecenia trzeba ująć w nawiasy klamrowe. Bez tego warunkiem objęta by była tylko jedna instrukcja po instrukcji if. Oczywiście możliwe jest korzystanie z warunków bardziej złożonych niż pojedyncze porównanie wielkości zmiennych - do łączenia warunków niezbędne jest wykorzystanie operatorów logicznych. Operator logiczny OR (lub) ma większy priorytet niż operator AND (i), więc aby sprawdzić jakiś warunek gdzie konieczna jest inna kolejność, niezbędne jest użycie nawiasów grupujących warunki.
Pętla for
W tej pętli podaje się 3 wyrażenia jako parametry: inicjalizację zmiennych, czyli ustawienie początkowych wartości dla zmiennych kontrolujących pętlę, sprawdzenie warunku, czyli wyrażenie logiczne kontrolujące pętlę - pętla będzie wykonywana dopóki ten warunek jest prawdziwy, oraz modyfikację zmiennych kontrolujących pętlę - bez tego pętla będzie wykonywała się w nieskończoność (oczywiście wartość tych zmiennych można modyfikować wewnątrz pętli, ale jest to niezalecane).
<?
for( inicjalizacja zmiennych ; sprawdzenie warunku ; modyfikacja zmiennych) {
blok wyrażeń
}
?>
Pętla while
Innym rodzajem pętli jest pętla WHILE. Jest ona wykorzystywana w sytuacjach, kiedy niezbędne jest wykonywanie jakiejś operacji dopóki nie zostanie spełniony warunek. Pętla while ma następującą składnię:
<?
while( warunek ){
...
instrukcje
...
}
?>
Pętla do ... while
Odmianą pętli while jest pętla do...while. Od zwykłej pętli while różni się ona tym, że polecenia zawarte w pętli będą przynajmniej raz wykonane - w przypadku pętli while tak być nie musi, to znaczy jeśli za pierwszym razem warunek nie zostanie spełniony to polecenia z pętli nigdy nie zostaną wykonane. W przypadku tej pętli zostano one wykonane przynajmniej ten pierwszy raz. Składnia:
<?
do{
...
instrukcje
...
}while( warunek );
?>
4. Budowa prostego formularza w HTML wysyłającego wiadomość
email z wynikami ankiety na wybrany temat.
Wyróżnione fragmenty, można (a nawet trzeba) zastąpić innym tekstem. Są to np. pytania, poszczególne odpowiedzi, wartości parametrów i inne. Czcionką pogrubioną (pomiędzy znakami <!-- a -->) zaznaczono komentarze. Nie są one oczywiście konieczne (możesz je pominąć). Natomiast pozwalają zorientować się, czego dotyczy fragment kodu poniżej nich.
<!-- Podstawowe pole tekstowe -->
<input name="Nazwisko" />Podaj swoje nazwisko
<!-- Pole typu RADIO -->
<input type="radio" name="Płeć" value="Kobieta" />Kobieta
<input type="radio" name="Płeć" value="Mężczyzna" />Mężczyzna
<!-- Pole typu CHECKBOX -->
<input type="checkbox" name="Muzyka" value="Inna" />Inna (podaj jaka):
<input name="Muzyka" />
<!-- Lista rozwijalna (typ podstawowy) z zaznaczoną opcją domyślną -->
<select name="Przeglądarka">
</select>
<!-- Pole komentarza (o powiększonych rozmiarach oraz z tekstem domyślnym) -->
<!-- Przycisk WYŚLIJ -->
<input type="submit" value="Wyślij formularz" />
<!-- Przycisk WYCZYŚĆ DANE -->
<input type="reset" value="Wyczyść dane" />