POSTĘPOWANIE EGZEKUCYJNE W ADMINISTRACJI

DZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Postępowanie egzekucyjne - postępowanie i środki przymusowe, stosowane przez organy administracji rządowej i organy gminy w celu doprowadzenia do wykonania przez zobowiązanych ich obowiązków o charakterze pieniężnym (uiszczenie należności pieniężnych) lub obowiązków o charakterze niepienieżnym, a także sposób zabezpieczenia wykonania tych obowiązków.

Postępowanie egzekucyjne jest to uregulowany prawem procesowym ciąg czynności podejmowanych przez organy egzekucyjne i inne podmioty postępowania egzekucyjnego w celu wykonania przez zastosowanie środka przymusu państwowego obowiązków wynikających z aktów poddanych egzekucji administracyjnej.

Sprawa egzekucyjna jest to postępowanie służące bezpośrednio przeprowadzeniu egzekucji, a więc przymusowemu wykonaniu orzeczeń sądowych i innych tytułów wykonawczych celem uzyskania świadczenia należnego wierzycielowi.

Celem egzekucji jest przymusowe wykonanie, doprowadzenie do zgodności stanu faktycznego ze stanem prawnym.

Zakres postępowania egzekucyjnego:

przedmiotowy: obejmuje przymusowe wykonanie dwóch rodzajów obowiązków

• o charakterze pieniężnym (uiszczenie należności pieniężnych)

• charakterze niepieniężnym (sprowadzających się do konieczności spełnienia świadczeń, podjęcia czynności bądź do zniesienia lub zaniechania czynności

podmiotowy: wiąże się z określeniem organów przed którymi stosuje się przepisy ustawy egzekucyjnej oraz oznaczenie podmiotów przeciwko którym toczyć się może postępowanie egzekucyjne

Egzekucji administracyjnej podlegają następujące obowiązki:

• podatki, opłaty i inne należności do której stosuje się przepisy ustawy „Ordynacja podatkowa”, grzywny i kary pieniężne, a także inne należności pieniężne pozostające w zakresie właściwości organów administracji rządowej i organów gminy

• wpłaty na rzecz funduszy celowych utworzonych na podstawie odrębnych przepisów

• obowiązki o charakterze niepieniężnym pozostające we właściwości organów administracji rządowej i organów gminy lub przekazane do egzekucji administracyjnej na podstawie przepisu specjalnego. Polegają na spełnieniu nakazanych czynności, świadczeń rzeczowych,, osobowych, wydaniu rzeczy ruchomej, nieruchomości, opróżnienia pomieszczenie lub lokalu, zaniechaniu czynności

Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia poddać egzekucji administracyjnej inne należności pieniężne niż wyżej określone jeżeli przypadają one Skarbowi Państwa lub państwowej jednostce organizacyjnej.

Egzekucję administracyjną stosuje się do określonych obowiązków, gdy wynikają one z decyzji lub postanowień właściwych organów albo w zakresie administracji rządowej i gminy bezpośrednio z przepisów prawa.

Uprawnionym (wierzycielem) do żądania wykonania w drodze egzekucji administracyjnej

obowiązków wyżej określonych jest:

• dla obowiązków wynikających z decyzji lub postanowień organów administracji rządowej i organów gminy - właściwy do orzekania organ I instancji

• dla obowiązków wynikających z orzeczeń sądów lub innych organów albo bezpośrednio z przepisów prawa - organ lub instytucja bezpośrednio zainteresowana w wykonaniu przez zobowiązanego obowiązku albo powołana do czuwania nad wykonaniem obowiązku

W razie uchylenia się zobowiązanego do wykonania obowiązku wierzyciel powinien podjąć czynności zmierzające do zastosowania środków egzekucyjnych. Organ egzekucyjny stosuje środek egzekucyjny najmniej uciążliwy dla zobowiązanego.

Nie podlegają egzekucji administracyjnej:

• przedmioty urządzenia domowego, pościel, bielizna i ubranie, niezbędne dla zobowiązanego i będących na jego utrzymaniu członków rodziny

• ubranie niezbędne do pełnienia służby lub wykonywania zawodu

• zapasy żywności i opału niezbędne dla zobowiązanego i jego rodziny na okres miesiąca

• jedna krowa lub dwie kozy lub trzy owce z zapasem paszy i ściółki

• narzędzia i inne przedmioty niezbędne do pracy zarobkowej wykonywanej osobiście przez zobowiązanego oraz surowce niezbędne do jego wykonania na okres 7 dni

