1) Zasady prowadzenia działań bojowych na morzach.
Taktyka ogólna MW:
1) taktyka ogólna MW
2) taktyka różnorodnych sił MW
3) taktyka rodzajów sił MW:
a) taktyka okrętów podwodnych
b) taktyka okrętów nawodnych
c) taktyka lotnictwa morskiego
d) taktyka artylerii nadbrzeżnej
e) taktyka piechoty morskiej
W zależności od celu działania bojowe dzielimy na:
a) działania zaczepne (zasadniczy rodzaj walki)
b) działania obronne (wymuszone lub zamierzone, prowadzone odpowiednio, gdy działania zaczepne nie są możliwe lub niecelowe)- blokadowe, osłonowe, opóźniające
Podział działań bojowych ze względu na skład sił:
1) samodzielne- prowadzone przez pojedyncze okręty (samoloty), oddziały (grupy) i związki taktyczne jednego rodzaju sił morskich
2) wspólne- prowadzone przez związki (zespoły) różnorodnych sił morskich i we współdziałaniu ze związkami (oddziałami) taktycznymi innych rodzajów sił zbrojnych.
PORAŻENIE OGNIOWE- zadanie przeciwnikowi (obiektowi oddziaływania) strat, które spowodują całkowitą lub częściową utratę jego zdolności bojowej. Kategorie:
a) zniszczenie
b) rozbicie
c) obezwładnienie
d) eliminacja z walki
Formy walki na morzu:
1) taktyczne- to szereg bojów itp. Obejmują: bój morski, uderzenie, atak (kontratak), poszukiwanie przeciwnika na morzu, śledzenie, nękanie, stawianie min, działania przeciwminowe itp. Celem tych działań może być porażenie przeciwnika lub stworzenie warunków dla pomyślnego wykonania postawionego zadania
BÓJ MORSKI- starcie zbrojne zespołów taktycznych, grup przeciwstawnych sił morskich, uzgodnione co do czasu, miejsca i obiektu. Składa się z szeregu ataków, uderzeń itp.
Elementy charakterystyczne boju morskiego:
- zdecydowanie
- szeroki manewr siłami i ogniem
- dynamizm
- szybkość i gwałtowność zmian syt. bojowej
- szerokie wykorzystanie środków WRe
- nieoczekiwane i zmasowane użycie uzbroj.
- różnorodność stosowanych spos. walki
ATAK- szybki manewr połączony ze zdecydowanym użyciem uzbrojenia i środków walki radioelektronicznej (WRe), przez pojedynczy okręt (samolot, śmigłowiec) lub grupę taktyczną w celu zniszczenia albo porażenia przeciwnika w określonym stopniu.
Podział ze względu na uzbrojenie:
- rakietowe
- artyleryjskie
- torpedowe
- bombami głębinowymi
- KOMBINOWANE
Podział ze względu na skład sił:
- pojedyncze
- wspólne
NĘKANIE- szereg kolejnych uderzeń i ataków, przez samoloty, okręty na przeciwnika uchylającego się od walki.
UDERZENIE- silne, krótkotrwałe oddziaływanie na przeciwnika, w celu rozbicia go albo porażenia w określonym stopniu. Zależnie od skali walki zbrojnej, uderzenia mogą być strategiczne, operacyjne i taktyczne. Podział:
- pojedyncze
- grupowe
- ześrodkowane
- zmasowane
2) operacyjne- obejmują: operacje morskie i systematyczne działania bojowe.
OPERACJA MORSKA- forma walki, w której bierze udział całość bądź większość sił z maksymalnym natężeniem w stosunkowo krótkim czasie. Jest z reguły prowadzona w wyznaczonej strefie bądź wyznaczonym rejonie (akwenie). Czas około 7-10 dób.
SYSTEMATYCZNE DZ.BOJOWE-forma walki, w której siły działają w dłuższym czasie ograniczonym składem z normalnym bądź okresowo podwyższonym natężeniem. Prowadzone są na całym akwenie bądź w obszarze operacyjnego zainteresowania, w okresie między operacjami bądź w okresie mniejszej intensywności działań bojowych.
