Maciej Kostyra	18-12-2000	Grupa III
Temat: Wyrażenia - CD Deklarowanie nazw stałych. Predefiniowany symbol $ Adresowanie zmiennych Adresowanie rozkazów			Assembler

Wyrażenia - CD

TYPE

Uznanie napisu TYPE exp, w którym exp jest dowolnym wyrażeniem, za nazwę stałej określającej typ tego wyrażenia zgodnie z następującym zestawieniem:

TYP WARTOŚĆ STAŁEJ

BYTE 1

WORD 2

DWORD 4

FWORD 6

QWORD 8

TBYTE 10

NEAR 0ffffh

FAR 0fffeh

• Przykład:

W zasięgu deklaracji:

Fix DW ?

wyrażenie: Type Fix reprezentuje daną o wartości 2.

*

Uznanie, że wyrażenie expL*expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje ich iloczyn.

• Przykład:

W zasięgu deklaracji

Fix DW 3 dup(?),0

wyrażenie: Type Fix*length Fix reprezentuje daną o wartości 6

/

Uznanie, że wyrażenie expL/expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje ich iloraz.

• Przykład:

W zasięgu deklaracji:

Fix DQ 1,2,3

Wyrażenie size Fix/2 ma wartość 4

MOD

Uznanie, że wyrażenie expL MOD expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje resztę z dzielenia expL przez expR.

• Przykład:

Napis: 12 MOD 5

Reprezentuje daną o wartości 2

SHL

Uznanie, że wyrażenie expL SHL expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje daną o reprezentacji dwójkowej powstałą z przesunięcia reprezentacji dwójkowej expL o expR pozycji w lewo.

• Przykład:

Napis: 13 SHL 2

reprezentuje daną o wartości 52

SHR

Uznanie, że wyrażenie expL SHR expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje daną o reprezentacji dwójkowej powstałą z przesunięcia reprezentacji dwójkowej expL o expR pozycji w prawo.

• Przykład:

Napis: 13 SHR 2 reprezentuje daną o wartości 3

+

Uznanie, że wyrażenie expL + expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje ich sumę.

• Przykład:

Napis: 13 + 2 reprezentuje daną o wartości 15

-

Uznanie, że wyrażenie expL - expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje różnicę expL i expR.

• Przykład:

Napis: 13 - 2 reprezentuje daną o wartości 11

EQ

Uznanie, że wyrażenie expL EQ expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje daną o wartości -1, jeśli expL jest równe expR, albo daną o wartości 0 w przeciwnym razie.

• Przykład:

Napis: 12 EQ 2+10

reprezentuje daną o wartości -1

GE

Uznanie, że wyrażenie expL GE expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje daną o wartości -1, jeśli expL jest większe lub równe expR, albo daną o wartości 0 w przeciwnym razie.

• Przykład:

Napis: 12 GE 2+10 reprezentuje daną o wartości -1

GT

Uznanie, że wyrażenie expL GT expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje daną o wartości -1, jeśli expL jest większe niż expR, albo daną o wartości 0 w przeciwnym razie.

• Przykład:

Napis: 12 GT 12 reprezentuje daną o wartości 0

LE

Uznanie, że wyrażenie expL LE expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje daną o wartości -1, jeśli expL jest mniejsze lub równe expR, albo daną o wartości 0 w przeciwnym razie.

• Przykład:

Napis: 6 LE 5 reprezentuje daną o wartości 0

LT

Uznanie, że wyrażenie expL LT expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje daną o wartości -1, jeśli expL jest mniejsze niż expR, albo daną o wartości 0 w przeciwnym razie.

• Przykład:

Napis: 2 LT -1 reprezentuje daną o wartości 0

NE

Uznanie, że wyrażenie expL NE expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje daną o wartości -1, jeśli expL nie jest równe expR, albo daną o wartości 0 w przeciwnym razie.

• Przykład:

Napis: 12 NE 2 reprezentuje daną o wartości -1

NOT

Uznanie, że wyrażenie NOT exp, w którym exp jest wyrażeniem stałym, reprezentuje daną powstałą z danej reprezentowanej przez exp przez zanegowanie wszystkich bitów jej reprezentacji dwójkowej.

