Hironim Morsztyn :
wywodzi się z rodziny o tradycjach kalwińskich, a potem ariańskich;
po śmierci ojca trafia do wuja Samuela Łaskiego, a ów umożliwia Morsztynowi naukę w szkole jezuickiej w Braniewie - stąd mocny wpływ religii na jego poezję
być może obracał się w środowisku dworu królewskiego
„Światowa rozkosz” - poemat który przyniósł mu sławę za życia
1650 - „Antypasty małżeńskie” → 1 wierszowany romans
twórczość rękopiśmienna, ok 500 utworów, głównie fraszki →
być może studiował medycynę w Padwie
zabawny utwór o sekcji zwłok
teksty wolne od cenzury i autocenzury, docieramy do rdzenia jego niepokojów,
teksty dostarczają wiedzy o stosunku do ciała, miłości, seksualizmu
„Do Zosie”
rozdźwięk między pociągiem, namiętnością, seksualizmem, a rozumem „w portkach członek bez rozumu noszę”
członek nie wierzy w Boga, nie ma wartości moralnych, etycznych
siła pożądania, namietności jest tak wielka, że rozbudza w nim ją siostrę, córkę blablabla, nawet ściana, tylko ojciec go nie rozbudza!
„Kiep”
kiep to kobiecy narząd płciowy
fragment ciała, jak każdy inny
„z takiego kiepa przecież każdy człowiek wychodzi!” Katarzyna Kostyra <3
miłość = pożądanie piękna, kiep jest niezbyt fajny, ale za to Wenus „założyła w nim pociech skrytości”;
Natura przesądza o tym, co staje się źródłem pożądania
„Piękna twarz, piękne oko, piękna pierś i szyja - Wszystko to kiepstwo” → petrarkistyczny portret kochanki skoncentrowany na popiersiu kochanki - Morsztyn je przywołuje, mówi, że to nie jest nic warte, wszystko bowiem zmierza do aktu seksualnego