• przedmioty niezbędne do wykonywania przez niego zawodu lub pełnienia służby

• pieniądze w kwocie, która odpowiada kwocie najniższego wynagrodzenia miesięcznego pracowników zatrudnionych w uspołecznionych zakładach pracy

• wkłady oszczędnościowe złożone w bankach, na zasadach określonych przepisami prawa bankowego

• papiery osobiste, po jednej obrączce zobowiązanego oraz jego współmałżonka, odznaczenia oraz przedmioty niezbędne zobowiązanemu i członkom jego rodziny do nauki i wykonywania praktyk religijnych

• inne przedmioty, wierzytelności i prawa majątkowe zwolnione na podstawie odrębnych przepisów spod egzekucji administracyjnej

Wynagrodzenie ze stosunku pracy podlega egzekucji w zakresie określonym w przepisach Kodeksu Pracy.

Świadczenia pieniężne przewidziane w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym (również emerytury i renty zagraniczne)podlegają egzekucji w zakresie określonym w tych przepisach.

Nie podlegają egzekucji:

• świadczenia alimentacyjne

• zasiłki i dodatki rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe i dla sierot zupełnych

Na żądanie zobowiązanego organ egzekucyjny wydaje postanowienie w sprawie zwolnienia spod egzekucji administracyjnej. Na postanowienie w sprawie odmowy zwolnienia spod egzekucji służy zobowiązanemu zażalenie

Osoby, które korzystają z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych i w zakresie przewidzianym przez ustawy, umowy lub powszechnie ustalone zwyczaje międzynarodowe nie podlegają orzecznictwu polskich organów administracyjnych.

Egzekucja administracyjna może być wszczęta:

jeżeli wierzyciel, po upływie terminu do wykonania przez zobowiązanego obowiązku, uprzednio przesłał mu pisemne upomnienie, zawierające wezwanie do wykonania obowiązku z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego, chyba, że przepisy szczególne inaczej postanawiają. Postępowanie egzekucyjne może być wszczęte dopiero po upływie 7 dni od dnia doręczenia tego upomnienia. Koszty upomnienia obciążają zobowiązanego i są pobierane na rzecz wierzyciela.

Zastosowanie środka egzekucyjnego w postępowaniu egzekucyjnym nie stoi na przeszkodzie wymierzeniu kary w postępowaniu karnym.

Na postanowienia wydane w toku egzekucji administracyjnej lub dotyczące postępowania egzekucyjnego służy zażalenie, jeżeli niniejsza ustawa tak stanowi. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia postanowienia. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego. Organ egzekucyjny lub jego organ nadrzędny może w uzasadnionych przypadkach wstrzymać postępowanie egzekucyjne.

ORGANY EGZEKUCYJNE

Organem egzekucyjnym w zakresie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych jest urząd skarbowy.

Organem egzekucyjnym w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym jest:

• rzeczowo właściwy terenowy organ administracji rządowej I instancji

• miejscowo właściwa gmina w zakresie zadań własnych i zleconych

Ponadto w przypadkach określonych szczególnymi przepisami jako organ egzekucyjny w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym działa każdy organ:

• Policji,

• Urzędu Ochrony Państwa,

• Straży Granicznej,

• organy straży pożarnej kierujący akcją ratowniczą

• inne organy powołane do ochrony spokoju, bezpieczeństwa, porządku, zdrowia publicznego lub mienia społecznego

Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia upoważnić inne organy administracji rządowej, organy gminy lub niektórych wierzycieli do prowadzenia jako organ egzekucyjny egzekucji administracyjnej.

Właściwość miejscową organu egzekucyjnego określa się według miejsca zamieszkania (siedziby) zobowiązanego, a w braku zamieszkania w kraju

według miejsca jego pobytu. W sprawach o odebranie rzeczy lub opróżnienie budynków i pomieszczeń właściwość miejscową określa się według miejsca wykonania obowiązku, albo według miejsca położenia rzeczy, a przy należnościach pieniężnych również według miejsca położenia mienia zobowiązanego

ZWIERZCHNI NADZÓR

Nadzór nad egzekucją administracyjną sprawują organy wyższego stopnia w stosunku do organów właściwych do wykonywania tej egzekucji. Organy sprawujące nadzór mogą w szczególnie uzasadnionych przypadkach wstrzymać na czas określony czynności egzekucyjne podległego organu. O wstrzymaniu egzekucji organ sprawujący nadzór zawiadamia wierzyciela z podaniem przyczyn wstrzymania egzekucji.

