AROMATERAPIA
„Leczenie zapachami”
Historia
Historia od czasów najdawniejszych wskazuje, że ludzie używali olejków eterycznych do wielu różnych celów, wśród których działania terapeutyczne były najważniejsze. Już w tekstach medycznych indyjskiej Ayurwedy opisywano stosowanie pachnących wyciągów w wielu zabiegach, a zapisy z Dalekiego Wschodu świadczą, że destylarnie wytwarzające esencje aromatyczne funkcjonowały już 5000 lat temu. Wzmiankę na temat wonności odnajdujemy także w Nowym Testamencie gdy uboga kobieta wylewa drogocenny olejek na głowę Jezusa narażając się na wielkie oburzenie uczniów.
Olejki eteryczne były wysoko cenione w kulturach antycznych Dalekiego i Środkowego Wschodu (Egipt, Chiny, Indie), Egipcie. Również Grecy i Rzymianie korzystali z esencji zapachowych, które używane były do religijnych obrzędów, a że w czasach antyku ciało ludzkie stanowiło przedmiot kultu, bogaci nie szczędzili środków, by z wykorzystaniem sił Natury stać się zdrowszym, silniejszym, piękniejszym i bardziej zmysłowym. Dostępne na wagę złota wyroby takie jak perfumy czy lecznicze maści dostarczyły posiadaczom nie tylko woni, ale gwarantowały znakomite zdrowie i sprawność do końca życia. Wśród wielu interesujących historii czystym przykładem aromaterapii jest to, że cierpiąca na bezsenność Kleopatra, która napełniała poduszki płatkami róż, co zapewniało jej dobry sen i piękne marzenia senne.
Grecki lekarz Hipokrates, ojciec medycyny, zalecał stosowanie olejków do masaży i kąpieli. Kolejny grecki lekarz Teofrast z Eresos stworzył dzieło "Co się tyczy zapachów", będące podstawą dzisiejszej wiedzy o terapii olejkami eterycznymi. W okresie Średniowiecza destylacją olejków roślinnych zajmowali się zakonnicy i produkowali z nich likiery, zalecając je swoim pacjentom.
Ok. 1000 r słynny arabski lekarz Avicenna zastosował do destylacji układ chłodzenia, dzięki czemu produkcja olejków stała się wydajniejsza. Z czasem zauważono i w Europie, że producenci perfum z orientalnych zapachów nie zapadają na dżumę czy cholerę, więc zaczęto wykorzystywać antyseptyczne właściwości roślinnych esencji. Rozległą wiedzę i doświadczenia ówczesnej farmacji wyparła produkcja chemiczna i poszukiwania odpowiedników syntetycznych.
Terapeutycznymi właściwościami wonnych olejków zainteresował się w latach dwudziestych XX wieku francuski chemik Rene Gattefosse, kiedy oparzoną rękę zanurzył w esencji lawendowej, rana szybko się zagoiła, nie pozostawiając blizn. Wtedy to podjął badania nad bakteriobójczymi, odkażającymi, przeciwzapalnymi i przeciwwirusowymi właściwościami olejków i pierwszy nazwał tę gałąź medycyny AROMATERAPIĄ. Termin aromatoterapia oznaczający terapię zapachową (od greckich słów aroma- korzenny zapach i terapeia - leczenie), pojawił się w 1937 r. Chirurg wojskowy, dr. Jean Valnet wykorzystując gojące właściwości esencji z wielkim powodzeniem eksperymentował na rannych żołnierzach rozsławił ją na całym współczesnym świecie. Wykorzystywał on antyseptyczne właściwości olejków. Jego podręcznik - bestseler w Niemczech "Aromatherapie", doczekał się niezliczonej ilości wydań, a autor objechał z wykładami cały świat znajdując wielu naśladowców.
Obecnie aromaterapia jest jedną z metod leczenia medycyny naturalnej. Najważniejsze dla skuteczności leczenia jest indywidualne dobieranie esencji zapachowych.
