PYTANIE NR 3

Czynniki warunkujące zmiany stosunku do osób niepełnosprawnych i możliwość kształtowania pozytywnych postaw.

Nasze postawy wobec osób niepełnosprawnych zależą częściowo do stopnia znajomości ich problemów życiowych, co jest związane z kontaktami osobistymi z takimi osobami. W innym przypadku postawy wobec niepełnosprawnych opierają się bowiem głównie na przekonaniach i stereotypach, a nie na własnych doświadczeniach i wiedzy.

Zauważalny wzrost kontaktów z osobami niepełnosprawnymi wynika zapewne głównie ze stopniowego zwiększania się ich liczby w naszym społeczeństwie, ale nie można wykluczyć, że mamy do czynienia także z większą „otwartością” społeczną, częstszym pojawianiem się osób niepełnosprawnych w naszych codziennych kontaktach i postępującą ich integracją

z resztą społeczeństwa, nie zmienił się bowiem w znaczący sposób odsetek mających niepełnosprawnych w rodzinie.

Opinie na temat stosunku do osób niepełnosprawnych w naszym społeczeństwie są podzielone - mniej więcej tyle samo Polaków sądzi, że większość ludzi odnosi się do niepełnosprawnych dobrze, co jest zdania, że są źle traktowani.

W większości opowiadamy się również za podejmowaniem przez osoby niepełnosprawne zatrudnienia.

Osoby niepełnosprawne powinny być otoczone opieką przede wszystkim ze strony rodziny, ale powinni im również pomagać pracownicy służby zdrowia i pomocy społecznej.

Pozytywne postawy charakteryzują się:

• obiektywną i realną oceną wpływu kalectwa na psychikę i funkcjonowanie człowieka i możliwości osoby niepełnosprawnej,

• pozytywnym nastawieniem poznawczym, obiektywnym dostrzeganiem zalet i możliwości osoby niepełnosprawnej

• pozytywnymi zachowaniami społecznymi: społeczną akceptacją i szacunkiem dla osoby niepełnosprawnej, naturalnym i życzliwym kontaktem z osobami niepełnosprawnymi

---