Wójt lub burmistrz (prezydent) jest uprawniony do wstrzymania czynności egzekucyjnych na terenie gminy dotyczących prowadzenia egzekucji administracyjnej należności pieniężnych od rolników tam zamieszkałych, jeżeli zachodzi oczywisty błąd co do egzekwowanego obowiązku lub co do osoby zobowiązanego, albo zaistniała nowa lub nieznana okoliczność uzasadniająca przyznanie ulgi albo zawieszenie czy też umorzenie postępowania egzekucyjnego. O wstrzymaniu czynności egzekucyjnych wójt lub burmistrz (prezydent) powiadamia niezwłocznie organ egzekucyjny, który postanowi co do dalszego postępowania

Zwierzchni nadzór nad czynnościami organów egzekucyjnych w zakresie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych sprawuje Minister Finansów.

Zwierzchni nadzór nad czynnościami organów egzekucyjnych w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym sprawują właściwe dla tych organów naczelne organy administracji państwowej.

ZASADY PROWADZENIA EGZEKUCJI

Organ egzekucyjny wszczyna egzekucję na wniosek wierzyciela i na podstawie wystawionego przez niego tytułu wykonawczego.

Tytułem wykonawczym jest dokument urzędowy stwierdzający fakt istnienia i zakres roszczenia wierzyciela, a tym samym - obowiązku świadczenia po stronie dłużnika.

W kilku przypadkach sam tytuł egzekucyjny jest podstawą wszczęcia postępowania np. grzywna nałożona przez komornika.

Tytułami egzekucyjnymi w myśl ustawy są:

• prawomocne lub podlegające natychmiastowemu wykonaniu orzeczenia sądowe oraz ugody zawarte przed sądem

• wyroki sądów polubownych i ugody tam zawarte

• akt notarialny, w którym dłużnik poddał się dobrowolnie egzekucji, dotyczący zapłacenia określonej sumy pieniężnej, przekazania rzeczy zamiennych ilościowo oznaczonych lub indywidualnie oznaczonej rzeczy, jeżeli ustalono termin zapłaty lub wydania

Najczęstrzymi tytułami egzekucyjnymi są:

• orzeczenia sądowe, a więc wyroki, postanowienia, nakazy zapłaty

Jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym, przystępuje on z urzędu do egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego przez siebie wystawionego.

Dla egzekucji administracyjnej obowiązków wynikających z orzeczeń sądowych tytułem wykonawczym jest orzeczenie sądowe zaopatrzone w klauzulę wykonalności

Dla zobowiązań podatkowych Ordynacja podatkowa podstawę wystawienia tytułu wykonawczego stanowi również deklaracja lub zeznanie złożone przez zobowiązanego. W tym przypadku tytuł wykonawczy można wystawić, jeżeli w deklaracji lub zeznaniu zostało zamieszczone pouczenie, że stanowią one podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego i wierzyciel przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego przesłał zobowiązanemu upomnienie.

Tytuł wykonawczy powinien zawierać:

• oznaczenie wierzyciela

• wskazanie imienia i nazwiska lub nazwy zobowiązanego, jego adresu, a także w miarę możliwości adresu zakładu pracy

• podania treści podlegającego egzekucji obowiązku, podstawy prawnej tego obowiązku oraz stwierdzenie, że obowiązek jest wymagalny, a także określenie wysokości egzekwowanej należności pieniężnej

• wskazanie podstawy prawnej prowadzonej egzekucji administracyjnej

• datę wystawienia tytułu, podpis z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego podpisującego oraz odcisk pieczęci urzędowej

• pouczenie zobowiązanego o skutkach niezawiadomienia organu egzekucyjnego o zmianie miejsca pobytu

• do tytułu wykonawczego należy dołączyć dowód doręczenia upomnienia albo stwierdzić w tytule, że doręczenie upomnienia nie było konieczne

We wniosku o wszczęcie egzekucji administracyjnej wierzyciel może wskazać środek egzekucyjny. Wierzyciel powinien wskazać środek egzekucyjny, gdy wniosek dotyczy egzekucji obowiązku o charakterze niepieniężnym. Organ egzekucyjny może zastosować zamiast środka egzekucyjnego wskazanego we wniosku inny środek egzekucyjny, jeżeli jest mniej uciążliwy dla zobowiązanego, a prowadzi bezpośrednio do wykonania obowiązku. Zawiadamia o tym zawsze wierzyciela.

Jeżeli egzekwowana należność pieniężną korzysta z prawa pierwszeństwa zaspokojenia, należy ponadto we wniosku wskazać podstawę prawną pierwszeństwa.