Olejki eteryczne
Są to zawarte w roślinach mieszaniny różnych związków chemicznych o skomplikowanym składzie. Mogą występować we wszystkich częściach roślin - kwiatach, liściach, łodygach, korzeniach, owocach, korze. I tak na przykład olejek muszkatołowy z jąder nasiennych drzewa, olejek rozmarynowy z liści i gałązek krzewinki rozmarynu.
Wcale nie tak rzadkie są przypadki fałszowania olejków, np. rozcieńczania ich rozpuszczalnikiem. Warto przy tym pamiętać, że opakowania olejków eterycznych muszą być wykonane z ciemnego szkła oraz nazwę firmy i adres producenta, a także przeznaczenie terapeutyczne. Trzeba również sprawdzić, czy olejki mają atest PZH wydany przez Zakład Badania Żywności i Przedmiotów Użytku.
W aromaterapii olejki eteryczne można wprowadzać przez skórę (masaż, kąpiel, kompres) i drogi oddechowe (inhalacje, wąchanie, wdychanie). Niezależnie od zastosowanej metody ich wprowadzania, olejki w pierwszej kolejności działają na węch, a dopiero później przez skórę na cały organizm.
W celach terapeutycznych stosuje się mieszanki aromaterapeutyczne składające się z kilku olejków dostosowanych do potrzeb danej osoby. Zdaniem specjalistów w takiej mieszance nie może być więcej niż 5 olejków eterycznych. Trzeba też zawsze pamiętać, by zapach olejków używanych w danym zabiegu podobał się osobie poddawanej aromaterapii.
Aromaterapia jest wykorzystywana w kosmetyce najczęściej w przypadku problemów skórnych. Zabiegi aromaterapeutyczne stosuje się na skórę przesuszoną, łojotokową, skłonną do zmarszczek i rozstępów, przy problemach z łupieżem i celulitem, w terapii łuszczycy. Jest to związane z określonymi właściwościami olejków eterycznych. Działają one bakteriobójczo i grzybobójczo, wpływają na przemianę komórkową, odżywianie tkanek, odbudowę kolagenu i elastyny. Rozjaśniają, wygładzają i nawilżają skórę, uelastyczniają ją, wzmacniają ścianki naczyń krwionośnych. Nie bez znaczenia dla psychiki jest też oczywiście zapach olejków eterycznych.
Olejków nierozcieńczonych nie wolno stosować do zabiegów na skórę. Dlatego przy sporządzaniu mieszanek aromaterapeutycznych w gabinetach wykorzystuje się też tzw. oleje-nośniki, którymi są najczęściej oleje roślinne, np. olej słonecznikowy, olej migdałowy. Mieszanki aromaterapeutyczne są używane do masażu, kompresów i kąpieli. Przed ich zastosowaniem należy przeprowadzić test uczuleniowy.
Do najczęściej stosowanych w celach kosmetycznych olejków eterycznych należą:
Olejek bergamotowy
Olejek cedrowy
Olejek cytrynowy
Olejek cyprysowy
Olejek geraniowy
Olejek lawendowy
Olejek rozmarynowy
Olejek rumianku lekarskiego
Olejek rumianku rzymskiego
Olejek sandałowy
Inne olejki: anyżowy, bazyliowy, cynamonowy z kory, z drzewa herbacianego, z drzewa różanego, eukaliptusowy, goździkowy z pąków, grejpfrutowy, hyzopowy, jałowcowy z jagód, kanuka, kolendrowy, z kopru włoskiego, majerankowy, mandarynkowy, manuka, melisowy, z mięty pieprzowej, muszkatołowy z gałki, neroli, paczulowy, petitgrain, pomarańczowy, różany, sosnowy, z szałwii muszkatołowej, tymiankowy i ylangowy.
