MIKROSTRUKTURY SPOŁECZNE

ĆWICZENIA III

INTERAKCJE

INTERAKCJA SPOŁECZNA - dynamiczna, ciągła sekwencja zwróconych ku sobie działań społecznych ; wszyscy uczestnicy oddziaływają na siebie wzajemnie; interakcje podejmowane są zawsze w jakimś celu i skierowane ku innym ludziom; z chwila, gdy rozpoczyna się interakcja.

KOMUNIKOWANIE - proces przekazywania informacji, idei postaw i stanów psychicznych ; umożliwia koordynacje złożonych działań zbiorowych i stanowi podstawę instytucji społecznych.

DZIELI SIĘ NA:

- komunikacja werbalna - (30 - 35% przekazu)

- komunikacja niewerbalna - (60 -70% przekazu)

* języka ciała

* gesty

* mimika twarzy

* ton głosu

* dystans przestrzeni fizycznej (do 45cm dystans intymny, od 45 do 70cm dystans osobisty, 70 - 120cm dystans społeczny, pow. 7,5m dystans publiczny)

* dotyk

* artefakty (wszelkie przedmioty, które informują innych o naszym statusie społecznym, wieku, stanie cywilnym, zawodzie)

1. Teoria behawioralna (Hollander, Fairchild)

- interakcje to wzajemne powiązane zachowania jednostek; sekwencje bodźców i reakcji

- interakcja to wzajemne modyfikowanie zachowania

- interakcja to wzajemne oddziaływanie na siebie partnerów, polegające na tym, że w określonym czasie zachowanie jednej osoby staje się zbiorem bodźców dla drugiej osoby, na które ona reaguje z kolei jej reakcje SA zbiorem bodźców dla od osoby pierwszej , która nie reaguje, te relacje będące bodźcem dla partnera , wywołują jego kolejną reakcję itd. Az do chwili kiedy proces wymiany bodźców i reakcji nie zostanie przerwany (S. Mika)

2. Teoria wymiany (racjonalnego wyboru)

- interakcja to wzajemna wymiana pewnych dóbr i wartości między partnerami
- interakcja to transakcja ekonomiczna; zakłada , że obaj partnerzy działają racjonalnie, więc obaj starają się uzyskać przewagę korzyści nad kosztami; korzyści i koszty mogą być różne; do transakcji dochodzi , gdy obaj partnerzy uważają , że ich bilans jest korzystny
- w interakcji wymieniamy niekoniecznie wartości ekonomiczne ale i pozamaterialne
- idea wzajemności - odnosi się do treści podejmowanych zachowań oznacza pewną współmierność wymienianych korzyści
- A. Gouldner - traktował regułę wzajemności jako pewną uniwersalną regułę kulturową normę społeczna nakładana na ludzi.

3. Teoria interakcjonizmu symbolicznego
   - CH. H. Cooley i G. H. Mead - twórcy interakcjonizmu symbolicznego
   - w iteracji wymiana i wzajemność dotyczą nie tyle obiektów materialnych co idei symboli znaczeń
   - najważniejszy w interakcji jest cały złożony proces myślowy; który rozwija się po obu stronach od momentu spotkania partnerów

4. Teoria dramaturgiczna
   - E Gofffman
   - analogia codziennego życia do teatru
   - ludzie kreują się w swoich działaniach przede wszystkim chęcią zrobienia dobrego wrażenia na audytorium; posługują się repertuarem „kontrolowania wrażeń” starając się emitować pozytywne sygnały na swój temat, grają przedstawiając siebie w dobrym świetle. Dbają szczególnie o swój „fronton” - wygląd zewnętrzny postawę, gesty bo są to pierwsze informacje jakie otrzymają na ich temat partnerzy, robią to aby zyskać wymierne korzyści ale nie tylko.
   - H. Cooley - efekt jaźni odzwierciedlonej; ludzie kształtują swoja jaźń - wizje samego siebie.

STOSUNKI MIĘDZYLUDZKIE

Regulowane normami (prawnymi lub społecznymi)

STOSUNKI MIEDZYLUDZKIE - zorganizowane systemy interakcji regulowane normami. Wielość interakcji pomiędzy tymi samymi partnerami, które są regulowane i powtarzalne (np. dziecko - rodzic, mąż - zona)

PODZIAŁ STOSUNKOW MIĘDZYLUDZKICH ze względu na typ motywacji

1. Instrumentalne - po to by osiągnąć jakiś cel, korzyść (pracodawca - pracownik)

2. Autoteliczne - posiadają cel same w sobie (małżeństwo)

3. Mieszane - odnosimy korzyści i maja cel sam w sobie
   

Ze względu na charakter normatywnej regulacji

1. Formalne (regulowane prawami lub normami)

2. Nieformalne (nieregulowane)

Ze względu na zakres działań i interakcji

1. Rozproszone - wielotematyczne i pojemne (koleżeństwo)

2. Zogniskowane - wąskie i sprecyzowane (lekarz, urzędnik)

Ze względu na usytuowanie partnerów w strukturze społecznej

1. Egalitarne - podobne role i pozycje społeczne

2. Nieegalitarne - nierówne pozycje partnerów

Ze względu na miejsce motywacji i ekspresji emocjonalnej.

1. Intymne - oczekiwana motywacja emocjonalna i wyrażanie uczuć

2. Oficjale - zdradzanie uczuć czy emocji jest niepożądane i niewłaściwe.

GRUPA SPOLECZNA - min 3 osoby (wg Szczepańskiego) , musi być wzajemny cel w związku
- stosunkowo niewielka grupa społeczna złożona z 1 lub kilku rodzajów pozycji społecznych małej liczby osób zajmujących te pozycje ścisłych więzi pomiędzy nimi i jasnych sprecyzowanych oczekiwań odnośnie tego jak te osoby powinny postępować w ramach grupy.

- każda grupa społeczna precyzuje wzór moralny swoich członków, wzrok fizyczny , i zakres czynności jakie powinien wykonywać.

- wyłaniają się grupy na podstawie celu, wspólnych zainteresowań, wyznawanych Religi wartości, ideologii, koloru skory, wieku płci, języka, miejsca pochodzenia, status majątkowy,

STYLE ZARZADZANIA GRUPĄ

1. Demokratyczny - przywódca wyłoniony przez grupę, i ja reprezentuje. Przepływ komunikacji dwustronny. Przywódca skupia całość władzy i odpowiedzialność. Ale jednocześnie reszta grupy uczestniczy w całym procesie

2. Autorytarny - jeden przywódca, komunikacja jednokierunkowa, nikt inny nie uczestniczy w podejmowaniu decyzji

3. Leseferyczny - rządy niczyje (anarchia) nie ma przywódcy , ludzie sami decydują co robią i przyznają zadania. Komunikacja przebiega poziomo jedynie miedzy członkami danej grupy.

1

---