Organ egzekucyjny bada z urzędu dopuszczalność egzekucji administracyjnej; organ ten natomiast nie jest upoważniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym.

Jeżeli obowiązek, którego tytuł wykonawczy dotyczy, nie podlega egzekucji administracyjnej, organ egzekucyjny nie przystępuje do egzekucji i zawiadamia o tym wierzyciela, zwracając mu tytuł wykonawczy.

Czynności egzekucyjne wykonuje organ egzekucyjny lub wyznaczony jego pracownik - zwany dalej egzekutorem, a przy egzekucji należności pieniężnych - zwany dalej poborcą skarbowym.

Egzekutor jest obowiązany przed rozpoczęciem czynności egzekucyjnych bez wezwania okazać zobowiązanemu zaświadczenie organu egzekucyjnego lub legitymację służbową, upoważniającą do czynności egzekucyjnych.

Organ egzekucyjny lub egzekutor, przystępując do czynności egzekucyjnych, doręcza zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego, zaopatrzony w klauzulę organu egzekucyjnego o skierowanie tytułu do egzekucji administracyjnej lub odpis orzeczenia sądowego zaopatrzony w klauzulę wykonalności i jednocześnie poucza zobowiązanego, że służy mu w terminie 7 dni prawo zgłoszenia do organu egzekucyjnego zarzutów w sprawie postępowania egzekucyjnego. Organ egzekucyjny doręcza ponadto zobowiązanemu postanowienie o zastosowaniu środka egzekucyjnego, albo wskazuje, jaki środek egzekucyjny został zastosowany, gdy prowadzi się egzekucję z wynagrodzenia za pracę, z rachunków bankowych lub wkładów oszczędnościowych albo z innych wierzytelności pieniężnych i praw majątkowych.

Podstawą zarzutu w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego może być tylko:

• wykonanie, umorzenie, przedawnienie, wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku

• odroczenie terminu wykonania obowiązku albo brak wymagalności obowiązku z innego powodu, rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnej

• błąd co do osoby zobowiązanego

• niewykonalność obowiązku o charakterze niepieniężnym

• zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego

• określenie egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z decyzji organu administracyjnego lub bezpośrednio z przepisu prawa

• niedopuszczalność egzekucji administracyjnej lub zastosowania środka egzekucyjnego

• brak doręczenia zobowiązanemu upomnienia

Organ egzekucyjny wydaje postanowienie w sprawie zarzutów. Jeżeli organ uznaje zarzuty za uzasadnione, wydaje postanowienie o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego lub o umorzeniu tego postępowania albo o zastosowaniu innego mniej uciążliwego środka egzekucyjnego. Na postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie zarzutów służy zobowiązanemu zażalenie. Wniesienie przez zobowiązanego zarzutu w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego nie wstrzymuje czynności egzekucyjnych. Organ egzekucyjny lub egzekutor może jednak z uzasadnionych powodów wstrzymać czynności egzekucyjne np. do czasu rozpatrzenia zażalenia.

Organ egzekucyjny może żądać od uczestników postępowania złożenia wyjaśnień oraz zasięga od organów administracji państwowej i instytucji informacji niezbędnych do prowadzenia egzekucji. W razie nieuzasadnionej odmowy udzielania organowi egzekucyjnemu informacji i wyjaśnień osoba odpowiedzialna może być ukarana grzywną do 6 zł przez organ egzekucyjny.

Zobowiązany, przeciwko któremu toczy się postępowanie egzekucyjne ma obowiązek powiadamiania, w terminie 7 dni, organu egzekucyjnego o każdej zmianie terminu pobytu, trwającej dłużej niż jeden miesiąc. O obowiązku tym oraz o skutkach jego zaniechania poucza się zobowiązanego przy doręczeniu mu tytułu wykonawczego.

Organ egzekucyjny i egzekutor może w razie potrzeby wezwać, w pilnych przypadkach także ustnie, pomoc organu Policji, Straży Granicznej, a w przypadku żołnierz służby czynnej właściwy organ wojskowy, jeżeli natrafił na opór, który utrudnia lub uniemożliwia przeprowadzenie egzekucji. Organy te nie maja prawa odmówić udzielenia egzekutorowi pomocy.

