Pytanie o żywot wieczny

1. Wprowadzenie: każdy uczestnik pisze krotko na kartce gdzie i w jakim charakterze wyobraża sobie siebie w wieku 30, 50, 75 i 100 lat. Później czytamy - być może będzie trochę śmiechu Wyciągamy te wypowiedzi, które przy 75 czy 100 roku życia mówiły o śmierci.

• Czy ktoś zaplanował swoją przyszłość dalej niż śmierć?

• Kiedy kończy się życie człowieka?

ŻYCIE LUDZKIE ZACZYNA SIĘ, ALE SIĘ NIE KOŃCZY!!!

• Jak brzmi piąta z VI głównych prawd wiary? (Dusza ludzka jest nieśmiertelna). W wyznaniu wiary mówimy: …”Wierzę w ciała zmartwychwstanie i żywot wieczny” Czy ta świadomość towarzyszy nam naprawdę?

2. O duszy:

Nieżyjącego już dziś arcybiskupa prawosławnego, Łukasza Wojno-Jasienieckiego, który był znanym chirurgiem, zapytano kiedyś: „Czyżbyś wierzył w istnienie duszy ludzkiej, jeżeli tyle razy otwierałeś martwe ciało człowieka?” Odpowiedział na to: „Wiele razy otwierałem ciało człowieka, ale nigdy nie widziałem w nim, ani myśli, ani rozumu.

Wiele różnych właściwości przynależnych tylko człowiekowi wskazuje na istnienie w nas duszy: dążenie do wyższego poznania, do zdobywania wiedzy bez oglądania się na korzyści, przeróżne umiejętności świadczące o ludzkim geniuszu - wszystko to nie jest potrzebne człowiekowi do przeżycia. Człowiek różnie się od wszystkich stworzeń na ziemi. Posiada w swej naturze coś nadprzyrodzonego…duszę! Duszę, która nie umiera wraz z ziemskim ciałem. Jeżeli ktoś Wam powie, że jeśli ciało umarło to i dusza dalej nie istnieje, to jakby twierdził, że przecięty kabel telefoniczny oznacza, że wszyscy po drugiej stronie słuchawki umarli.

Jezus mówiąc o życiu wiecznym wcale nie opisuje tego stanu. Prawie zawsze mówi o tym, co człowiek powinien robić po tej stronie życia, tu i teraz. Znaczy to, że wystarczy jeśli znamy najważniejszą praktyczną prawdę: co posiejemy, to będziemy zbierać w wieczności.

Można w tym momencie przeczytać i krótko skomentować tekst Ośmiu Błogosławieństw, których spełnienie wiąże się w nauczaniu Jezusa bezpośrednio
z osiągnięciem Królestwa Niebieskiego - nagrody życia wiecznego w niebie.

(Mt 5, 3-12)

Przekonanie o istnieniu w człowieku czegoś więcej niż tylko materii jest obecne we wszystkich religiach od zarania dziejów. Chrześcijaństwo opierając się na Piśmie Świętym przyjmuje antropologię (wizję człowieka) za Arystotelesem
i Św. Tomaszem:

CIAŁO DUSZA

INTELEKT

Teksty biblijne: Ps 16,9; 62,2; 63,2; Iz 55,3; 1 Tes 5, 23; Ga 5,17; Rz 8,10.

3. Co z duszą po śmierci:

Praca w 5 małych grupach z tekstami biblijnymi:

• Co z duszą po śmierci? - Hbr 9, 27

• Jak będzie wyglądał sąd ostateczny? - Mt 25, 31-46

• Co z ciałem? - Flp 3, 20-21

• Na czym polega niebo? - 1 J 3,2

• Czy możemy dokładnie opisać niebo? - 1 Kor 2, 9

KOMENTARZ: Z wypowiedzi: O. Jacka Salija:

• Człowiek po śmierci stanie przed swoim stwórcą i zobaczy siebie w całej prawdzie. Spadną z nas wszystkie maski, wszystkie przeceniające nas ludzkie sądy.

• Sąd Boży jest to potężne i pełne miłości wkroczenie Boga w ludzkie sprawy. Boski sędzia przywróci wtedy dobru wszystkie należne mu prawa, złu zaś odbierze nie tylko możliwość panoszenia się, ale w ogóle możliwości jakiegokolwiek działania.

• Zaraz po mojej śmierci będę osądzony ja sam. Ale przecież dobro i zło, jakie po mnie pozostaną na tej ziemi, będą miały dalszą historię, już ode mnie nie zależną. Na sądzie ostatecznym ujawni się ostateczny sens mojego życia, również to, co z moim dobrem i złem stało się po mojej śmierci.

