Niedobór hormonu wzrostu:
Karłowatość przysadkowa - niedobór, opóźnienie kostnienia, niedorozwój płciowy, zniekształcenie czaszki, przewaga mózgoczaszki nad trzewioczaszką.
Choroby tarczycy.
Nadczynność tarczycy może przebiegać pod postacią choroby Gravesa-Basedowa lub wola guzkowego nadczynnego. Ze względu na zwiększoną produkcję hormonów tarczycy (T3, T4) dochodzi do zwiększonego metabolizmu w tkance kostnej. Dochodzi do osteoporozy. Objawy: zcieńczenie kości paliczków ręki i rozrzedzenie struktury kości czaszki.
Choroba przytarczyc.
Nadczynność przytarczyc - spowodowana jest przerostem gruczołu lub gruczolakiem (nowotwór). Nadmierna produkcja parathormonu - następuje resorbcja kości w szczególności w okolicy podokostnowej. W szczególności dotyczy żeber, piszczeli i paliczków ręki. Kości te stają się miękkie, ulegają wygięciu, są łamliwe. W miejscu, gdzie jest resorbcja rozwija się tk łączna. Tworzą się również torbiele przynasadowe i w trzonach kości. We krwi zwiększa się poziom jonów wapnia. Leczenie: operacyjne.
Niedoczynność przytarczyc - spowodowana najczęściej usunięciem przytarczyc przy operacjach tarczyc. Obniżenie poziomu wapnia i wzrost poziomu fosforu we krwi, co daje objawy tężyczki tj. stan, w którym pojawia się nadwrażliwość mięśniowo-nerwowa. Pojawiają się toniczne skurcze mięśni (pewnej grupy mięśniowej, w późniejszym okresie nawet całego ciała). Mogą towarzyszyć mrowienia, drętwica.
Choroby nadnerczy.
Nadczynność nadnerczy - zespół Cushinga. Spowodowana może być przerostem lub nowotworem kory nadnerczy, gruczolakiem przysadki, nadmiernym stosowaniem kortykosterydów.
Objawy: otyłość tułowia, twarzy, brzucha; bawoli kark, krótkie i szczupłe kończyny, rozstępy na twarzy, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca, u kobiet - cechy męskie - nadmierne owłosienie; na skutek upośledzenia budowy białek potrzebnych do budowy osteiny wyst osteoporoza; słabe mięśnie.
Niewydolność kory nadnerczy - choroba Addisona, jest najczęściej wynikiem zmian gruźliczych lub zapalenia autoimmunizacyjnego w tym gruczole. Obniża się stężenie sodu, a wzrasta stężenie potasu we krwi. Objawy: ogólne osłabienie psychiczne i fizyczne, zanik łaknienia, nudności, wymioty, wychudzenie, ciemna skóra.
Nieswoiste zapalenie kości i szpiku osteomylitis. Zapalenie obejmuje warstwę środkową, korową i okostną. U dzieci dotyczy k długich, u dorosłych - kręgów. Wywołana jest przez gronkowiec złocisty bądź paciorkowiec grupy B bądź grzyby.
Drogi zakażenia: krwiopochodna, gdy mamy do czynienia z posocznicą, prze urazy lub powikłania pooperacyjne. Najbardziej narażone są osoby ze zmniejszoną odpornością, osoby z chemodializą oraz osoby, które mają protezy kostne lub stawowe.
Zmiany zachodzące w kości: niszczenie kości, tworzy się wysięk z dużo ilością granulocytów. Powstają ropnie, martwaki. Mogą powstać przetoki. Pojawiają się zgrubienia okostnej.
Objawy kliniczne: bóle samoisnte (w nocy, potem ciągle), wrażliwość na opukiwanie i dotyk, gorączka, ograniczona ruchomość.
Zapalenie okostnej. Wyróżniamy postać ostrą infekcyjną, która jest wywołana przez bakterie ropne i gromadząca się ropa odwarstwia okostną, pod którą tworzy się martwak.
W postaci ostrej nieinfekcyjnej czynnikiem wywołującym jest uraz, a zmiany zapalne mają charakter surowiczy.
Postać przewlekła nieinfekcyjna może być spowodowana niedotlenieniem, niedokrwieniem lub działaniem jonizującym promieni na tk okostną.
Objawy: bóle powysiłkowe, w postaci ostrej pojawia się obrzęk i zaczerwienienie kończyny.
Badania: rezonans magnetyczny.
Gruźlicze zapalenie kości. Rozwija się jako proces wtórny przerzutowy z ogniska pierwotnego - płuc. Występuje w większości u dzieci (do lat 7) i u starszych. Rozwija się powoli (ok. kilku msc do kilku lat). Zmiany te mogą dotyczyć kości i stawów w kończynach dolnych, dłoni, kręgosłupie.
Zmiany: powstaje ziarnina z typowym gruzełkiem gruźlicznym, który może mieć charakter wysiękowy, martwiczy lub wytwórczy. Zmiany te najczęściej lokalizują się w nasadzie kości.
Objawy: ból w okolicy zajętej tkanki, początkowo są to bóle nocne i promieniują wzdłuż przebiegu nerwu. Wyst obrzęk i ocieplenie powłok skórnych. Wzmożone napięcie mięśni w tym miejscu. Zmniejszona ruchliwość. Zanikanie okolicznych mięśni. Mogą pojawić się ropnie lub przetoki.
Diagnostyka: tomografie komp, rezonans magnetyczny.
Zespół Sudecka. Występuje częściej u kobiet po 50 r.ż. najczęściej jako powikłanie pourazowe po złamaniach, które wymagały unieruchomienia. Również może wystąpić po oparzeniach, odmrożeniach, porażeniach nerwów.
Istota: jest to plamisty zanik kostny, towarzyszy stan zapalny.
Przyczyna: zaburzenie ukrwienia, niedotlenienia kości.
Dochodzi do zwiększonej osteolizy.