Jeżeli cel egzekucji prowadzonej w sprawie należności pieniężnej lub wydania rzeczy tego wymaga, egzekutor zarządzi otwarcie lokali i innych pomieszczeń zajmowanych przez zobowiązanego oraz schowków w tych lokalach i pomieszczeniach i przeszuka jego rzeczy oraz te lokale, pomieszczenia i schowki. Egzekutor może przeszukać odzież na osobie zobowiązanego, oraz teczki, walizy i tym podobne przedmioty, które zobowiązany ma przy sobie.

Przeszukanie odzieży na osobie zobowiązanego oraz jego teczek, waliz i tym podobnych przedmiotów poza mieszkaniem, przedsiębiorstwem, zakładem lub gospodarstwem zobowiązanego może nastąpić tylko na podstawie pisemnego polecenia organu egzekucyjnego. Egzekutor ma obowiązek przedstawić zobowiązanemu dokument ten przed przystąpieniem do czynności egzekucyjnej. Jeżeli w czasie dokonywania czynności egzekucyjnej egzekutor zauważy, że zobowiązany oddał poszukiwane przedmioty swemu domownikowi lub innej osobie do ukrycia, egzekutor może przeszukać odzież tej osoby oraz jej teczki, walizy itp.

• Przeszukiwanie odzieży powinno być dokonane tylko przez osobę tej samej płci co osoba przeszukiwana.

• Przeszukiwanie odzieży na żołnierzu w czynnej służbie wojskowej lub funkcjonariuszu Policji, Urzędu Ochrony Państwa lub Straży Granicznej przeprowadza w obecności egzekutora osoba wyznaczona przez ich przełożonego.

• Egzekutor może upomnieć, a po bezskutecznym upomnieniu wydalić zobowiązanego oraz każdą inną osobę, która utrudnia, zachowuje się niewłaściwie lub przeszkadza w przeprowadzeniu czynności egzekucyjnych

• W lokalach i innych pomieszczeniach organów państwowych oraz na terenach kolejowych i lotnisk można dokonywać czynności egzekucyjnych tylko po uprzednim zawiadomieniu tych organów państwowych lub zarządców tych obiektów

• W obrębie budynków wojskowych i zajmowanych przez Policję, UOP, SG oraz na okrętach wojennych można dokonywać czynności egzekucyjnych tylko po uprzednim zawiadomieniu właściwego komendanta i w asyście wyznaczonego organu wojskowego lub organu Policji, UOP lub S.C.

• Na wniosek zobowiązanego, a także gdy egzekutor uzna to za konieczne, może być przywołany świadek do obecności przy czynnościach egzekucyjnych. Egzekutor powinien przywołać dwóch świadków, gdy zobowiązany nie jest obecny przy czynnościach egzekucyjnych albo został wydalony z miejsca tych czynności. Świadkami mogą być także pełnoletni członkowie rodziny i domownicy zobowiązanego.

• Jeżeli cel egzekucji tego wymaga, organ egzekucyjny zezwoli pisemnie egzekutorowi na dokonanie czynności egzekucyjnej w dni wolne od pracy lub w porze nocnej pomiędzy godz. 21 a godz. 7. Egzekutor jest zobowiązany okazać zezwolenie organu egzekucyjnego zobowiązanemu przed przystąpieniem do czynności egzekucyjnych. Czynności egzekucyjne w porze nocnej mogą być dokonywane tylko w obecności świadka.

Sporządzanie protokołu

• Egzekutor sporządza protokół z przeprowadzonej czynności egzekucyjnej.

• Protokół podpisują: egzekutor, zobowiązany(jeżeli jest obecny) i przywołani świadkowie

• Egzekutor doręcza odpis protokołu zobowiązanemu

• Na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego i egzekutora służy skarga. Skarga służy także wierzycielowi na przewlekłość postępowania egzekucyjnego

Pracownicy wierzyciela ponoszą odpowiedzialność służbową i dyscyplinarną za nieuzasadnione wskutek niedbalstwa wystąpienie o wszczęcie postępowania egzekucyjnego oraz za brak lub opóźnienie zawiadomienia o okolicznościach uzasadniających zaniechanie prowadzenia egzekucji administracyjnej.

Zawieszenie i umorzenie postępowania egzekucyjnego

Postępowanie egzekucyjne ulega zawieszeniu:

• w razie wstrzymania wykonania, odroczenia terminu wykonania obowiązku albo rozłożenia na raty spłat należności pieniężnej

• w razie śmierci zobowiązanego, jeżeli obowiązek nie jest ściśle związany z osobą zmarłego

• w razie utraty przez zobowiązanego zdolności do czynności prawnych i barku przedstawiciela ustawowego

• na żądanie wierzyciela

• w innych przypadkach prawem przewidzianych

W razie zawieszenia postępowania egzekucyjnego pozostają w mocy dokonane czynności egzekucyjne.