Zabiegi aromaterapeutyczne: Kąpiele, kompresy, masaże, inhalacje, płukanki
Najczęściej do celów kosmetycznych i dermatologicznych wykorzystuje się kąpiel oraz kompres aromaterapeutyczny. Kąpiel aromaterapeutyczną przeprowadza się w wannie z ciepłą wodą, do której dodaje się odpowiednie mieszanki olejków eterycznych dostosowanych do potrzeb danej osoby. Trwa ona od 10-30 minut. Kąpiel stosuje się zwykle w stanach zapalnych skóry, wykorzystując mieszanki różnych olejków, np. olejek bergamotowy, cytrynowy, szałwi muszkatołowej, lawendowy, mięty pieprzowej, rumianku lekarskiego; w trądziku - olejek rumianku rzymskiego, cedrowy, olejek z drzewa herbacianego, kamforowy, sandałowy; przy celulicie - olejek kminkowy, kopru włoskiego, lawendowy, paczulowy. Kąpiel jest też często zalecana przy pękaniu naczyń krwionośnych, nadmiernej potliwości, w przypadku opryszczki, łuszczycy i grzybicy, na skórę przesuszoną.
Kompres aromaterapeutyczny stosuje się miejscowo, czyli na wybraną część ciała, np. na plecy, na ramiona. Do jego przygotowania używa się ręcznika lub gazy, nasączonych odpowiednimi olejkami eterycznymi. Kompres trzyma się ok. 2 godz. Jest on polecany przy łojotoku, gdzie wykorzystuje się w mieszankach olejek beragamotowy, cedrowy; przy łupieżu - olejek cedrowy, geraniowy, lawendowy, paczulowy, rozmarynowy, sandałowy; przy skórze starzejącej się i ze zmarszczkami - olejek różany i z szałwi muszkatołowej. Kompres można go także stosować przy łysieniu, wypadaniu włosów, potówkach.
Podczas masażu aromaterapeutycznego wykonuje się głaskanie lub ugniatanie określonych partii ciała (np. twarzy, pleców, piersi, nóg). Mieszanka używanych olejków musi być ciepła. Masaż stosuje się zwykle w przypadku celulitu i rozstępów skóry. W tym celu używa się w mieszankach np. olejku cedrowego, cyprysowego, geraniowego, grejpfrutowego, lawendowego.
Płukanki stosuje się w przypadku problemów z gardłem i jamy ustnej. Stosuje się 3-4 krople olejku lub mieszanki olejków w 100 ml ciepłej wody (pół szklanki) i płucze gardłu lub jamę ustną.
W sklepach można kupić gotowe zestawy olejków do zabiegów w domu. Mogą to być mieszanki do inhalacji stosowane w problemach z drogami oddechowymi. Jedną z form inhalacji są kominki aromaterapeutyczne, w których ciepło świeczki podgrzewa miseczkę z mieszaniną olejków i wodą, co powoduje ich odparowanie i rozproszenie w powietrzu. W zależności od wielkości pomieszczenia, w którym przeprowadza się zabieg, do miseczki kominka wlewa się prawie do pełna wodę i 5-10 kropli olejku lub odpowiednio dobranej mieszanki olejków.
Zabiegi te służą zdrowiu, urodzie i komfortowi życia. Należy jednak pamiętać, żeby dokładnie stosować się do podanych wskazówek oraz zwracać szczególną uwagę na przeciwwskazania i ograniczenia.
Dekalog Aromaterapii
Używaj tych olejków i mieszanek olejków eterycznych, których zapach najbardziej Ci odpowiada.
Przygotowując mieszankę nie mieszaj ze sobą więcej niż 5 olejków eterycznych. I tak każdy z nich zawiera wielkie bogactwo cennych składników.
Nie stosuj większych dawek olejków niż to wskazane: 5-10 kropli w kominku aromaterapeutycznym, 10-15 kropli do kąpieli w wannie, 15-30 kropli w 50 ml oleju roślinnego do masażu.
Nie stosuj olejków eterycznych doustnie.
Nie stosuj nierozcieńczonych olejków bezpośrednio na skórę. Do masażu rozpuszczaj je w tzw. nośniku, którym powinien być naturalny olej roślinny.
