7. Wpływ stosunku bazowego na dokładność opracowania wysokościowego.

Stosunek bazowy (ang. Base-distance ratio, base-height ratio) jest to stosunek długości bazy fotografowania (odległości między środkami rzutów zdjęć) do odległości od mierzonego obiektu (w przypadku zdjęć lotniczych, jest to wysokość lotu nad terenem).

Prawidłowy stosunek bazowy powinien mieścić się w następującym przedziale:

gdzie:

B - długość bazy

h - wysokość lotu/fotografowania (odległość od powierzchni terenu)

c_k - odległość obrazowa kamery

Wartość ¼, jest związana z możliwością obserwacji stereoskopowej. Nie jest to sztywna granica. W przypadku w przybliżeniu płaskich obiektów (np. powierzchnia terenu, w przypadku zdjęć lotniczych), usytuowanych równolegle do płaszczyzny fotografowania, może być ona równa nawet 1 (B=h). Przy przekroczeniu drugiej wartości, za bardzo zwiększa się wpływ błędu pomiaru na zdjęciach na błąd wyznaczenia współrzędnych. Wpływ stosunku bazowego na dokładność pomiaru współrzędnej wysokościowej prezentuje następujący wzór:

gdzie:

m_Z - błąd wyznaczenia współrzędnej Z

m_p - błąd pomiaru paralaksy

B - długość bazy

h - wysokość lotu/fotografowania (odległość od powierzchni terenu)

c_k - odległość obrazowa kamery

---