ŚWIĘTOSZEK- Molier
-komedia szydząca z zakłamania, obłudy i fałszywej pobożności; typ komedii obyczajowej, komedii charakterów. W utworze pełno farsowych sytuacji, a w dialogach dowcipnych powiedzonek.
-Tartufe (tytułowy Świętoszek)- wkracza do rodziny Orgona, od momentu wkroczenia Świętoszka do rodziny, ta dzieli się na dwa obozy: jeden zaślepiony Świętoszkiem, podziwia go(Orgon i jego matka, pani Pernelle), drugi-trafnie rozpoznaje intencje Tartufe'a, od początku wiedzą, że gość jest hipokrytą, dwulicowcem i oszustem (cała reszta rodziny). Orgon jest gotów wydać swą córkę za Tartufe'a. Świętoszek jeszcze bardziej zaczyna grać swoją komedię pobożności i cnoty. Próbuje potajemnie uwieść Elmirę-żonę Orgona. Orgon chcąc zrekompensować Świętoszkowi krzywdy, których rzekomo doznał przepisuje mu darowiznę ze swojego majątku. Emira szykuje pułapkę, Orgon podsłuchuje pod stołem rozmowę gościa i żony. Tamta daje do zrozumienia że jest nim zainteresowana, a Świętoszek odpowiada jej, że chciałby zdobyć jej względy. Orgon nie wytrzymuje, próbuje wyrzucić gościa z domu. Zaś Tartufe wyrzuca całą rodzinę gdyż majątek został mu przepisany. Po przybyciu królewskiego urzędnika sprawiedliwości staję się zadość, gdyż ten rozpoznaje Świętoszka jako poszukiwanego oszusta i zabiera go do więzienia. Ład moralny zakłócony przez Świętoszka zostaje przywrócony.
-cierpienie ludzi zmuszanych do czynów, które są im wstrętne: Orgon, będący pod wpływem Świętoszka nakazuje córce poślubienie znienawidzonego gościa, co budzi w dziewczynie wstręt; Orgon wydziedzicza syna; nie słucha szwagra, który ostrzegał go przed gościem. Orgon posługuje się innymi do spełniania swoich zachcianek, mimo że sprawia im to cierpienie.