• Przykład:

Napis: NOT -6 reprezentuje daną o wartości 5

AND

Uznanie, że wyrażenie expL AND expR, w którym expL i expR są wyrażeniami stałymi, reprezentuje daną powstałą z danych reprezentowanych przez expL i expR przez równoległe wyznaczenie iloczynu logicznego na wszystkich odpowiadających sobie bitach ich reprezentacji dwójkowych.

SHORT

Uznanie, że wyrażenie SHORT exp, w którym exp jest wyrażeniem stałym, reprezentuje przemieszczenie różniące się od bieżącego przemieszczenia we właśnie kompilowanym segmencie o nie więcej niż 127 i nie mniej niż -128.

• Przykład:

Napis: jmp short Lab jest rozkazem skoku krótkiego

UWAGA. Wyrażenia takie, jak np.:

OFFSET FIX

i

SEG FIX

w których FIX jest etykietą zmiennej, są istotnie wyrażeniami stałymi. Wartość pierwszego z nich (określająca przemieszczenie w segmencie przykładowej zmiennej FIX) jest bowiem znana już na etapie kompilowania programu, a wartość drugiego (określająca numer segmentu, w którym znajduje się rozpatrywana zmienna) jest znana w momencie ładowania programu.

• Przykłady. Wyrażenia:

(After - Before) / 2

WORD ptr FIX+1

FIX EQ RES

2+-3

Deklarowanie nazw stałych.

Do deklarowania nazw stałych służą dyrektywy EQU i = (równa się). Za pomocą dyrektywy EQU można deklarować nazwy znaków, nazwy literałów znakowych, nazwy liczb oraz etykiety, a za pomocą dyrektywy = (równa się) można zadeklarować jedynie nazwy liczb.

W ogólnym przypadku dyrektywa EQU ma postać:

name EQU exp

a dyrektywa = (równa się) ma postać:

name = exp

przy czym name jest deklarowaną nazwą stałej, a exp jest wyrażeniem stałym. Zabranie się aby identyfikator stanowiący nazwę stałej zadeklarowanej za pomocą dyrektywy EQU był deklarowany ponownie. Ograniczenie to nie dotyczy nazwy stałej zadeklarowanej za pomocą dyrektywy = (równa się).

• Przykłady. Deklarowanie stałych:

W zasięgu deklaracji:

Fix DW B

Lab: mov ax,2

są poprawne m.in. następujące deklaracje stałych:

Count = 0

Higher EQU offset FIX+1

Greet EQU `Hello'

Lower EQU Higher-1

Count=Count+1

Next EQU Lab+2

Predefiniowany symbol $

Predefiniowany symbol $ (dolar) należy do tej samej kategorii co omówione uprzednio symbole @Data, @FarData itp. Symbol ten jest nazwą stałej o wartości równej aktualnemu przemieszczeniu we właśnie kompilowanym segmencie.

• Przykłady. Użycie symbolu $:

Greet DB `Hello world'

span EQU $-Greet ;span=11

Adresowanie zmiennych

W dotychczasowych przykładach posługiwano się bardzo prostymi adresami danych i rozkazów. W ogólnym przypadku adres danej może być przedstawiany za pomocą wyrażenia postaci.

baza + indeks + przemieszczenie

w której baza i indeks są odpowiednio nazwami rejestru bazowego (BX, BP) i indeksowego (SI, DI), a przemieszczenie jest dowolnym wyrażeniem stałym.

