68, XIX wiek Polska


Pytanie 68

Obok rzeczpospolitej krakowskiej królestwo polskie było najbardziej polskim i najbardziej wolnym terytorium dawnej Rzeczypospolitej. Stało się niekwestionowanym ośrodkiem polskiej myśli, kultury, nauki, oświaty, życia politycznego i gospodarczego. Część z tych funkcji Królestwo utraciło po 1331r zachowując pozycje polskiego środka administracyjnego i gospodarczego> było państwem wykrojonym z dawnego Księstwa Warszawskiego.

Proklamowanie do samodzielnego bytu 20 VI 1815 w Warszawie, Królestwo posiadało wszystkie najważniejsze atrybuty państwa: własne terytorium i granice w tym celne, odrębne organy państwowe i instytucje administracyjne, niezależne szkolnictwo i sądownictwo, własny system przedstawicielski (sejm) odrębne prawo, monetę, i co istotne siłę zbrojną(armia). Mieszkańcy Wilna, Kowna ,Mińska czy Krzemieńca , byli traktowani jak cudzoziemcy, przybysze z zagranicy.

W królestwie Polskim jedynym językiem urzędowym był język polski. W korespondencji z Petersburga obowiązywał francuski. Urzędy mogli sprawować tylko obywatele królestwa, urodzeni bądź naturalizowani. To czyniło państwo niezawisłym, lecz jego suwerenność w trwały sposób ograniczała unia dynastyczna z cesarstwem rosyjskim. Królem polskim i carem była bowiem jedna i ta sama osoba: Aleksander I. w Petersburgu był despota a w Warszawie władcą konstytucyjnym.

Król miał pełnie władzy wykonawczej. Mianował ministrów, referendarzy, wyższych urzędników, sędziów, prezesów komisji wojewódzkich oraz senatorów i biskupów. Stał na czele sił zbrojnych państwa w czasie wojny i pokoju, mianował dowódców. Królestwo prowadziło politykę zagraniczną tylko poprzez osobę króla. Z tą zasada wiązało się wyłącznie prawo króla do wypowiadania wojny oraz zawierania wszelkich traktatów i umów. Tylko on mógł decydować o uczestnictwie Królestwa w toczonych przez Rosje wojnach. Król zwoływał sejm, miał prawo go przedłużać, rozwiązać i odroczyć. Do niego należała inicjatywa ustawodawcza. Projekty ustaw miały trafić do sejmu za pośrednictwem Rady Stanu, instytucji znanej z konstytucji Księstwa. Miał prawo weta absolutnego.

W królestwie panowała zasada odpowiedzialności stosownego ministra za akty wydawane przez króla, co wyrażało się w ich kontrasygnacie. Minister mógł jej odmówić, gdyby dostrzegł niezgodność decyzji króla z konstytucją. Ale ministrów mianował król wiec mógł go w takim przydatku odwołać i powołać nowego.

Królestwo posiadało namiestnika który był zastępcą króla podczas jego nie obecności. Namiestnik mógł zarządzać sprawami publicznymi, mianować urzędników ale nie mógł dowodzić armia, mianować urzędników czy prowadzić polityki zagranicznej, nie miał prawa łaski ani nadawania szlachectwa.

Królestwo Polskie posiadało sejm który miał się zbierać co dwa lata na 30 dni, realizował ustawodawstwo cywilne i karne, uchwalał podatki oraz mógł uchwalać budżet państwa. Do sejmu należała organizacja systemu menniczego, podejmowanie uchwał dotyczących zaciągu do wojska oraz zajmowanie się tym co mu zalecił monarcha.

Do tego Królestwo posiadało senat mianowanych przez króla(64 osoby)posiadał on prawa równorzędne do izby poselskiej jeśli chodzi o stanowienie prawa. Senatowi przypisywano funkcje sądu sejmowego, który sadził zbrodnie stanu i przestępstwa wyższych urzędników.

Armia Królewska miała polski charakter. Polskie były sztandary, orły, barwy, komenda, Polakami byli Generałowie i oficerowie. Stan etatowy wojska w okresie pokoju nie przekraczał 28 tys.

Wolności obywatelskie:

Konstytucja Królewska była bardzo liberalna dzięki odpowiedzialności prawnej ministrów , niezawisłym sądom oraz prawom politycznym. Poza równościami wszystkich wobec prawa przyznawał mieszkańcom wolność druku, wolość religijną jednak brakowało samorządu.

Z tych faktów wynika ze Królestwo Polskie było w połowie nasze a w połowie obce bo mino ze zachowaliśmy duża część naszych swobód, obywatelstwo i poczucie odrębności narodowej to system w kraju został całkowicie zmieniony tak ze szlachta mogła czuć się obco w tym kraju, a panującym na tronie Polskim jest car Rosji który dba bardziej o interesy własnego cesarstwa niż o interesy królestwa Polskiego.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Piłsudski i Dmowski – spór o koncepcję władzy, XIX wiek Polska
Kresy wschodnie-w polskim życiu kulturalnym, XIX wiek Polska
Chłopi wobec powstań narodowo – wyzwoleńczych, XIX wiek Polska
KONCEPCJE PAŃSTWA I WŁADZY W POLSKICH REALIACH XIX W, XIX wiek Polska
Postawa Kościola, XIX wiek Polska
Warszawskie manifestacje patriotyczne w okresie poprzedzającym wybuch powstania, XIX wiek Polska
Rola młodzieży w polskim życiu politycznym doby rozbiorowej, XIX wiek Polska
Rola emigracji w życiu politycznym i kulturalnym ziem polskich, XIX wiek Polska
Mity historii Polski XIX wieku, XIX wiek Polska
Ocena polskich elit okresu niewoli narodowej, XIX wiek Polska
liga polska i liga narodowa, XIX wiek Polska
Polacy w kampanii 1812 roku, XIX wiek Polska
Oświata nieoficjalna na ziemiach polskich w latach niewoli, XIX wiek Polska
Odwilż posewastopolska, XIX wiek Polska
WIOSNA LUDÓW W WIELKOPOLSCE, XIX wiek Polska
Polacy w Dumie rosyjskiej, XIX wiek Polska
Relacje między Polakami, XIX wiek Polska
Opozycja parlamentarna w Królestwie Polskim, XIX wiek Polska
MOŻLIWOŚCI POROZUMIENIA SIĘ Z ZABORCAMI, XIX wiek Polska

więcej podobnych podstron