Jak " Prawdziwy świat " w końcu stał się mitem.
Fryderyk Wilhelm Nietzsche
Historia Błędu
1 . Prawdziwy świat - osiągalny dla mądrego, pobożnego, cnotliwego człowieka; on żyje w nim, on jest nim.
(Najbardziej stara forma myśli, względnie odczuwalna, prosta i przekonywująca. Rozwlekła wypowiedź dla wyroku : " Ja , Plato , jestem prawdą.")
2 . Prawdziwy świat - nieosiągalny teraz , ale obiecywany dla mędrca , pobożnego , cnotliwego człowieka ( " dla grzeszników którzy żałują").
(Postęp idei : staje się bardziej subtelny , podstępny , niezrozumiały - staje się kobietą , staje się chrześcijaninem ).
3 . Prawdziwy świat - osiągalny , nie do udowodnienia ,nie do obiecania; ale bardzo przemyślany: w pocieszeniu, obowiązku, rozkazach.
(Na końcu , stare słońce , ale wyglądające przez mgłę i sceptycyzm. Idea stawała się nieuchwytna , blada , nordyczna , Konigsbergska).
4 . Prawdziwy świat - nieosiągalny? W każdym razie , nieosiągalny. I pozostanie nieosiągalny , ale także nieznany . W konsekwencji, nie pocieszanie, wykupujące, albo zobowiązujące : jak coś nieznanego mogłoby nas zobowiązać?
( Szary ranek . Pierwsze ziewanie przyczyny . Pianie pozytywizmu).
5 . "Prawdziwy świat" - pojęcie, które nie jest już dobre do niczego ; nawet nie zobowiązujące - pojęcie które stało się bezużyteczne i niepotrzebne - konsekwentnie , obalaną ideą : pozwólcie nam to obalić!
( Jasny dzień ; śniadanie ; wraca dobry zmysł i wesołość , Plato rumieni się ze wstydu , pandemonium wszystkich wolnych duchów).
6 . Prawdziwy świat - obaliliśmy. Jaki nam pozostał ? Może jeden oczywisty ? Ale nie ! Z prawdziwym światem obalaliśmy też ten oczywisty !
( Południe ; chwila najbardziej krótkiego cienia ; koniec najdłuższego błędu ; wysoki punkt ludzkości ; Tako rzecze Zaratustra).
Discipulus Socratis