Korozja - szkodliwe działanie chemiczne lub elektrochemiczne na powierzchnię tworzyw.

Korozja chemiczna - np. utleniające działanie O na metalu w podwyższonej temp. Na pow. metalu wytwarza się warstewka tlenku, której własności decydują o dalszym postępie. Przez warstewkę tą atomy tlenu dyfundują do powierzchni metalu, jednocześnie zachodzi dyfuzja atomów metalu przez warstwę tlenku do powierzchni zewnętrznej. Niekiedy zwarte i dobrze przylegające do metalu warstwy tlenkowe skutecznie chronią metal.

Korozja elektrochemiczna - z udziałem elektrolitów, najczęściej roztworów wodnych, działających w zetknięciu z powierzchnią metali. Podobny skutek wywołują powirzchnw warstwy wodne, pochodzenia atmosf. Ta korzja wynika z dużej liczby ogniw lokalnych między różnymi chem. składnikami metali lub niejednorodnymi strukturalnie częściami fazy metalicznej. W miejscach dostępnych dla O wytwarza się ochronna warstwa tlenkowa, w niedostępnych korozja posuwa się naprzód. Odporność na korozję mają metale ulegające silnej pasywacji (chrom, cyrkon, tytan)..

Postęp korozji określa się ubytkiem metalu wyrażonym w gramach na jednostkę powierzchni i jednostkę czasu.

---