TURECKA OBRONA CYWILNA

Celem organizacji Obrony Cywilnej w Turcji jest zminimalizowanie utraty życia i innego rodzaju strat podczas wojny lub katastrof.

Prawo obrony cywilnej wyjaśnia główne cele organizacji następująco:
1. zabezpieczyć życie i mienie obywateli podczas wojny;
2. ochrona życia i mienia obywateli podczas katastrof przyrody;
3. zmniejszenie strat w ludziach i ochrona ich mienia w czasie pożaru;
4. w przypadku uszkodzenia, renowacja, odbudowa i ochrona instytucji rządowych, które mają istotne
    znaczenie dla kraju;
5. budowa morale wśród obywateli.

Zaplanowano założenie jednostek obrony cywilnej w 7 prowincjach (Istambuł, Ankara, Izmir, Samsun, Adana, Erzurum, Diyarbakir) aby spełniały funkcje ratunkowe pierwszej pomocy i pomagały ludziom w przypadku katastrof przyrody czy awarii technologicznych.
Obecnie założono w Ankarze jednostkę obrony cywilnej pod względem personalnym jak i wyposażenia. Dodatkowo były założone 20 osobowe jednostki w Istambule oraz 20 osobowe w Erzurum.
Oprócz tych jednostek obrony cywilnej w każdej prowincji zostały utworzone "Załogi Pogotowia Ratunkowego", które liczą 50 - 150 osób personelu.

Obrona Cywilna w Turcji jest w całości nieuzbrojona; podejmuje ona środki ochronne i działania ratownicze. Zarząd Generalny jest odpowiedzialny za:
a) zakładanie Służb Obrony Cywilnej wśród narodu i zapewnienie planowych akcji, koordynację działań i
    nadzorowanie środków podejmowanych w celu ochrony budynków rządowych i zakładów prywatnych
b) planowanie i przebieg wszystkich działań związanych z nieuzbrojoną ochroną, pomoc w razie
    niebezpieczeństwa i tzw. pierwszą pomoc
c) ustanawianie standardów dla departamentu straży ogniowej, edukowanie jej załogi i koordynowanie
    działań związanych z ochroną przeciwpożarową i szeroko pojętą prewencją
d) szkolenia załogi Obrony Cywilnej i informowanie społeczeństwa o obronie cywilnej
e) zarządzanie funduszami Obrony Cywilnej
f) wypełnianie obowiązków sekretariatu Ministerstwa Obrony
g) wykonywanie innych obowiązków nałożonych przez specjalne prawa.

Z powodu użycia podczas II wojny światowej rakiet dalekiego zasięgu i innego rodzaju broni i idących za tym strat wśród obywateli i dużych uszkodzeń w obiektach ekonomicznych, zostały zrewidowane zasady organizacji służby cywilnej i w 1952 po wstąpieniu Turcji do NATO zostały zastosowane zasady krajów członkowskich NATO.
W 1959, w Turcji weszła w życie ustawa "O Obronie Cywilnej", która porządkuje sprawy Obrony Cywilnej i jej formy działalności.
Szkoła Obrony Cywilnej została założona w 1960 roku w celu edukacji i przygotowania praktycznego kandydatów. Jest ona bezpośrednio związana ze Sztabem Generalnym Obrony Cywilnej, Ministerstwa Wewnętrznego.
Obowiązki Szkoły Obrony Cywilnej są następujące:
1. Przygotowuje nauczycieli dla centrów obrony Cywilnej
2. Przeprowadza zajęcia praktyczne dla nowego personelu
3. Szkoli pozostały personel przeznaczony do central Obrony cywilnej i lokalnych biur.
4. Przygotowuje taktyczne i techniczne kursy dla oficerów
5. Wypełnia cele ogólnorozwojowe, badawcze i związane z planowaniem dotyczącym danej działalności
6. Szkoli personel straży pożarowej.
 

---