Testy funkcjonalne do oceny przedniego więzadła krzyżowego

Test Lachmanna (szufladka w pobliżu wyprostu)

Wykonanie: Pacjent leży na plecach ze zgiętym stawem kolanowym do 15-30",] Jedną ręką badający chwyta udo, a drugą pociąga do przodu podudzie. MięsieaJ czworogłowy i zginacze kolana muszą być całkowicie rozluźnione.

Interpretacja: Przy uszkodzeniach więzadła krzyżowego można stwierdzał przemieszczanie się piszczeli w stosunku do uda. Koniec ruchu musi być „mięk-f ki", tzn. bez „twardego" uderzenia. Każde „twarde" uderzenie przemawia za za-J chowaniem integralności przedniego więzadła krzyżowego. Jeżeli przemie nie osiąga 3 mm, świadczy o pełnej integralności, jeśli jest powyżej 5 przemawia za względną integralnością, z możliwością przebytego wcześniej i ciągnięcia przedniego więzadJa krzyżowego.

O uszkodzeniu więzadla krzyżowego świadczy „miękkie" uderzenie lub jq brak. Jeżeli ruch szufladki przekracza 5 mm, wskazane jest porównanie z i stroną w celu wykluczenia uwarunkowanej konstytucjonalnie wiotkości wie stawowych.

Dodatni test Lachmanna jest pewnym dowodem niewydolności przed więzadla krzyżowego.

Test Lachmanna: a - pozycja wyjściowa, b - przednia szufladka.

---