Prewencja ćwiczenia V rok semestr 1.

Zdrowie

Zwierzę amatorskie (pacjent indywidualny) jest zdrowe jeśli znajduje się w stanie psychicznego i fizycznego komfortu, nie są widoczne oznaki kalectwa czy choroby.

Zwierzę gospodarskie (pacjent zbiorowy) jest zdrowe jeśli w okresie rozwoju nie wymagało interwencji terapeutycznych, zwłaszcza stosowania antybiotyków, wykazuje prawidłowe dla gatunku tempo wzrostu, jest utrzymywane w warunkach zapewniających mu dobrostan i jest źródłem żywności spełniającej żądane warunki jakości.

	Lekarz terapeuta	Lekarz profilaktyk
Cel:	-leczyć	-chronić zdrowie stada zwierząt -współpracować z hodowcą by osiągnąć wysoka produkcyjność stada
Działalność:	-leczenie -profilaktyka	-profilaktyka -doradztwo -leczenie
Moment interwencji:	-choroba	-zagrożenie stada

Lekarz terapeuta zarobki wprost proporcjonalne do patologii / niepowodzeń fermy.

Lekarz profilaktyk zarobki wprost proporcjonalne do efektów fermy

Rola lekarza wet. w procesie produkcji

1. Współpraca z hodowcą i producentem (maksymalizacja zysków lub minimalizacja strat)

2. Współuczestnictwo w procesie produkcji żywności dla ludzi (jakość i zdrowotność produktu końcowego)

3. Odpowiedzialność za same zwierzęta (ich zdrowie fizyczne i psychiczne)

4. Uczestnictwo w programach rządowych (zwalczanie chorób, znakowanie zwierząt)

właściciel/hodowca, obsługa lek. wet.

ZARZĄDZANIE

Produkcja rolna Ż BARIERA DLA CHORÓB STADA M

Y I

W K

I R

E stado podstawowe O Środowisko

N przychówek B

Produkcja I I

pasz E Z

M

Opieka nad stadem zwierząt

STADO <<< ZWIERZĘTA <<< ZWIERZĘTA

ZDROWE <<< ZAGROŻONE >>> CHORE

>>>

LEKARZ LEKARZ

PROFILAKTYK TERAPEUTA

Analiza stanu zdrowia na fermie:

1. Organizacja stada

2. Dokumentacja hodowlana

3. Produkcyjność

4. Żywienie

5. Relacje : obsługa-zwierzęta

6. Środowisko (mikro-makro)

7. Analiza epizootyczna

Cel wykonywania badań laboratoryjnych:

1. Ukierunkowanie rozpoznania.

2. Potwierdzenie (lub wykluczenie) wstępnego rozpoznania.

3. Monitorowanie przebiegu choroby.

4. Monitorowanie zdrowia zwierząt.

Badania

Kto? Kiedy? Jak? Komu?

\/ \/

\/ \/

\/ \/

Lekarz terapeuta Lekarz profilaktyk

\/ \/

Pacjent indywidualny Pacjent zbiorowy

Organizacja interpretacja wyników badań:

1. Określenie potrzeby badań.

2. Wybór grupy reprezentatywnej.

3. Oględziny, wywiad, zbieranie informacji o stadzie.

4. Wstępna diagnoza.

5. Weryfikacja przy użyciu badań celowych.

Analiza: -wydajności badania biochemiczne krwi

-żywienia badania morfologiczne krwi

-upadków badanie treści żwacza

-zachorowań badanie paszy

określenie warunków zoohigienicznych

\/ \/

\/ \/

6. Rozpoznanie ostateczne.

Badania zlecane do laboratorium:

1. Pojedyncza analiza.

2. Profil badań kontrolnych.

3. Profil narządowy.

Profile narządowe:

1. Nerkowy - mocznik, kreatynina, sód, potas, białko całkowite, albuminy;

2. Wątrobowy - aminotransferaza alaninowa ALAT asparaginianowa ASPAT, fosfataza zasadowa, γ-glutamylotransferaza, bilirubina, albuminy, dehydrogenaza mleczowa, cholesterol, amoniak;

3. Kostny - wapń, fosfor, fosfataza zasadowa, białko całkowite, albuminy;

4. Sercowy - aminotransferaza asparaginianowa, potas, sód;

5. Lipidowy - cholesterol, cholesterol HDL, triglicerydy;

6. Tarczycowy - trijodotyronina, tyroksyna, cholesterol;

Wartość referencyjna jest pojęciem statystycznym obejmującym 95% badanej populacji zwierząt zdrowych określonego gatunku.

Zakresy wartości referencyjnych zależą od:

1. Gatunku, rasy, płci, wieku, i stanu fizjologicznego;

2. Wielkość stada;

3. Cyklu okołodobowego i pory roku;

4. Żywienia;

5. Regionu;

6. Metod badania laboratoryjnego;

7. Błędu precyzji metody;

Globulina Gc- białko wiążące Wit D, wiązanie wolnej aktyny (we włóknach mięśniowych)

BOF/APP

Wykorzystanie białek ostrej fazy w diagnostyce weterynaryjnej;

1. Ostre infekcyjne i aseptyczne stany zapalne (Hp, SAA, Fb)

2. Monitorowanie zdrowia zwierząt w stadzie (Hp, Fb, pigMAP)

3. Różnicowanie między stanem ostrym a przewlekłym (Hp, SAA, Fb, α1-AG)

4. Weterynaryjna inspekcja przed i poubojowa (Hp, SAA)

5. Niektóre zaburzenia metaboliczne, stres (Hp, SAA)

Dwa profile czasowe białek ostrej fazy w reakcji na bodziec zapalny:

1. Białka szybko reagujące (SAA, α1-AG, C-RP) wzrost stężenia po 4-6 godzinach od zadziałania bodźca, stężenie maksymalne

w 24-48 godzinie, powrót do normy po 7-8 dniach.

2. Białka wolno reagujące (Hp, α1-AT, Fb, Cp) wzrost po 12-24 godzinach, stężenie maksymalne w 3-4 (3-6) dobie, powrót do normy po około 14 dniach.

---