Przed pierwszym zabiegiem aromaterapeutycznym wykonaj 12godzinny test uczuleniowy. Kroplę olejku lub mieszanki rozpuścić w łyżeczce oleju roślinnego i wetrzeć w skórę za uchem albo na mostku. Jeżeli w ciągu tego czasu nie pojawi się czerwony odczyn, swędzenie lub pieczenie, olejek możesz stosować.
Nie łącz kąpieli aromaterapeutycznych z myciem ciała w płynach pianotwórczych. Zanurz się w ciepłej kąpieli przynajmniej na 15 minut i poddaj się relaksowi.
Pamiętaj o ogólnych przeciwwskazaniach. W przypadku ciąży, uczulenia, wieku dziecięcego, wystawiania skóry na promienie UV stosuj się do zaleceń aromaterapeuty.
Stosuj tylko olejki eteryczne wysokiej jakości.
Stosuj olejki eteryczne z przekonaniem o ich leczniczych właściwościach czerpiąc przyjemność z piękna ich zapachów.
Formy kosmetyczne
Toniki bezalkoholowe
Przeznaczone są do przemywania suchej i normalnej skóry twarzy, szyi i dekoltu w celu jej oczyszczenia i odżywienia oraz przygotowania do nałożenia kremu lub oliwki.
Tonik w warunkach domowych przygotowuje się stosując 10 kropli odpowiednio dobranej mieszanki olejków eterycznych w 100 ml przegotowanej lub mineralnej wody (pół szklanki) i przechowuje się w szklanej butelce. Roztwór należy mocno wstrząsnąć w celu dobrego wymieszania składników. Tonik może być mętny, ponieważ nie wszystkie olejki eteryczne rozpuszczają siew wodzie. Przed każdym użyciem butelkę należy wstrząsnąć.
W tej postaci tonik nie zawiera syntetycznych konserwantów i powinien być zużyty w ciągu miesiąca.
Toniki niskoalkoholowe
Stosuje się je w pielęgnacji skóry tłustej ze skłonnością do przetłuszczania, stanów zapalnych i trądziku.
Przygotowuje się je dodając do 100 ml przegotowanej lub naturalnej wody 4-5 ml spirytusu i 10-15 kropli mieszanki olejków eterycznych, całość należy wstrząsnąć. Przechowywać w szklanej butelce do pół roku.
Oliwki
Służą do pielęgnacji skóry suchej i normalnej-twarzy, szyi i dekoltu. Oliwki przygotowuje się dodając 10-15 kropli mieszanki olejków eterycznych do 100 ml bezwonnego oleju roślinnego: z nasion winogron do skóry normalnej i tłustej i ze słodkich migdałów do skóry suchej. Oleje z nasion winogron i ze słodkich migdałów są źródłem E i F (nienasycone kwasy tłuszczowe niezbędne do odbudowy skóry).
Szampony
W warunkach domowych można przygotować szampon dodając do 100 ml zwykłego szamponu (najlepiej bezzapachowego dla dzieci) 20 kropli mieszanki olejków i dobrze wstrząsnąć. Szampon można przechowywać około 3 miesiące.
Kremy
Gotowy krem półtłusty dla dzieci dokładnie mieszamy z 5 kroplami wybranego olejku. Czas przechowywania nie dłużej niż 1 miesiąc.
Krótkie opisy wybranych olejków
Olejek cytrynowy
Żółty olejek eteryczny o bardzo odświeżającym zapachu (korzenny „piernikowy”) otrzymywany ze skórek cytrynowych. Olejek cytrynowy jest dobrze tolerowany przez skórę i dlatego chętnie stosowany jest do perfumowania środków pielęgnujących ciało i do dodatków kąpielowych.