• Być w niebie, być zbawionym, to być niepojęcie blisko Boga, to być niewyobrażalnie rozkochanym w Bogu. Natomiast istota piekła jest radykalny, całoosobowy, egoistyczny sprzeciw wobec Boga.

• Piekła nawet nie próbujmy sobie wyobrażać. Przerażające jest tylko przypatrzeć się samym przedsmakom piekła jakich można doświadczać już tu na ziemi. Święty Tomasz z Akwinu wymienia ich pieć: J) przewrotność, dogłębne zakłamanie człowieka, 2) zatwardziałość w tym zakłamaniu, niezdolność do opamiętania, nie potrzebująca Boga rozpacz, 3) radykalny egoizm, pragnienie promieniowania swoją rozpaczą
  i bezsensem na innych, 4) ciemności duchowe, w których w ogóle nie widzi się tego, że świat jest Boży, 5) bezsensowne i nic nie dające zgryzoty sumienia.

• Jednego jestem absolutnie pewien: że Pan Bóg wobec każdego swojego stworzenia jest nie tylko sprawiedliwy, ale że nikt bardziej niż On nie chciałby okazać miłosierdzie każdemu swojemu stworzeniu.

4. Czytanie wywiadu z podziałem na role (2 osoby)

Przychodzą do mnie dusze czyśćcowe

O czyśćcu z Marią Sigmą

Rozmawia siostra Emmanuel ze Wspólnoty Błogosławieństw

Mario, czy mogłaby nam Pani opowiedzieć o pierwszych odwiedzinach duszy czyśćcowej?

Tak, było to w 1940r., w nocy, około trzeciej lub czwartej nad ranem. Usłyszałam, jak ktoś chodzi po moim pokoju. Obudziłam się i zastanawiałam, kto mógłby tam wejść.

Czy bała się Pani?

Nie, nie jestem bojaźliwa. Moja mama mówiła mi, że nawet jako dziecko nigdy się nie bałam.

A więc co działo się tej nocy?

Zobaczyłam, że w pokoju jest ktoś obcy. Chodził wolno tam i z powrotem. Zapytałam surowym tonem: jak tutaj wszedłeś, czego szukasz? Ale on dalej chodził po pokoju, jakby niczego nie usłyszał. Więc zapytałam raz jeszcze: co tu robisz? Ponieważ nadal nie odpowiadał, zerwałam się i chciałam go złapać, ale złapałam tylko powietrze. Nikogo nie było. Położyłam się więc i znowu usłyszałam kroki. Zaczęłam się zastanawiać, dlaczego zobaczyłam tego człowieka i czemu nie mogę go złapać. Znowu wstałam, żeby go złapać, aby wreszcie przestał chodzić, lecz znów moje ręce spotkały próżnicę. Byłam zaskoczona, położyłam się z powrotem do łóżka. Nie wrócił już tej nocy, ale ja nie mogłam zasnąć. Nazajutrz po Mszy Św. Poszłam do spowiednika i wszystko mu opowiedziałam. Powiedział mi; Jeśli się to powtórzy, nie pytaj : kim jesteś, ale: czego potrzebujesz ode mnie? I następnej nocy ten człowiek powrócił. Zapytałam go: czego potrzebujesz ode mnie? Odpowiedział: proszę o odprawienie za mnie trzech Mszy, a będę zbawiony. Wtedy zrozumiałam, że to była dusza czyśćcowa. Spowiednik to potwierdził. Poradził mi również, żebym nigdy nie odpychała dusz czyśćcowych i chętnie spełniała ich prośby.

I potem nastąpiły dalsze odwiedziny?

Tak, w ciągu kilku lat przyszły trzy lub cztery dusze, szczególnie w listopadzie. Potem przyszło ich więcej.

O co prosiły?

Zwykle prosiły o Mszy Św. i o to, żebym w nich uczestniczyła. Prosiły o odmówienie różańca oraz odprawienie Drogi Krzyżowej.

Czy dusze czyśćcowe pomimo cierpień radują się i mają nadzieję?

Tak, żadna z nich nie chciała wrócić z czyśćca na ziemię. One mają świadomość, którą nas nieskończenie przewyższają. I nie mogłyby się zdecydować na zawrócenie w drodze, na powrót na ziemię.

Ich cierpienia w czyśćcu różnią się od naszych, tu, na ziemi. W czyśćcu, nawet jeśli cierpienie duszy jest ogromne, przychodzi niezachwiana pewność życia na zawsze z Bogiem. Ta pewność jest tak silna że radość przewyższa cierpienie. Dlatego dusze te za nic w świecie nie chciałyby żyć na nowo na ziemi. Na ziemi nie jest się nigdy do końca pewnym niczego.

