SPRAWOZDANIE NR 5

TEMAT: Badanie mineralnych kruszyw budowlanych.

1. Oznaczenie składu petrograficznego i opis makroskopowy.

2. Oznaczenie gęstości nasypowej kruszywa.

3. Oznaczenie wytrzymałości na miażdżenie.

4. Oznaczenie składu ziarnowego kruszywa.

5. Oznaczenie zawartości zanieczyszczeń organicznych.

6. Oznaczenie zawartości części ilastych oraz pylastych w kru­szywie.

7. Oznaczenie zawartości ziaren słabych i zwietrzałych.

8. Omów cechy techniczne oraz zastosowanie: ......................... . (w domu!).

PROWADZĄCY: Data ćwiczeń laboratoryjnych: 18.12.2000r.

dr Maciejończyk Data przyjęcia: ...............................

Ad. 1

Wykonuje się w celu przeprowadzenia podziału kruszywa na grupy petrograficzne ziarn i klasy petrograficzne kruszywa. Wyniki analizy petrograficznej wraz z wynikami analizy sito­wej oraz wynikami oględzin średniej próbki laboratoryjnej służą do opracowania opisu makroskopowego. Opis makro­skopowy powinien zawierać informacje o:

• asortymencie kruszywa,

• klasie petrograficznej,

• składzie petrograficznym z wykazem dominujących skał w wyróżnionych grupach petrograficznych ziarn z poda­niem ich struktury i tekstury, udziałem ziarn kruszonych, oraz rodzaj grudek gliny,

• postaci występowania domieszek ilasto-pylastych,

• barwie kruszywa,

• rodzaju ew. zanieczyszczeń obcych,

• dominującym kształcie ziarn,

• dominującym charakterze powierzchni ziarn,

• udziale ziarn zwietrzałych.

Wyniki oznaczenia składu petrograficznego mogą być podsta­wą wyeliminowania kruszywa do danego zastosowania

Ad. 2

Do oznaczenia gęstości nasypowej stosuje się kruszywo w stanie powietrzno suchym. Próbkę kruszywa wsypujemy do cylindra pomiarowego (1,2,3,5,10dm³) aż do przesypania, po czym nadmiar usuwamy i ważymy całość. Następnie umieszczamy całość na stole wibracyjnym i poddajemy wibracją przez 3 min. jednocześnie dosypując kruszywa.

Gęstość nasypową w stanie luźnym ( ρ_nl ) lub stanie zagęszczonym ( ρ_nz )obliczany ze wzoru:

gdzie:

m₁ - masa cylindra pustego

m₂ - masa cylindra z kruszywem

V - objętość cylindra

Obliczenia:

V - objętość cylindra jest równa 3 dm³, m₁ - masa cylindra pustego 3300g.

Mieszanka piaskowo-żwirowa

Żwir

Keramzyt

Granit

Perlit

V - objętość cylindra jest równa 1 dm³, m₁ - masa cylindra pustego 1850g.

Ad. 3

Do cylindra stalowego wsypujemy 1,8 dm³ uprzednio wysuszonego do stałej masy kruszywo i przykrywamy salowym tłokiem. Próbkę poddajemy ściskaniu osiowemu aż uzyskamy siłę 200 kN, poczym zawartość cylindra zostaje przesiana przez odpowiednie dla frakcji badane sito. Pozostałość na sicie ważymy. Wskaźnik wytrzymałości na miażdżenie obliczamy ze wzoru:

gdzie:

m - masa próbki kruszywa przed badaniem

m₁ - masa próbki po badaniu

Obliczenia:

Żwir - frakcja 8-16

Sito 2mm

m - 2772g

m₁ - 220g

Ad. 4

Próbkę wysuszoną do stałej masy przesypujemy przez zestaw sit poddając całość wibracją ręcznym lub mechanicznym. Pozostałości na sitach ważymy i obliczamy procentowy skład uziarnienia ze wzoru:

gdzie:

m_i - całkowita masa frakcji wydzielona w wyniku przesiania z próbki analitycznej

m_s - masa próbki analitycznej

Ad. 5

Badanie polega na stwierdzeniu ewentualnej obecności sub­stancji organicznych w kruszywie na podstawie wizualnej obserwacji zmiany zabarwienia roztworu wodnego wodoro­tlenku sodowego działającego na próbkę kruszywa w ciągu 24 godz. Masa próbki kruszywa niezależnie od uziarnienia wynosi 500 g. W normie podano sposób przygotowania sub­stancji o barwie wzorcowej. Zabarwienie ciemniejsze od bar­wy wzorcowej świadczy o niedopuszczalnej ilości zanieczysz­czeń organicznych w kruszywie.

Ad. 6

Próbką o masie 500g wysuszyć do stałej masy, zważyć z dokładnością do 0,1% ma­sy. Poczym należy ją wsypać do naczynia, zalać wodą i gotować 30 min. Po ostygnięciu kruszywa przesiać je na mokro przez sito o boku ocz­ka kwadratowego 4 mm. Całość przesiewu wraz z wodą należy przelać do naczynia Stockesa, wymieszać łopatką, po czym odczekać 10 s i odchylając podstawę urządzenia wylewać zawiesinę znajdującą się między kreskami a i b zaznaczonymi w naczyniu. Następnie uzupełnić wodą zawartość naczynia do kreski a i postępować jak poprzednio. Czynność tę należy powtarzać do momentu uzyskania klarowności zlewanej cieczy. Po zakończeniu płukania kruszywa należy je połączyć z odsianym kruszywem grubym wysuszyć do stałej masy, ostudzić a następnie zważyć z dokładnością do 0,1% masy. Zawartość pyłów mineralnych w kruszywie należy obliczyć w procen­tach z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku wg wzoru:

gdzie:

m - masa próbki analitycznej

m₁ - masa ziarn pozostałych po oddzieleniu pyłów

Obliczenia:

m - 500g

m₁ - 484g

Ad. 7

Badanie polega na ustaleniu w kruszywie procentowego udziału masy ziarn, które ulegają zniszczeniu w wyniku dzia­łania na nie siły, której wielkość zależna jest od wymiarów ziarna. Zawartość ziarn słabych określa się dla kruszywa o uziarnieniu 4 -31,5 mm, oznaczając je dla poszczególnych frakcji lub kruszywa wielo frakcyjnego.

Podczas doświadczenia jedno na cztery uległo zniszczeniu.

---