Właściwości: antyseptyczny, przeciwbólowo, działa pobudzająco,
Wskazania: reumatyzm, artretyzm, nerwobóle, wzdęcia, zmęczenie umysłowe, depresja
Olejek sandałowy sandal wood (Indie)
Jest wyciągiem z drewna oczyszczonego z kory
Właściwości: Działanie antyseptyczne, uspokajające, stosuje się przy infekcjach i chorobach (wysychaniu) skóry, afrodyzjak,
Wskazania: depresja, napięcie nerwowe, lęki, bezsenność, wymioty, zgaga, katar,
Olejek muszkatołowy myristica (Indie)
Jest to wyciąg z owocu drzewa muszkatołowca
Właściwości: działanie antyseptyczne, poprawiające trawienie i apetyt, pobudzające krążenie krwi, przeciwbólowe, może działać halucynogennie, stosowany w przemyśle spożywczym do aromatyzowania ciast, czekolady i alkoholu,
Wskazania: bóle mięśni różnego pochodzenia, zakłócenia w pracy serca, wypadanie włosów, zmęczenie umysłu,
Olejek grapefrutowy grapefruit (Włochy)
Jest wyciskany ze skórki owocu
Właściwości: działanie antybakteryjne, odświeżające, ściągające, stosowany przy wyczerpaniu i starzejącej się skórze,
Wskazania: depresja, stres, migreny, otyłość, terapia odwykowa, cellulite,
Olejek jałowcowy juniper (Polska)
Jest to wyciąg z szyszkojagód
Właściwości: działanie silnie bakteriobójcze, moczopędne, wzmacniające organizm, stosowany przy artretyzmie, reumatyzmie, nerwobólach, służy do wyrobu wódek (gin),
Wskazania: bóle menstruacyjne, żylaki, nadciśnienie, bóle reumatyczne, zapalenia skóry trądzik, łojotok.
* olejek anyżowy - otrzymywany z owoców biedrzeńca anyżu; stosowany gł. do otrzymywania anetolu, aromatyzowania produktów spożywczych oraz kosmetyków
* olejek bazyliowy - otrzymywany z bazylii pospolitej, działanie olejku: pobudzające i odświeżające, pomaga w koncentracji, łagodzi lęki i bezsenność, przeciwbólowe, zwłaszcza przy bólach pochodzenia neurologicznego - migreny, nerwobóle, także reumatyczne, artretyczne i mięśniowe. Jako składnik antyseptyczny wspomaga inne olejki przy przeziębieniach, pobudza siły obronne organizmu. Koi skutki ukąszeń owadów. Stosuje się do: masażu, kąpieli, kompresów i inhalacji (kominki aromaterapeutyczne).
* olejek goździkowy - otrzymywany z pączków kwiatowych goździkowca korzennego; gł. składnik eugenol; wykorzystywany w przemyśle perfumeryjnym, spożywczym oraz w lecznictwie. Eugenol właściwości antyseptyczne (odkażające) i znieczulające, co jest wykorzystywane w dentystyce do odkażania kanałów zębowych, jest słabo toksyczny i ma działanie pobudzające - jego nadużywanie prowadzić może do konwulsji, uszkodzeń wątroby, utraty przytomności, drżączki i palpitacji serca.
* olejek miętowy - otrzymywany z mięty pieprzowej, od najdawniejszych czasów liście mięty pieprzowej i olejek z niej otrzymywany były wykorzystywane w lecznictwie. Obecnie olejek miętowy wykorzystywany jest w:
zespole jelita nadwrażliwego (IBS) w postaci dojelitowych kapsułek
w połączeniu z olejkiem kminkowym w dyspepsji
w napięciowych bólach głowy (miejscowo)
zewnętrznie w postaci mazideł, płynów w połączeniu z innymi składnikami o działaniu przeciwbólowym, przeciwświądowym i kojącym
dodawany do wlewów doodbytniczych może mieć działanie rozkurczające na mięśnie gładkie
Chociaż zwykle olejek miętowy, jeśli stosowany zgodnie z zaleceniami jest dobrze tolerowany to może w większych dawkach powodować działania uboczne: reakcje alergiczne, zgagę, nudności, wymioty i inne
* olejek lawendowy - Przyspiesza gojenie ran i oparzeń. Zdenerwowanego uspokoi, a zniechęconego podniesie na duchu
* olejek różany - olej z dzikiej róży, stosuje się go głównie w przemyśle kosmetycznym do pielęgnacji każdego rodzaju skóry, ale szczególnie polecany wrażliwej, uszkodzonej skórze (także przez nadmierne opalanie), przy cerze ze skłonnością do pękających, rozszerzonych naczynek. Olej ten wspomaga łuszczącą się skórę, hamuje proces starzenia, równie dobry dla skóry tłustej ze skłonnością do trądziku. Używany w preparatach do pielęgnacji zniszczonych włosów (wzmacnia elastyczność). Wykazuje działanie ochronne, przeciwzapalne, rozjaśnia, uelastycznia i ożywia zmęczoną skórę, wygładza zmarszczki.