Czy to Bóg posyła duszę do czyśćca, czy też ona sama decyduje się, by tam pójść?

Sama dusza chce tam iść, żeby się oczyścić przed pójściem do nieba. Ale gdy dusze są w czyśćcu, zdają się całkowicie na wolę Bożą. N przykład cieszą się z dobra, pragną naszego dobra, bardzo kochają Boga i nas także bardzo kochają. Są całkowicie zjednoczone z Bogiem, z Bożą światłością.

Czy w chwili śmierci widać Boga w całej Jego jasności, czy tylko niewyraźnie?

Jeszcze nie zupełnie wyraźnie, ale na tyle wyraźnie, żeby do Niego tęsknić.

W jaki sposób Przenajświętsza Panna pomaga duszom w czyśćcu?

Maryja często przychodzi, by je pocieszać mówiąc im, Ze zrobiły wiele dobrego. Ona dodaje im odwagi.

Istnieją jakieś szczególne dni, w których Matka Boża uwalnia dusze?

Tak, przede wszystkim w dzień Bożego Narodzenia, Wszystkich Świętych, w Wielki Piątek, a także w dni Wniebowzięcia Matki Bożej i Wniebowstąpienia Jezusa.

Dlaczego idzie się do czyśćca, jakie grzechy najbardziej „wciągają” do czyśćca?

Są to grzechy przeciwko miłosierdziu, przeciwko miłości bliźniego, oschłość serca, wrogość, oszczerstwa.

A kim są ci, którzy mają największe szanse, żeby pójść prosto do nieba?

To ludzie którzy mają dobre serce dla wszystkich. Miłosierdzie gładzi większość grzechów.

Jakie środki powinniśmy stosować, żeby uniknąć czyśćca?

Powinniśmy wiele robić dla dusz w czyśćcu, bo z kolei one pomagają nam. I trzeba mieć wiele pokory- to najlepsza broń przeciw złu. Pokora odpędza zło.

Myślę o dobrym łotrze, który był blisko Jezusa na krzyżu i bardzo chciałabym wiedzieć, co on takiego zrobił, że Jezus przyrzekł mu, iż nazajutrz będzie z Nim w Królestwie Niebieskim?

Zgodził się pokornie na swoje cierpienie mówiąc, że to sprawiedliwe. Zachęcał drugiego łotra do przyjęcia tego cierpienia. Miał w sobie bojaźń Bożą to znaczy był pokorny.

Jaki środek najskuteczniej wyzwala dudze z czyśćca?

Jest to msza Św.

Dlaczego właśnie Msza Św.?

Bo jest to misterium Chrystus cierpiącego z miłości do nas. To ofiara samego Chrystusa dla Boga, najpiękniejsza ofiara. Kapłan jest przedstawicielem Boga, ale to sam Bóg się ofiaruje i poświęca za nas. Skuteczność Mszy Św. Za zmarłych jest tym większa, im większy mieli oni szacunek dla Mszy Św. za życia. Jeśli się modlili na niej z całego serca i uczestniczyli w niej także w tygodniu, w miarę wolnego czasu, odniosą wielki pożytek z Mszy Św. odprawianej w ich intencji. W czyśćcu zbiera się także to , co się wcześniej zasiało.

Dlaczego w czyśćcu nie można już zyskiwać zasług?

Zasługi kończą się w chwili śmierci. Dopóki żyje się na ziemi, można naprawić zło, które wyrządziło się wcześniej. Dusze czyśćcowe zazdroszczą nam tych możliwości. Nawet aniołowie nam tego zazdroszczą, bo dopóki jesteśmy na ziemi, mamy możliwość wzrostu.

Najczęściej w naszym życiu buntujemy się przeciwko cierpieniu, trudno nam się z nim pogodzić dobrze je przeżyć. Jak należy przeżyć cierpienie, żeby mogło wydać owoc?

Cierpienia są największym dowodem miłości Bożej i jeśli się je dobrze ofiaruje, mogą zbawić wiele dusz.

Ale jak przyjąć cierpienie jako dar, a nie jako karę, jak się to często zdarza?

Trzeba powierzyć wszystko Najświętszej Pannie, bo Ona wie najlepiej, komu potrzeba takiej czy innej ofiary cierpienia, by się zbawić.

Czy dusze w czyśćcu buntują się przeciw swojemu cierpieniu?

Nie, on chcą się oczyścić, rozumieją, że to konieczność.

Jaka jest wobec tego rola skruchy czy żalu w chwili grzechu?

