1. Główne założenia naukowej organizacji pracy: Taylor wymyślił zasady racjonalnej i systematycznej pracy kierunek przemysłowy. -zasada naukowego opracowania pracy ludzkiej oparta na badaniach - zasada szkolenia pracowników -wyznaczanie konkretnych zadań pracownikom - współpraca kierownictwa i pracowników Podstawą naukowej metody zarządzania jest obserwacja, eksperyment i doświadczenie 2. Główne założenia kierunku administracyjnego.14 zasad H.Fayola: Podział pracy, autorytet, dyscyplina, jedność rozkazodawstwa, jednolitość kierownictwa, podporządkowanie interesu osobistego interesowi ogółu, wynagrodzenie, centralizacja, hierarchia, ład, ludzkie traktowanie pracowników, stabilizacja personelu, inicjatywa, zgranie zespołu i personelu. 3. Główne założenia behawioralnej szkoły zarządzania Zwrócenie uwagi na społeczne aspekty zarządzania., Wysunięcie tezy, że ludzie są najcenniejszym zasobem organizacji, Stworzenie istnienia pozytywnej zależności między stosunkami społecznymi w organizacji a efektywnością działalności ludzi, Propagowanie humanistycznych stosunków pracy i podkreślenie znaczenia pracy zespołowej, Rozwinięcie teorii motywacji, Analiza zachowania się człowieka w organizacjach i dostrzeżenie potrzeb społecznych pracownika, Wysokie morale i zadowolenie można uzyskać stosując metody i techniki zarządzania ukierunkowanego na ludzi, a nie tylko na zadania 4. Główne założenia systemowego podejścia do zarządzania: Podstawowym narzędziem podejścia systemowego jest modelowanie-tworzenie modeli i przeprowadzanie na nich eksperymentów (symulacji). Budując modele stosuje się rozumowanie poprzez analogie, stosując dorobek innych nauk przy rozwiązywaniu problemów. Podejście systemowe jest tylko wtedy skuteczne, kiedy prowadzi do konkretnych działań. Istota podejścia systemowego jest traktowanie badanych obiektów jako systemów otwartych, czyli zbiorów elementów powiązanych w taki sposób, ze tworzą one pewna nowa całość wyróżniającą się w otoczeniu. 4. Ludzie patrzący na świat organizacji przez systemowe okulary dostrzegają: Postrzegają w sposób całościowy przedmiot swego poznania wiedzą, ze sub optymalizacja (usprawnienie funkcjonowania podsystemów tworzących całość) nie zawsze przynosi polepszenia funkcjonowania całego systemu Przyjmuje że całość wywiera większy wpływ na funkcjonowanie swoich elementów niż odwrotnie Widzi wzajemne powiazanie wszystkiego ze wszystkim 10 przykazań podejścia systemowego: 4. Zachować różnorodność Nie przerywać pętli samoregulacji Ujawniać czule punkty każdego systemu i na nie przede wszystkim oddziaływać Zapewniać równowagę przez decentralizacje Umieć zachować przeciwności Różnicować, by lepiej integrować Dopuścić do agresji, by się rozwijać Preferować cele, a nie szczegółowe programy działania Wykorzystać energie poleceń Liczyć się za czasem reakcji 5. Organizacja jako system - model organizacji wg Leavitta Org. jest uporządkowanym w pewien sposób systemem (całością) złożonym z czterech podstaw. elementów (podsystemów) Ludzie - uczestnicy organizacji wraz z ich kwalifikacjami, hierarchią wartości, oraz motywacjami do działania (podsystem społecznej organizacji). Zadania - rozumiane jako zbiór zamierzeń przewidzianych do realizacji, w określonym przedziale czasu. Technologia - obejmująca zbiór sposobów osiągnięcia celów, spełnienia funkcji, realizacji zadań cząstkowych (metody, techniki, podsystem techniczny). Struktura - to ogól realizacji obejmujący przede wszystkim stosunki i oddziaływania poszczególnych elementów. 6. Główne założenia sytuacyjnego podejścia do zarządzania Ujęcia sytuacyjne mają zastosowanie tylko w warunkach względnej stabilności otoczenia. KOŹMIŃSKI: - Lider powinien dysponować różnymi źródłami władzy. Władza wynikająca z formalnej pozycji nie jest wystarczająca do efektywnego kierowania grupą. Przywódca powinien więc używać kombinacji wiedzy, charyzmy, nagradzania i karania. - Lider powinien charakteryzować się wyjątkowymi cechami umożliwiającymi mu motywowanie podwładnych oraz charyzmą. - Lider powinien utrzymywać w równowadze orientację na ludzi i orientację na zadania. 6. - Efektywny lider powinien dopasować swój styl do zmieniających się warunków i wymagań sytuacji, biorąc pod uwagę typ zadnia, cechy podwładnych oraz cechy organizacji, takie jak specjalizacja, standaryzacja i formalizacja. GRIFFIN: -właściwe zachowanie przywódcy różni się w zależności od sytuacji, -celem teorii sytuacyjnej jest rozpoznanie kluczowych czynników sytuacyjnych i określenie sposobu ich wzajemnego oddziaływania dla wskazania właściwego zachowania przywódczego. STONER: -zadaniem kierownika jest ustalenie jaka metoda w danej sytuacji, w określonych warunkach i danym czasie najlepiej posłuży do osiągnięcia celu.

---