Organ egzekucyjny wydaje postanowienie o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego. Na postanowienie organu e. służy zażalenie.

Postępowanie egzekucyjne ulega umorzeniu:

• jeżeli obowiązek przed wszczęciem postępowania został wykonany

• jeżeli obowiązek nie jest wymagalny, został umorzony lub wygasł z innego powodu albo jeżeli obowiązek nie zaistniał

• jeżeli egzekwowany obowiązek został określony niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z treści obowiązku wynikającego z decyzji organu administracyjnego, orzeczenia sądowego albo bezpośrednio z przepisu prawa

• gdy zachodzi błąd co do osoby lub gdy egzekucja nie może być prowadzona ze względu na osobę zobowiązanego

• jeżeli obowiązek o charakterze niepieniężnym okazał się niewykonalny

• w razie śmierci zobowiązanego, gdy obowiązek jest ściśle związany z osobą zmarłego

• jeżeli egzekucja administracyjna lub zastosowany środek egzekucyjny są niedopuszczalne albo brak uprzedniego upomnienia zobowiązanego

• jeżeli postępowanie egzekucyjne zawieszone na żądanie wierzyciela nie zostało podjęte przed upływem roku od dnia zgłoszenia tego żądania

• jeżeli jest oczywiste, że w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności pieniężnej nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne (wszczęcie ponownej egzekucji może nastąpić wówczas, gdy zostanie ujawniony majątek lub źródło dochodu zobowiązanego przewyższające kwotę wydatków egzekucyjnych)

• na żądanie wierzyciela

Organ egzekucyjny wydaje na żądanie strony lub z urzędu postanowienie w sprawie umorzenia postępowania egzekucyjnego.

W razie umorzenia postępowania egzekucyjnego dotyczącego zobowiązania pieniężnego, organ egzekucyjny, który jest jednocześnie wierzycielem, doręcza zobowiązanemu postanowienie o umorzeniu tylko wówczas, gdy zobowiązany tego zażądał.

Na postanowienie o umorzeniu postanowienia egzekucyjnego lub o odmowie umorzenia tego postępowania służy zażalenie.

ZBIEG EGZEKUCJI

• W razie zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej do tej samej rzeczy lub prawa majątkowego, organ egzekucyjny wstrzymuje czynności egzekucyjne na wniosek wierzyciela, zobowiązanego lub z urzędu i przekazuje akta egzekucji administracyjnej sądowi rejonowemu zgodnie z przepisami KPC.

• W razie zbiegu egzekucji administracyjnej, prowadzonej do tej samej rzeczy lub prawa majątkowego przez organ egzekucyjny oraz przez inny organ lub przez wierzyciela upoważnionego do przeprowadzania egzekucji organ egzekucyjny przejmie łączne prowadzenie egzekucji.

KOSZTY EGZEKUCYJNE

• Opłaty za czynności egzekucyjne oraz wydatki związane z postępowaniem egzekucyjnym obciążają zobowiązanego. Te koszty egzekucyjne podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie egzekucji administracyjnej. Przy egzekucji kosztów egzekucyjnych nie pobiera się opłat za czynności egzekucyjne

• Wierzyciel ponosi wydatki związane z przekazaniem mu egzekwowanej należności lub przedmiotu.

• Wierzyciel pokrywa również koszty postępowania egzekucyjnego, jeżeli nie mogą być one ściągnięte od zobowiązanego

• Wierzyciel jest zobowiązany do uiszczenia opłaty od kwot ściągniętych egzekucyjnie, a także wpłaconych w wyniku zastosowania środka egzekucyjnego

Minister Finansów określi w drodze rozporządzenia:

• wysokość opłat za poszczególne czynności egzekucyjne

• sposób ustalania i dokumentowania wydatków związanych z postępowaniem egzekucyjnym oraz umarzania kosztów egzekucyjnych

DZIAŁ II

EGZEKUCJA NALEŻNOŚCI PIENIĘŻNYCH

Środkami egzekucji administracyjnej należności pieniężnych są:

• egzekucja z pieniędzy;

• egzekucja z wynagrodzenia za pracę;

• egzekucja ze świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego oraz z ubezpieczenia społecznego;

• egzekucja z rachunków bankowych i wkładów oszczędnościowych;

• egzekucja z innych wierzytelności pieniężnych i innych praw majątkowych;

• egzekucja z ruchomości.

---