ZASADY WALKI NA MORZU:
1) określenie celu walki (boju morskiego)
2) zachowanie zdolności bojowej sił
3) skupienie wysiłku na kierunku (w rejonie) głównego uderzenia
4) aktywność i ciągłość walki
5) zaskoczenie taktyczne
6) współdziałanie taktyczne
7) manewr taktyczny
8) uwzględnienie i wykorzystanie wartości moralno- bojowych
9) wszechstronne zabezpieczenie działań bojowych
10) stanowcze i ciągłe dowodzenie
2) Zabezpieczenie działań bojowych sił MW.
Zależnie od przeznaczenia i treści przedsięwzięć, zabezpieczenia działań bojowych dzieli się na:
1) bojowe- polegające na organizowaniu i realizowaniu przedsięwzięć mających na celu uzyskanie wysokiej skuteczności użycia własnych sił i środków w walce (boju) na morzu oraz zmniejszenie skuteczności działań przeciwnika.
Rodzaje zabezpieczenia bojowego:
a) rozpoznanie i maskowanie
b) walka radioelektroniczna (WRe)
c) zabezpieczenie inżynieryjne
d) zabezpieczenie naw.- hydrograficzne
e) zabezpieczenie hydrometeorologiczne
f) zabezpieczenie awaryjno- ratownicze
g) obrona przeciwchemiczna (OPCHEM)
h) obrona przeciwlotnicza (OPL)
i) obrona przed okrętami podwodnymi
j) obrona przeciwminowa (OPM)
k) obrona przed okr. nawodnymi (OPON)
l) obrona przed siłami i środkami dywersji podwodnej (OPSŚDP)
2) logistyczne- polega na organizowaniu i realizowaniu przedsięwzięć mających na celu utrzymanie sił w stanie sprawności bojowej, zabezpieczenie ich w odpowiednie rodzaje środków materiałowych i zapewnienie warunków do pomyślnego wykonania zadania.
Rodzaje zabezpieczenie logistycznego:
a) zabezpieczenie materiałowe
b) zabezpieczenie techniczne
c) zabezpieczenie medyczne
d) zabezpieczenie weterynaryjne
e) zabezpieczenie socjalno- bytowe
f) zabezpieczenie kwaterunkowe
g) zabezpieczenie finansowe
h) zabezpieczenie komunikacyjne
3) Zwalczanie komunikacji morskich. Zasady w okresie II wojny światowej.
Przedsięwzięcia realizowane do obrony komunikacji morskich:
1) Wprowadzenie systemu konwojowego:
a) częściowe
b) etapami
c) ciągłe
2) Zwalczanie OP na wyjściach z baz i na przejściach do rejonów działań bojowych.
3) Zwalczanie OP w rejonach ich działań bojowych:
a) osłona bezpośrednia
b) ruchome bariery przeciw OP
4) Wykrywanie uderzeń na bazy OP, stocznie i fabryki.
4) Morskie działania desantowe w latach 1940-1982
Ważniejsze operacje desantowe w czasie II wojny światowej:
1) Niemiecka operacja desantowa w Norwegii, 9.04.1940- „Weserubung”
2) Amerykańsko- brytyjska operacja desantowa w Afryce Pn. 8.11.1942- „Torch”
3) Normandzka operacja desantowa 6.06.1944, podzielona na 2 etapy:
I etap - „Neptun”
II etap - „Overlord”
W 1967 zastosowano grupy amfibijne po raz pierwszy (Wietnam).
5) Działania sił Marynarki Wojennej na wodach otwartych.
