9.

Uderzenie w kolano

11.

Toczący się ludzie

12.

MATERIAŁY: krzesła lub materace

CEL: PRZEBIEG:

integracja grupy, zabawa

uczestnicy siedzą w kręgu na krzesłach lub matera­cach, w środku stoi jedno krzesło dla osoby prowadzącej. Osoba prowadząca zwija luźno papier, cłiodzi wokół kręgu i delikatnie uderza jakąś osobę w kolano, wraca do krzesła, zostawia na nim papier, biegnie do uderzonej osoby i wraca na swoje krzesło. Celem uderzonej osoby jest schwycić papier i dotknąć osobę prowadzącą, zanim usiądzie ona na swoim krześle. Jeśli jej się to uda, zajmuje miejsce w środku koła i zabawa toczą się dalej; jeśli nie, zabawę konty­nuuje pierwsza osoba

MATERIAŁY: niepotrzebne

CEL: budowanie zaufania, zabawa, aktywność fizyczna

PRZEBIEG: wszyscy kładą się na podłodze jeden obok drugiego (twarzą do podłogi) bardzo blisko siebie. Pierwsza osoba wtacza się na osobę leżącą obok niej i toczy się po plecach wszystkich leżących aż do końca. Zajmuje miejsce za ostatnią osobą. Gdy jest w połowie drogi, następna osoba robi to samo. Zabawa trwa tak długo, aż wszyscy przetoczą się po wszystkich

Czarownica

L

10.

Wąż w trawie

MATERIAŁY: niepotrzebne

CEL: zabawa, dotyk, rozwój zaufania w grupie

PRZEBIEG: jedna osoba kładzie się na ziemi-jest „wężem". Resz­ta osób dotyka go jednym palcem. Kiedy osoba prowadząca zawoła: wąż w trawie, wszyscy uciekają starając się, aby nie dotknął ich „wąż". „Wąż" może poruszać się przy pomocy rąk i nóg i tylko rękami i nogami może dotykać innych. Gra trwa, dopóki wszy­scy nie zostaną złapani. Ostatni złapany staje się w następnej zabawie „wężem"

94

MATERIAŁY: niepotrzebne

CEL: integracja grupy, zabawa

PRZEBIEG: zabawa odbywa się w ciemnym, pustym pokoju. Ucze­stnicy stoją w kole z rękami założonymi do tylu. Osoba prowadząca idzie na zewnątrz kręgu i delikatnie doty­ka ręki jednej osoby, która staje się „czarownicą". Oso­ba prowadząca poleca rozpierzchnięcie się kręgu. Po­nieważ nikt nie wie, kto jest „czarownicą", uczestnicy polują jeden na drugiego udając, że są „czarownica­mi", ale tylko prawdziwa „czarownica" może poprzez uściśnięcie ręki zamienić kogoś innego również w „czarownicę", zwiększając tym samym ich liczbę. Zaba­wa trwa, dopóki nie zostanie tylko jedna „nie-czarow-nica"

95

---