Medycyna katastrof powstała w roku 1973, swoje korzenie ma w medycynie wojskowej.
Medycyna katastrof jest nauką o planowaniu, organizacji i zarządzaniu opieką medyczną nad poszkodowanymi, którzy doznali obrażeń w wypadku, awarii czy katastrofy.
Medycyna katastrof to specjalność, której, zadaniem jest ratowanie życia
i zdrowia człowieka w sytuacjach odbiegających od rutynowych.
Medycyna ratunkowa jest działem (medycyny klinicznej - wprowadzony
w Polsce 1992r.) Zajmującym się wykonywaniem świadczeń bezpośrednio na miejscu zdarzenia, podczas transportu i w szpitalnych oddziałach ratunkowych (wchodzi w skład medycyny katastrof).
♦
Stan zagrożenia życia - stan wywołany czynnikami zewnętrznymi lub wewnętrznymi prowadzący do szybkiego pogarszania się zdrowia (zaburzenia homeostazy ustroju), którego następstwem może być zagrożenie życia w przypadku braku natychmiastowego ratownictwa.
Pomoc doraźna - zespół czynności ratowniczych (medycznych) zapobiegających skutkom nszż, urazu oraz zaostrzenia procesu chorobowego oraz zmniejszające subiektywny dyskomfort chorego.
Ratownictwo medyczne - szereg działań o charakterze świadczeń zdrowotnych podejmowanych w celu ratowania zdrowia i życia osób w nszż podejmowanych przez dyplomowany personel medyczny. Stanowi ogniwo „zintegrowanego systemu ratownictwa” i działa poprzez nowa specjalność - medycynę ratunkową - zajmującą się zarówno pojedynczymi zachorowaniami jak i masowymi stratami.
Działa zarówno w fazie
Przedszpitalnej
Szpitalnej ♦
Ratownictwo medyczne dzieli się na dwa poziomu wykonawcze:
lekarskie - świadczone w pełnym zakresie przez lekarzy medycyny
przedlekarskie - świadczone przez średni dyplomowany personel medyczny
w zakresie zgodnym z, zawartymi w podstawach programowych kształcenia
w zawodzie, umiejętnościami zawodowymi stanowiące kwalifikacje w zawodzie.
Pierwsza pomoc - czynności ratownicze wykonywane wg ustalonych zasad przez
świadków zdarzenia
Pomoc kwalifikowana - czynności ratownicze wykonywane wg ustalonych zasad przez personel medyczny
System ratowniczy to sprawnie działające ogniwa zapewniające:
łatwe i szybkie wezwanie pomocy- jednolite środki łączności ratunkowej
szybkie przybycie na miejsce zdarzenia wyspecjalizowanych służb medycznych
podjecie właściwych czynności na miejscu zdarzenia
transport wyspecjalizowany; stosownie do potrzeb
niezwłoczne przyjęcie do najbliższego stosownego do sytuacji SOR-u
niezwłoczne podjecie stosownego do rodzaju zagrożenia życia lub zdrowia leczenia szpitalnego♦
♦ opracowanie M. Borkowska
♦ opracowanie M. Borkowska
♦ opracowanie M. Borkowska