* olejek eukaliptusowy - wzmaga wydzielanie gruczołów górnych dróg oddechowych. Preparat przywraca prawidłowe ruchy nabłonka rzęskowego, ułatwia odkasływanie dzięki upłynnieniu gęstej wydzieliny z oskrzeli. Olejek eukaliptusowy działa przeciwbakteryjnie, zwłaszcza, jeśli stosuje się go w formie inhalacji. Stosowany zewnętrznie działa przeciwbakteryjnie. Olejek eukaliptusowy stosuje się do inhalacji w przewlekłych stanach zapalnych dróg oddechowych; zewnętrznie do nacierań w bólach mięśniowych i stawowych.
* olejek melisowy - otrzymywany z melisy lekarskiej, zastosowanie: silne napięcia nerwowe, skutki szoku, opryszczka, liszaje
* olejek tymiankowy - otrzymywany z ziela tymianku właściwego, ma wiele zastosowań: antyseptyczne, dezynfekcyjne, przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne, przeciwrobacze, przeciwroztoczowe, odwaniające, przeciwgnilne, drażniące, rozgrzewające, pobudzające wydzielanie soków trawiennych, silnie żółciopędne, moczopędne, hamujące ośrodek i odruch kaszlu. Pobudza miesiączkowanie, działa przeciwbólowo np. przy reumatyzmie i artretyzmie.
W dużych dawkach poraża ośrodkowy układ nerwowy. Wcierany w skórę powoduje przekrwienie i rozgrzanie. Przy przedawkowaniu uszkadza narządy miąższowe i powoduje śpiączkę. Nie należy wcierać w skórę nierozcieńczonego olejku. Stosuje się do: masażu, kąpieli i inhalacji (kominki aromaterapeutyczne). Przeciwwskazania: pierwsze miesiące ciąży, nadciśnienie.
* olejek bergamotowy - pomarańcza bergamota, zastosowanie: napięcia, stres, depresje, grypy. Olejek bergamotowy ma działanie przeciwbólowe, antydepresyjne, antyseptyczne, przeciwskurczowe, uspokajające, działanie rozkurczowe, pobudza apetyt, stosowany przy infekcji górnych dróg oddechowych, działa przeciw lękowo przy stanach depresyjnych
* olejek sosnowy - otrzymywany z igieł sosny zwyczajnej, zastosowanie: infekcje dróg oddechowych, grypa, kaszel, astma, problemy menopauzy
* olejek sandałowy - otrzymywany z sandałowca, zastosowanie: podrażnienia skóry, problemy menopauzy, wymioty, nudności
* olejek kolendrowy - ma właściwości przeciwbólowe, lekko rozgrzewające, pomocny przy bólach neurologicznych i reumatycznych. Działanie przeciw skurczowe, likwiduje wzdęcia, poprawia apetyt i jest lekiem przeciwko anoreksji. W kąpieli działa antyseptycznie, przeciwgrzybiczo, odtłuszczająco i uspakajająco na układ nerwowy. Zachowuje aromat świeżo zgniecionych owoców. Zastosowanie: kąpiele, masaże, kompresy, aromatyzacja powietrza.
* olejek jodłowy - otrzymywany z igieł jodły pospolitej, ma działanie antyseptyczne. Działa pobudzająco. Stosowany do kąpieli i do pielęgnacji stóp. W kąpieli działa aktywizująco i ożywczo. Kąpiel stóp z użyciem tego olejku jest pomocna w leczeniu kataru i przeziębienia.