Skrucha jest bardzo ważna. Grzechy są zawsze odpuszczone, ale pozostają skutki grzechów. Jeśli pragnie się otrzymać odpust zupełny w chwili śmierci, to znaczy iść prosto do nieba, trzeba, żeby dusza była wolna od wszelkiego przywiązania.

Czy w chwili śmierci tuż przed wejściem w wieczność jest jeszcze czas, aby dusza mogła się zwrócić ku Bogu( nawet po grzesznym życiu), czas między śmiercią pozorną a śmiercią rzeczywistą?

Tak. Pan daje każdemu kilka chwil na żal za grzechy i decyzję: zgadzam się lub nie, iść zobaczyć Boga. Wtedy widzi się film z całego życia. Znałam człowieka, który wierzył w przykazania Kościoła, ale nie wierzył w życie wieczne. Pewnego dnia ciężko zaniemógł, był nieprzytomny. Zobaczył wtedy siebie a jakimś pokoju oraz tablicę, na której zapisane były wszystkie jego czyny, złe i dobre. Potem tablica i ściany pokoju znikły i było nieskończenie pięknie. Gdy odzyskał przytomność, postanowił zmienić swoje życie.

Ta historia bardzo przypomina niejedno świadectwo z Życia po Życiu- doświadczenie światła i powrót na ziemię związany z przemianą życia, Czy w chwili śmierci Bóg objawia się wszystkim duszom z taką sama intensywnością?

Każdemu dana jest znajomość swojego życia. I także przyszłe cierpienie. Ale u każdego jest inaczej. Intensywność objawienia Pana zależy od tego, jak kto żył.

Czy diabeł na pozwolenie na atakowanie nas w chwili śmierci?

Tak, ale człowiek ma także łaskę stawienia mu czoła i odepchnięcia go. Bowiem, jeśli człowiek nie chce, demon nie może nic zrobić.

A jeśli ktoś wie, że ma wkrótce umrzeć, jak można Si do tego najlepiej przygotować?

Powinien zdać się zupełnie na Pana, ofiarować Mu wszelkie swoje cierpienia i radować się w Panu.

Jaką postawę należy przyjąć wobec kogoś, kto umiera, co można uczynić dla tej osoby?

W każdym przypadku trzeba się dużo modlić. Należy powiedzieć tej osobie prawdę i przygotować ją na śmierć.

Jakie rady udzieliłaby Pani komuś, kto chciałby stać się świętym już na ziemi?

By był bardzo pokorny. Nie trzeba się zajmować sobą. Pycha jest najgorszą pułapką Złego.

Czy można prosić Boga o to, aby mieć swój czyściec na ziemi, żeby nie przechodzić go po śmierci?

Tak. Znałam pewnego księdza i pewną dziewczynę. Oboje leżeli w szpitalu. Dziewczyna powiedziała księdzu, że poprosiła Pana, żeby móc cierpieć na ziemi tyle, ile potrzeba, by pójść prosto do nieba. Ksiądz odpowiedział jej, że nie ośmielił się o to prosić. Obok nich była zakonnica, która słyszała tę rozmowę. Dziewczyna zmarła pierwsza, ksiądz trochę później. I potem tej zakonnicy ukazał się ksiądz mówiąc: Gdybym miała taką ufność jak ta dziewczyna, również poszedłbym prosto do nieba.

Czy sam Jezus przychodzi do czyśćca?

Nigdy żadna dusza mi o tym nie mówiła. Ale przychodzi Matka Boża. Raz zapytałam duszę czyśćcową, czy sama musiała szukać duszy, o której chciałam mieć wiadomość.

Odpowiedziała mi ,że nie. To Matka Miłosierdzia mówiła, co się z tą duszą dzieje. I są tam aniołowie, św. Michał,
a każda dusza ma przy sobie swojego anioła stróża.

A co robią aniołowie w czyśćcu?

Przynoszą ulgę i pociechę, dusze mogą ich nawet widzieć.

Jeśli tak dalej będzie, sprawi Pani, że będę miała ochotę iść do czyśćca….Wielu ludzi wierzy dzisiaj w reinkarnację. Co dusze mówią Pani na ten temat?

Dusze mówią, że Bóg daje nam jedno życie.

Ale niektórzy mówią, że jedno życie to za mało, aby poznać Boga i naprawdę się Nawrócić, że to nie jest sprawiedliwe. Co może im Pani odpowiedzieć?

Wszyscy ludzie mają pewną wiarę wewnętrzną. Nawet jeśli nie są praktykujący, uznają milczącego Boga. Nie ma takiego, kto by nie wierzył. Każdy człowiek ma sumienie, które dostał od Boga. Posiada wewnętrzną świadomość i potrafi rozróżnić dobro i zło, w różnym stopniu oczywiście. Z tą świadomością każdy może stać się szczęśliwy.