• Przykład. Adresowanie zmiennej:

Jeśli przyjąć, że w zasięgu dyrektywy uproszczonej .DATA znajduje się deklaracja:

Greet DB `Hello'

oraz, że w rejestrze DS znajduje się numer segmentu @Data umieszczony tam na przykład za pomocą pary rozkazów:

mov ax,@Data

mov ds,ax

to wykonanie każdej z następujących sekwencji rozkazów powoduje załadowanie do rejestru AL takiej samej danej:

mov al,'0' mov di,1

mov bx,1

mov al,[GREET + 4] mov al,[bx+GREET+di+2]

mov si,(offset GREET)+4 mov bp,1

mov al,[SI] mov di,offset GREET+2

mov al,[ds:bp+di+1]

mov bx,offset GREET

mov bx,4

mov al,[SI+BX]

Adres zmiennej powinien być ..... aby występowała zgodność typu zmiennej i użytego rozkazu. W szczególności oznacza to, że do zmiennej 8-bitowej można odwołać się tylko za pomocą rozkazu ładowania danych 8-bitowych, a odesłanie danej z pamięci na stos procesora może dotyczyć jedynie danej przypisanej zmiennej 16-bitowej. Wymaga się ponadto, aby na podstawie analizy zapisu rozkazu można było wywnioskować rozmiar danych, których dotyczy ten rozkaz

• Przykłady. Konwersja typu wyrażenia:

1. Jeśli w zasięgu dyrektywy: Fix DW 13 znajduje się rozkaz pobrania danej 8-bitowej: mov al,[FIX]

to jest on użyty niepoprawnie, ponieważ Fix reprezentuje daną 16-bitową. Błąd ten można usunąć, zastępując rozpatrywny rozkaz rozkazem:

mov al,[byte ptr Fix]

2. rozkaz o postaci: inc [bx] jest niepoprawny, ponieważ na podstawie jego analizy nie można wywnioskować czy dotyczy zmiennej 8-bitowej, czy 16-bitowej. W pierwszym wypadku należy go przedstawić w postaci:

inc [byte ptr bx]

a w drugim postaci:

inc [word ptr BX]

3. przyjmuje się, że rozkaz postaci: mov ax,[b] jest poprawny, ponieważ na podstawie jego analizy można wywnioskować rozmiar danej, której dotyczy (16 bitów).

4. rozkaz postaci: push Fix w którym Fix jest nazwą zmiennej typu BYTE, jest niepoprawny ponieważ na stosie mogą być umieszczane tylko słowa. Błąd ten można usunąć zastępując rozpatrywany rozkaz rozkazem:

push word ptr Fix

Adresowanie rozkazów.

Adresowanie rozkazów pozostaje w związku z wykonaniem skoków i wywołaniem procedur. Jeśli w rozkazie skoku występuje słowo kluczowe SHORT, to skok jest krótki, a jeśli występuje słowo kluczowe NEAR, to skok jest bliski.

Wykonanie obu rodzajów skoku powoduje jedynie zmianę zawartości rejestru IP i nie narusza rejestru CS (rozkazy krótkie zajmują mniej miejsca niż bliskie, ale umożliwiają wykonanie skoku na odległość nie więcej niż 128 bajtów od miejsca wystąpienia rozkazu).

Jeśli w rozkazie występuje słowo kluczowe FAR to skok jest daleki. Jego wykonanie powoduje załadowanie zarówno rejestru CS, jak i IP.

Podczas kompilowania rozkazów skoku które nie zawierają wymienionych słów kluczowych domyślnie przyjmuje się słowo kluczowe NEAR, chyba że skok odbywa się do znanej już etykiety, która ma atrybut FAR. W takim przypadku skok uznaje się za daleki.

UWAGA. Należy unikać bliskich i krótkich rozkazów skoków międzysystemowych ponieważ ich użycie nie ma w większości przypadków sensu.

Assume CS:Code

Code1 Segment

Start:

jmp short Lab1

Lab3:

jmp Lab4 ;jmp short Lab4 i nop

Lab6 LABEL FAR

Jmp near ptr Lab7 ;wymagane near ptr

Lab8 LABEL FAR

mov ax,4c00h

int 21h

Lab7 LABEL FAR

jmp short Lab8 ;bez short byłoby far ptr

Lab1:

jmp FAR ptr Lab2

Lab4:

jmp far ptr Lab5

Code1 ENDS

ASSUME CS:Code2

Code2 Segment

Lab2:

jmp far ptr Lab3

Lab5 LABEL FAR

jmp Lab6 ;jmp far ptr Lab6

Code2 ENDS

Stack_ Segment Stack

DB 100h dup(?)

Stack_ ENDS

END START

---