Zastosowanie: kąpiele, masaże, aromatyzacja powietrza.
Aromaterapia w rodzinie
Olejki eteryczne mogą być stosowane u ludzi w każdym wieku:
Dla maluchów: mieszanka dwóch olejków mandarynkowego i rumianku rzymskiego o działaniu uspokajającym i usypiającym. Sposób podania: Np. po jednej kropli każdego olejku nanieść na chusteczkę lub ręcznik i powiesić w pobliżu łóżeczka,
Dla nastolatków: kąpiel z olejkami geraniowy 4 krople, sandałowy, rumianek rzymski i cytrynowy po 2 krople. Kąpiel ta pomoże wyciszyć się i wypocząć przed ważnym egzaminem,
Dla mam i babć: przygotowany tonik z olejków: pomarańczowego 4 krople, geraniowego i drzewa różanego po 3 krople o działaniu odmładzającym i przeciwstresowym,
Dla ojców i dziadków: przygotowany szampon o działaniu stymulującym i poprawiającym procesy ukrwienia cebulek włosowych. Szampon przygotowywuje się z dodatkiem olejków: cytrynowego, rozmarynowego, szałwi muszkatołowej i olejku ylangowego.
Przeciwwskazania
Osoby cierpiące na astmę, jak i te mające kruche naczynia krwionośne nie mogą stosować inhalacji
Z każdym olejkiem trzeba się bliżej zapoznać. Olejki mogą być niebezpieczne dla osób cierpiących na epilepsję, choroby układu nerwowego.
Osoby ze skłonnościami do alergii powinny przed zastosowaniem olejków wykonać test alergiczny - rozpuszczonym w wodzie olejkiem posmarowaćc skórę za uchem i odczekać 12 godzin.
Nie wolno z własnej inicjatywy stosować olejków doustnie
Należy unikać długiego stosowania tego samego rodzaju olejku.
Stosowanie olejków eterycznych w czasie ciąży powinno być skonsultowane z lekarzem lub aromatoterapeutą. Kobiety w ciąży nie powinny używać olejków: arcydzięglowego, tymiankowego, melisowego, mięty pieprzowej, jałowcowego, cyprysowego, hyzopowego, lawendowego, majerankowego, różanego, rumiankowego i kopru włoskiego. Generalnie przez pierwsze 3 miesiące ciąży w ogóle nie należy używać olejków.
Wszystkie olejki cytrusowe podnoszą wrażliwość na słońce i dlatego po ich użyciu przez 6 godzin powinno się unikać kąpieli słonecznych. Najsilniej fototoksycznie działają: olejek bergamotowy, olejek limetkowy, olejek z pomarańczy gorzkiej, olejek cytrynowy i grejpfrutowy.
Przed zastosowaniem na skórę trzeba wszystkie olejki rozcieńczyć, z wyjątkiem lawendowego i z drzewa herbacianego. Najbardziej drażniąco na skórę wpływają olejki: z angielskiego ziela, cynamonowy, miętowy, goździkowy, oregano i tymiankowy.
Nie wolno wykonywać masażu aromatoterapeutycznego osobom ze stanami zapalnymi, jak np. żylaki podudzia lub zakrzepica, przy zakażeniu i ranach skóry, w przypadku chorób zakaźnych, przy wysokiej temperaturze ciała. Masaż jest niewskazany dla chorych na serce, nowotwory, po niedawno przebytej operacji.
Olejku geraniowego nie powinno się stosować korzystając z pigułek antykoncepcyjnych, a tymiankowego przy nadciśnieniu.
Dzieci nie mogą mieć dostępu do olejków eterycznych. Niektóre są żrące bądź trujące (zwłaszcza nie rozcieńczone).
Rozmaryn, szałwia i tymianek nie powinny być stosowane u osób z wysokim ciśnieniem tętniczym.
Ważne jest aby stosowanie aromaterapii nie zastąpiło porady lekarza.
Należy także pamiętać, że nawet niewielka ilość stosowanego olejku może po pewnym czasie skumulować się w organizmie do niebezpiecznego poziomu.