Co dzieje się z samobójcami? Czy odwiedzały Panią takie osoby?

Nie spotkałam się dotąd z przypadkami samobójcy, który byłby potępiony. To oczywiście nie znaczy, że takich przypadków nie ma. Ale bardzo często dusze mi mówią, że najbardziej winni są ci, którzy byli w otoczeniu samobójców, ponieważ byli niedbali albo rozsiewali oszczerstwa.

Czy odwiedzały Panią osoby, które zniszczyły swoje życie, na przykład przez przedawkowanie narkotyków?

Tak, one nie są potępione. Ich los zależy od powodu narkotyzowanie się, ale muszą cierpieć w czyśćcu.

A jeśli bardzo cierpię fizycznie i jeśli mi ciężko na sercu, że chciałabym umrzeć, to co mogę zrobić?

Zdarza się to bardzo często. Powiedziałabym: mój Boże, mogę ofiarować te cierpienia za zbawienie dusz. To dodaje wiary i odwagi, ale nikt tak dziś nie mówi. Czyniąc tak dusza zdobywa wielkie błogosławieństwo, wiele szczęścia dla nieba. W niebie są tysiące różnych szczęść, ale każdy osiąga zupełne szczęście. I zaspokojone są wszystkie pragnienia. Każdy wie, że nie zasłużył na więcej.

Czy w czyśćcu jest dużo dzieci?

Tak, ale dla nich czyściec nie jest bardzo długi ani bardzo ciężki, ponieważ brakuje im pełnej świadomości.

Opowiadała Pani o czteroletniej dziewczynce, która przyszła to pani. Dostała od rodziców w podarunku na Boże Narodzenie lalkę, podobnie jak jej siostra bliźniaczka. Ta mała dziewczynka popsuła swoją lalkę i kiedy nikt nie widział, zamieniła się na lalkę siostry. Bardzo dobrze wiedziała w swoim serduszku, że sprawi tym siostrze wiele przykrości. Wiedziała też, że jest to kłamstwo i niesprawiedliwość. Z tego powodu ta biedna mała musiała być w czyśćcu.

Tak, dzieci często mają sumienie bardziej wrażliwe niż dorośli. Bardzo ważne jest , aby uczyć je walczyć z kłamstwem.

W jaki sposób rodzice mogą pomóc dzieciom w kształtowaniu sumienia?

Przede wszystkim przez dobry przekład, to jest najważniejsze.

A potem przez modlitwę. Rodzice powinni karać dzieci i dobrze je uczyć o Bogu.

Czy odwiedzały Panią dusze tych, którzy na ziemi praktykowali różne perwersje, na przykład w dziedzinie seksualnej?

Tak. One nie są potępione, ale muszą wiele wycierpieć, żeby się oczyścić. Przykładowo homoseksualizm pochodzi naprawdę od Złego.

Jaką więc radę dałaby Pani osobom dotkniętym przez homoseksualizm?

Modlić się, wiele się modlić, żeby otrzymać sił do odejścia od tego. Trzeba przede wszystkim się modlić do św. Michała archanioła, bo właśnie on walczy z tą skłonnością.

Jakie postawy mogą nas doprowadzić do ostatecznego zatracenia duszy, czyli do piekła?

Dzieje się tak wtedy, kiedy nie chcemy iść do Boga, kiedy mówimy :nie chcę.

Trudno jednak w to uwierzyć, że można dojść do takiego stanu, aby powiedzieć Bogu: „nie” w chwili śmierci, kiedy się Go widzi….

Pewien mężczyzna powiedział mi, że nie chce iść do nieba. Dlaczego? Dlatego ,że Bóg dopuszcza niesprawiedliwość. Ja mu na to odpowiedziałam, że to ludzie ,a nie Bóg. Mówił: mam nadzieję, że nie spotkam Boga po śmierci, bo b wtedy zabiłbym go z Wściekłością. Głęboko nienawidził Boga. Bóg zastawił człowiekowi wolną wolę. Mógł zabrać tę wolność, ale chciał pozostawić każdemu wolny wybór. Bóg daje każdemu w życiu na ziemi i w godzinie śmierci wystarczająco dużo łaski, żeby się nawrócić, nawet po żuciu w ciemnościach, i jeśli się prosi i przebaczenie( bez wyrachowanie), można zostać zbawionym.

5. KSM-owicze organizują nabożeństwo z wypominkami za dusze zmarłych ze swych rodzin np. różaniec.

6

---