liga polska i liga narodowa, XIX wiek Polska


Pty. 33 liga polska i liga narodowa

Liga Polska - polska tajna niepodległościowa organizacja polityczna działająca w latach 1887-1894. Została powołana do życia w Szwajcarii w 1887 przez grupę dawnych uczestników powstania styczniowego przebywających w zaborach pruskim i austriackim, a także na emigracji. Grupa ta, z Zygmuntem Miłkowskim (publicystą znanym jako Teodor Tomasz Jeż) na czele, zebrała się w sierpniu 1887 na zamku Hilfikon koło Zurychu i powołała Ligę Polską - organizację mającą kierować działalnością polityczną zarówno w kraju, jak i za granicą. 5 grudnia 1887 została ogłoszona Ustawa Ligi Polskiej, w której zapisano, że Zadaniem Ligi jest przysposobienie wszystkich sił narodowych celem odzyskania niepodległości Polski w granicach przedrozbiorowych na podstawie federacyjnej i z uwzględnieniem różnic narodowościowych. Na czele Ligi Polskiej stała Centralizacja, w skład której weszli Zygmunt Miłkowski, major Ludwik Michalski i Maksymilian Hertel. Do jej zadań należało:

Program Ligi Polskiej opierając się na założeniach Towarzystwa Demokratycznego Polskiego z lat trzydziestych, zakładał organizację ogólnonarodowego powstania w trzech zaborach w celu odzyskania niepodległości. Przyszłe odrodzone państwo polskie miało być wg założeń organizacji, liberalną republiką demokratyczną wolną od wszelkich konfliktów społecznych. Z Ligą Polską współpracowały pisma Głos w Warszawie i Przegląd Społeczny we Lwowie. Od 1888 działał też przy niej Związek Młodzieży Polskiej "Zet". W 1888 Liga wydała nową Ustawę, w której zmieniono np. zwrot o granicach przedrozbiorowych i federacji na sformułowanie: Liga z gorącym współczuciem popierać będzie rozwój samodzielny narodowości, które wchodziły do składu dawnej Rzeczypospolitej. W 1893 niezadowoleni z mało konkretnej działalności organizacji młodzi członkowie, z Zygmuntem Balickim, Romanem Dmowskim i Janem Ludwikiem Popławskim na czele przejęli nad nią kontrolę, przemianowując zarazem na Ligę Narodową. Formalne rozwiązanie Ligi Polskiej nastąpiło w 1894.

Liga Narodowa - tajna organizacja polityczna działająca we wszystkich zaborach. Został powołana do życia w 1893 roku w miejsce Ligi Polskiej. Do jej przywódców zaliczali się: Romana Dmowskiego, Zygmunta Balickiego, Jana Popławskiego. Jej celem było kształtowanie nowoczesnego narodu polskiego- silnego, gotowego oprzeć się innym narodowościom i realizującego własną misję dziejową. Charakteryzowało ją dążenie do utworzenia jednolitego narodowo państwa. Negowała walkę klasową. Za zagrożenie uważała działalność mniejszości narodowych. Piętnowała ucisk carski, krytykowała obóz ugodowców za ich lojalizm wobec Rosji. Jej działacze odzyskanie niepodległości pojmowali jako cel dalekosiężny. Organizacja ta wydawała we Lwowie "Przegląd Wszechpolski".

W 1897 roku Liga Narodowa postanowiła stworzyć stronnictwo narodowo - demokratyczne (ENDECJA) w celu podjęcia działań na szeroką skalę. Endecja głosiła:

- podstawą jest naród rozumiany jako wspólnota etniczna

- największym zagrożeniem jest ideologia klasowa (socjalizm) oraz żydowska mniejszość narodowa jako czynnik obcy rozładowany w społeczeństwie polskim oraz żywioł germański, natomiast z Rosją jako nardem słowiańskim będzie trzeba się porozumieć w obliczu wroga jakim są germanie, co więcej Rosja ze względu na prymitywizm kulturowy nie stanowi specjalnego zagrożenia dla polskiej tożsamości narodowej.

- należy unarodowić wszystkie warstwy społeczne od chłopa, poprzez mieszczanina do szlachcica.

- krzewić solidarność narodową poprzez wszystkie dostępne środki oddziaływań, a więc towarzystwo oświaty narodowe, polskie spółki, spółdzielnie, towarzystwa gimnastyczne. Wszędzie tam gdzie było można prowadzić jakieś legalne formy działalności, należało wykorzystać dla dobra polski. Największe wpływy miała w zaborze pruskim, natomiast słabe w kongresówce. Endecja była kierowana przez Dmowskiego z Galicji.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ocena polskich elit okresu niewoli narodowej, XIX wiek Polska
Germanizacja w latach niewoli narodowej, XIX wiek Polska
Chłopi wobec powstań narodowo – wyzwoleńczych, XIX wiek Polska
Piłsudski i Dmowski – spór o koncepcję władzy, XIX wiek Polska
Kresy wschodnie-w polskim życiu kulturalnym, XIX wiek Polska
KONCEPCJE PAŃSTWA I WŁADZY W POLSKICH REALIACH XIX W, XIX wiek Polska
Postawa Kościola, XIX wiek Polska
Warszawskie manifestacje patriotyczne w okresie poprzedzającym wybuch powstania, XIX wiek Polska
68, XIX wiek Polska
Rola młodzieży w polskim życiu politycznym doby rozbiorowej, XIX wiek Polska
Rola emigracji w życiu politycznym i kulturalnym ziem polskich, XIX wiek Polska
Mity historii Polski XIX wieku, XIX wiek Polska
Polacy w kampanii 1812 roku, XIX wiek Polska
Oświata nieoficjalna na ziemiach polskich w latach niewoli, XIX wiek Polska
Odwilż posewastopolska, XIX wiek Polska
WIOSNA LUDÓW W WIELKOPOLSCE, XIX wiek Polska
Polacy w Dumie rosyjskiej, XIX wiek Polska
Relacje między Polakami, XIX wiek Polska
Opozycja parlamentarna w Królestwie Polskim, XIX wiek Polska

więcej podobnych podstron