MATERIAŁY BUDOWLANE	Badania cech technicznych kruszywa do betonu zwykłego
Skład zespołu: Łukasz Pisarek Marcin Talarek Marcin Szarszewski
R.A. 2006/2007		Grupa 4 Zespół II

Część teoretyczna

1. Klasyfikacja kruszyw (wg PN-EN 206-1)

Kruszywa

zwykłe lekkie ciężkie

naturalne kamienne sztuczne odpadowe z recyklingu

Podczas ćwiczenia będziemy badać kruszywa zwykłe.

2. Kruszywa zwykłe

Gęstość ziarnowa 2000÷3000 kg/m³.

Dzieli się na kruszywo naturalne niekruszone i kruszone. A także na kruszywo uzyskane z mechanicznego rozdrobnienia skał litych łamane oraz łamane i granulowane.

3. Norma

Podstawowe informacje dotyczące kruszyw podane są w normie PN-EN 12620 „Kruszywa do betonu”.

4. Badania przeprowadzane dla kruszyw:

- opis petrograficzny

- wymiar d/D (gdzie „d” to wymiar dolnego sita a „D” górnego. Kruszywo opisane takim wymiarem podczas przesiewania zawiera się pomiędzy wymienionymi sitami, ale dopuszcza się pewne określone ilości nadziarna i podziarna)

- uziarnienie

- kształt ziarn kruszywa grubego

- zawartość pyłów mineralnych

- jakość pyłów

- gęstość ziarn i nasiąkliwość

- gęstość nasypowa w stanie luźnym

- odporność na rozdrabnianie kruszywa grubego

- odporność na ścieranie kruszywa grubego

- odporność na polerowanie kruszywa grubego

- odporność na ścieranie powierzchniowe

- odporność na ścieranie przez opony z kolcami

- mrozoodporność

- stałość objętości

- reaktywność alkaliczno-krzemianowa

- badania chemiczne

Część praktyczna

1. Oznaczenie kształtu ziarna (wg PN-EN 933-4:2001)

Przy pomocy suwmiarki Schulza sprawdzamy czy ziarno jest foremne, tzn. czy jego długość L nie jest 3 razy większa od szerokości E. Badamy kruszywo o wymiarze 8/16 mm. Bierzemy do tego 1 kg ziarna. Na zakończenie sprawdzamy kategorię kruszywa przy użyciu wzoru:

Si = m/M * 100%

gdzie: m - masa nieforemnego ziarna

M - masa próbki

Wyniki:

M = 1000g

m = 241g

masa ziarna foremnego to 759g

Si = 24,1%

Wniosek:

Ziarno kategorii Si₄₀

2. Oznaczenie składu ziarnowego (wg PN-EN 933-2:1999)

Badanie przeprowadzimy przy użyciu zestawu sit o oczkach 0; 0,125; 0,25; 0,5; 1; 2; 4; 8; 16 umieszczonego na wstrząsarce. Po wysypaniu próbki na górne sito uruchamiamy wstrząsarkę na 3 minuty. Po zakończeniu ważymy materiał pozostały na poszczególnych sitach i notujemy wyniki. Badamy żwir 2/16 mm i dlatego do pomiaru bierzemy próbkę o masie 3 kg (zgodnie z tabelą minimalnej ilości badanej próbki w zależności od wielkości „D”, dla D=16 jest to min 2,6 kg). Badanie przeprowadzamy dwukrotnie dla dwóch różnych próbek tego samego kruszywa. Z otrzymanych wyników wyliczamy średnie, aby otrzymany wynik był bliższy prawdy.

Wyniki:

Obliczenia w załączniku 2

Graficzny w załączniku A

Wniosek:

Badany żwir nie spełnia wymagań kategorii Gg 90­/15 z powodu śladowego przekroczenia dopuszczalnej ilości podziarna (o 0,51%).

organiczne

naturalne syntetyczne

mineralne

---