Funkcje współczesnych sił morskich:
1) dyplomatyczna
2) policyjna
3) militarna:
a) preferencyjna- współpraca i utrzymanie sił w danym rejonie w ramach pokoju
b) demonstracyjna- realizowana w okresie kryzysu i zagrożenia, jako odstraszanie
c) aktywna- w okresie działań bojowych
ACLANT- połączone Siły Zbrojne NATO w rejonie Atlantyku, dowództwo- Norfolk
STANAV FORLANT- stałe siły morskie Atlantyku, w skład których wchodzą duże okręty takich państw jak: USA, CAN, GB, HOL, GER. Okresowo dochodzą DEN, BEL, ESP, POR, NOR (co 6 miesięcy). Przeznaczone do szybkiego reagowania w sytuacjach kryzysowych, utrzymywane w wysokiej gotowości bojowej. W okresie pokoju- opanowanie ważnych obszarów bądź rejonów. W okresie wojny przeznaczone do:
a) opanowania ważnych rejonów i obszarów
b) walki z okrętami podwodnymi
c) wzmocnienia wojsk lądowych działających wzdłuż wybrzeża
d) samodzielnej realizacji innych zadań
MCFMORNOTH- stały zespół sił obrony przeciwminowej Kanału la Manche.
STANAVORMED- stałe siły morskie Morza Śródziemnego.
Kontrole realizowane przez:
a) kontrole obronne w oparciu o rubieże obronne blokujące GIN, GIUK
b) kontrole ofensywne (np. wysadzanie desantów oraz wykonanie uderzeń lotniczych)
c) kontrole w rejonach wysuniętych (wiązanie sił morskich przeciwnika bez atakowania jego terytorium).
1) Prowadzenie systemu konwojowego z pełną 200 milową ochroną okrężną.
2) Systemy dalekiej obserwacji hydroakustycznej:
a) SOSUS- polega na tworzeniu sieci hydroforów umieszczonych na dnie i przekazujących sygnały do głównego dowodzenia
b) RDSS- oparty jest o pławy radiohydroakustyczne, sygnały te są odbierane przez samoloty i przesyłane do dowodzenia
c) SURTASS- system dalekiej obserwacji, do tego wykorzystywane są statki
3) Północno- Atlantycki system korytarza żeglugowego.
6) Ogólne zasady działania sił MW na polskich obszarach morskich.
Trzy kategorie wód:
a) morskie wody wewnętrzne- stanowią integralną część danego państwa i podlegają jego jurysdykcji w całej rozciągłości
b) morze terytorialne RP- 12 mil morskich od linii podstawowej; stanowi część obszaru RP; prawo nieszkodliwego przepływu (dla jednostek handlowych); wpłynięcie okrętu wojennego wymaga akredytacji
c) wyłączna strefa ekonomiczna RP (EEZ)- nie należy do danego państwa, ale ona ma funkcje gospodarcze oraz np. wyłączne prawo do eksploatacji złóż, połowu ryb itp. Strefa ma charakter funkcjonalny a nie terytorialny; odległość od linii brzegowej powinna wynosić 200 Mm; strefa obrony MW obecnie pokrywa się z obszarem wyłącznej strefy ekonomicznej, musi przylegać do zewnętrznej granicy morza terytorialnego
d) polski obszar poszukiwania i ratowania (SRR)- RP ma prawo i obowiązek prowadzenia akcji ratowniczych i jest ich głównym koordynatorem
Główne zadania MW to obrona polskich obszarów morskich. Oddziały sił MW będą dążyły do: REŻIM:
a) utrzymanie swobody działania sił własnych
b) prowadzenie praktycznego szkolenia sił morskich
c) zapewnienie sprawnej i nieprzerwanej komunikacji własnej i sojuszników
d) obrona wód terytorialnych i obrona powietrzna przed siłami niepożądanymi
Straż Graniczna (SG) odpowiedzialna jest za obronę granic. Współpracuje z MW i Urzędami Morskimi. Podpisano umowy określające charakter współpracy i współdziałania.
Zadania MW w okresie pokoju:
a) zapewnienie wczesnego wykrycia symptomów zagrożenia kraju ze strony morza
b) wsparcie straży granicznej w ochronie morskiej granicy państwowej i polskiej strefy ekonomicznej
c) udział w ratowaniu życia w polskiej strefie SRR
d) zapewnienie bezpieczeństwa żeglugi na polskich obszarach morskich
e) udział w ochronie ekologicznej polskich obszarów morskich
Główne zadania operacyjne MW w czasie wojny:
a) utrzymanie panowania na morzu w strefie obrony
b) odparcie uderzeń przeciwnika z kierunku morskiego
c) udział w obronie przeciwdesantowej wybrzeża morskiego