Definicje:

Ochrona atmosfery - zapobieganie przekraczaniu w powietrzu atmosferycznym dopuszczalnych stężeń substancji zanieczyszczających i ograniczanie ilości (lub usuwanie) substancji wprowadzanych do powietrza atmosferycznego przez zakłady produkcyjne i usługowe, pojazdy mechaniczne, hałdy, wysypiska i inne źródła zanieczyszczeń.

emisja - rozumie się przez to prowadzane bezpośrednio lub pośrednio, w wyniku działalności człowieka, do powietrza, wody, gleby lub ziemi:

1. substancje,

2. energie, takie jak ciepło, hałas, wibracje lub pola elektromagnetyczne;

imisja zanieczyszczeń/substancji zanieczyszczających - pochłanianie zanieczyszczeń przez określony element środowiska (opad zanieczyszczeń na określoną powierzchnię terenu). Stężenie substancji w danym komponencie środowiska.

HAŁAS I WIBRACJE

Hałas - występujące w środowisku dźwięki niepożądane, nieprzyjemne, dokuczliwe lub szkodliwe dla zdrowia drgania mechaniczne ośrodka sprężystego, działające za pośrednictwem powietrza na organ słuchu i inne zmysły oraz organizm człowieka

Wibracje (drgania mechaniczne) — drgania akustyczne o niskiej częstotliwości rozprzestrzeniające się w ośrodkach stałych

Gleby

GLEBA - jest najbardziej powierzchniowym, biologicznie czynnym utworem skorupy ziemskiej, powstałym z różnych skał macierzystych w procesie glebotwórczym w wyniku wielu nakładających się czynników geologiczno - hydrologiczno - biologicznych i w dalszym ciągu podlegającym przemianom zachodzącym w wyniku oddziaływania na nią zmieniających się w czasie zespołów organizmów żywych a także czynników klimatycznych w określonych warunkach rzeźby terenu.

Humifikacja - proces wytwarzania związków humusowych ze szczątków roślinnych i zwierzęcych pod wpływem drobnoustrojów glebowych, enzymów zawartych w resztkach tkanek
oraz makrofauny glebowej, a także czynników abiotycznych

Mineralizacja - proces rozkładu substancji organicznych na proste związki mineralne zachodzący w glebie, głównie w skutek działania drobnoustrojów.

Degradacja gleby - proces pogarszania się właściwości biologicznych, chemicznych
i fizycznych, powodujących obniżenie jej biologicznej aktywności co pociąga za sobą obniżenie urodzajności gleby, czyli zmniejszenie jej produktywności, a w ostateczności wyłączenie jej z produkcji.

Wyjałowienie gleby może być skutkiem jej wieloletniej monokulturowej uprawy, przy niewłaściwym uzupełnianiu makroelementów.

Erozja gleby - niszczenie warstwy gleby przez wiatr (erozja eoliczna) i płynącą wodę (erozja wodna).

Fitoremediacja - zabiegi polegające na użyciu roślin do degradowania, ekstrakcji lub stablizacji zanieczyszczeń (min. metali ciężkich).

Fitoekstrakcja metali ciężkich polega na obsadzaniu gleb wysoko zmineralizowanych lub terenów pogórniczych tzw. hiperakumulatorami. Plon po zakończeniu sezonu wegetacyjnego jest zbierany spalany, a z popiołu pierwiastki można odzyskać.

Hiperakumulatory - gatunki roślin o wyjątkowych zdolnościach bioakumulacyjnych w stosunku do określonych pierwiastków.

Odpady

ODPADY - są to wszystkie przedmioty oraz substancje stałe, a także nie będące ściekami substancje ciekłe powstałe w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej lub bytowania człowieka i nieprzydatne w miejscu lub czasie, w którym powstały; za odpady uważa się również osady ściekowe.

Rozporządzenie ministra środowiska z dnia24.03.2003 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących lokalizacji, budowy, eksploatacji i zamknięcia, jakim powinny odpowiadać poszczególne typy składowisk odpadów. (Dz.U.03.6LS49)

Stanowi ono m.in., że składowiska odpadów niebezpiecznych oraz składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne nie mogą być lokalizowane:

1) w strefach zasilanania głównych i użytkowych zbiorników wód podziemnych (GZWP, UZWP);

2) na obszarach otulin parków narodowych i rezerwatów przyrody;

3) na obszarach lasów ochronnych;

4) w dolinach rzek, w pobliżu zbiorników wód śródlądowych, na terenach źródliskowych, bagiennych i podmokłych, w obszarach mis jeziornych i ich strefach krawędziowych, na obszarach bezpośredniego bąd: potencjalnego zagrożenia powodzią;

5) w strefach osuwisk i zapadlisk terenu, w tym powstałych w wyniku zjawisk krasowych, oraz zagrożonych

lawinami;

6) na terenach o nachyleniu powyżej 10°;

7) na terenach zaangażowanych glacitektonicznie lub tektonicznie, poprzecinanych uskokami, spękanych lub uszczelinowaconych;

8) na terenach wychodni skał zwięzłych porowatych, skrasowiałych i skawernowanych;

9) na glebach klas bonitacji I-II;

10) na terenach, na których mogą wystąpić deformacje ich powierzchni na skutek szkód górniczych;

11) na obszarach ochrony uzdrowiskowej;

12) na obszarach górniczych utworzonych dla kopalin leczniczych;

13) na obszarach określonych w przepisach odrębnych.

A składowiska odpadów obojętnych nie mogą być lokalizowane na obszarach, o których mowa w pkt 1-6 i 13.

WODA

Hydrologia (hydro - woda i logos - słowo); nauka zajmująca się badaniem hydrosfery, oraz zjawisk i procesów jakie zachodzą w hydrosferze - odnosi się do procesów zachodzących w przestrzeni powietrznej - atmosferze, na powierzchni Ziemi (wody płynące i stojące) i wewnątrz skorupy ziemskiej - w litosferze (wody gruntowe).

Hydrosfera - powłoka wodna Ziemi przenikająca skorupę ziemską i atmosferę; wody podziemne, morza, oceany, rzeki, jeziora, bagna, lodowce, para wodna w atmosferze i skorupie ziemskiej, para skroplona i zestalona; w postaci mgieł, chmur i opadająca na ziemię - deszcz, śnieg, grad i osady - szron i rosa.

Retencja

Możliwość czasowego zatrzymania wody w dorzeczu (zlewni):
retencja powierzchniowa (intercepcja szaty roślinnej, zwilżanie przedmiotów na powierzchni obszaru, retencja powierzchniowa gleby, woda zatrzymywana w zagłębieniach i nierównościach terenu, woda gromadzona w jeziorach i zbiornikach retencyjnych oraz w sieci rzecznej, retencja śniegowa i lodowcowa)
retencja podziemna (woda znajdująca się w strefie aeracji i saturacji, woda błonkowata, woda adhezyjna, woda glebowa, woda infiltracyjna, woda kapilarna)

str. 1

---