1. Perlit to: płytkowe skupienia ferrytu i cementytu powstałe przez rozpad eutektoidalny austenitu. Składnik stopów żelaza, mieszanina ferrytu i cementytu powstająca z austenitu w wyniku przemiany eutektoidalnej w temperaturze 727 °C; zawierająca 0,77% węgla.

2. Martenzyt to: składnik struktury hartowania stali, będący przesyconym roztworem stałym węgla w żelazie α, o tetragonalnej sieci przestrzennej i charakterystycznej mikrostrukturze.

3. Austenit to: roztwór stały węgla w żelazie// składnik strukturalny stopów żelazo-węgiel, roztwór stały jednego lub więcej pierwiastków w Fe_γ.

4. Ferryt to: roztwór stały węgla w żelazie// składnik fazowy i strukturalny stopów żelazo-węgiel, roztwór stały jednego lub więcej pierwiastków w żelazie α lub żelazie δ.

5. Krytyczna średnica chłodzenia (najmniejsza szybkość chłodzenia która zapewnia uzyskanie struktury martenzytycznej) to średnica pręta: przy której po zahartowaniu w ośrodku o określonej zdolności chłodzącej uzyskuje się w osiowej części przekroju strukturę martenzytu, lecz nie mniejszej niż 50%.

6. Czynniki bezpośrednio wpływające na hartowność stali to: skład chemiczny (węgiel i wszystkie pierwiastki z wyjątkiem kobaltu, jeżeli są rozpuszczone w austenicie, zwiększają hartowność stali), jednorodność austenitu (im większa jednorodność austenitu tym hartowność stali większa), wielkość ziarna austenitu (im większe ziarno tym większa hartowność).

7. Celem wyżarzania normalizującego jest: obróbka cieplna polegająca na nagrzaniu materiału do temperatury 30 °C÷50 °C, powyżej temperatury A_c3, wygrzaniu i studzeniu na powietrzu. Celem wyżarzania jest uzyskanie jednorodnej struktury drobnoziarnistej (poprawienie własności wytrzymałościowych).

8. Celem wyżarzania zmiękczającego (sferoidyzujące) jest: nagrzanie materiału do temperatury zbliżonej do A_c1, wygrzaniu i bardzo wolnym studzeniu do temperatury 600 °C. Dalsze studzenie może być dowolne. Celem wyżarzania jest zmniejszenie twardości w wyniku zmiany kształtu wydzieleń cementytu na sferoidalny.

9. Wyżarzanie rekrystalizujące ma na celu: spowodowanie zajścia rekrystalizacji w stalach odkształconych plastycznie na zimno (obróbka cieplna polegająca na nagrzaniu materiału do temperatury wyższej od temperatury rekrystalizacji, wygrzaniu i studzeniu).

10. Wyżarzanie ujednorodniające ma na celu: zmniejszenie niejednorodności składu chemicznego. Stosowana głównie dla wlewków i elementów, w których nastąpiła niepożądana segregacja domieszki.

11. Krzywa hartowności przedstawia: spadek twardości stali (w HRC) wraz ze wzrostem odległości od czoła próbki.

12. Pierwiastki zwiększające hartowność stali to: wszystkie pierwiastki stopowe za wyjątkiem kobaltu (Co) zwiększają hartowność. Najsilniejszy wpływ mają: Mn, Mo, Cr oraz B. Przez dodanie tzw. intensyfikatorów: boru, tytanu, cyrkonu można dodatkowo zwiększyć hartowność stali.

13. Parametry technologiczne nawęglania gazowego to: : Przedmiot umieszcza się w atmosferze gazowej, najczęściej gazu ziemnego lub innego gazu powstałego przy rozkładzie produktów naftowych. Prowadzi się w temp. 850-950 °C przy stałej cyrkulacji gazu w specjalnych piecach muflowych. Jest bardziej skomplikowane od proszkowego oraz wymaga specjalnych instalacji, lecz jest dokładniejsze i znacznie szybsze.

14. Parametry technologiczne azotowania gazowego to: Czasu trwania procesu azotowanie dzieli się na: długotrwałe prowadzone w czasie ód 30 do 80 godzin, krótkotrwałe realizowane w czasie do 6 godzin.
    Azotowanie długotrwałe prowadzi się w temp 500 - 560C przy stopniu dysocjacji amoniaku 20 - 60%. Grubości warstwy naazotowanej w zakresie od 0,2 - 0,6mm.

15. Przesycanie to wygrzewanie wsadu w temp powyżej granicznej rozpuszczalności w obszarze jednofazowego roztworu stałego. Kończy się szybkim chłodzeniem, na tyle szybkim by „zamrozić” rozpuszczony składnik i nie dopuścić do jego ponownego wydzielenia się z roztworu. Materiał w stanie przesyconym wykazuje niewielką twardość i wytrzymałość, ale znaczną ciągliwość

16. Starzenie to: Podczas starzenia dochodzi do wydzielania się z roztworu składnika przesycającego w postaci drobnych faz o określonym stopniu dyspersji. Proces może przebiegać w sposób samorzutny w temperaturze pokojowej lub sztucznie w skutek wygrzewania materiału przez określony czas w zadanej temperaturze. W zależności od gatunku materiału i tworzące w nich składniki układy równowagi można otrzymać szeroki zakres umocnienia

17. Celem utwardzania dyspersyjnego jest: metoda zwiększania wytrzymałości stopów metali (np. twardości), zwłaszcza w podwyższonych temp, przez wprowadzenie drobnych cząstek fazy nie rozpuszczalnej w osnowie

18. Celem modyfikacji siluminów jest: podeutektyczne i eutektyczne, modyfikuje się sodem ,dodawanym w postaci mieszaniny NaF,NaCl i KCl. Dodatek Na obniża temp. przemiany eutekt. oraz powoduje przesunięcie punktu eutektycznego do większego stężenia - do ok.13% Si. Strukturę takiego stopu stanowi drobnoziarnista eutektyka

siluminy nadeutektyczne, (duże wydzielenia Si modyfikuje się fosforem ,który tworzy dyspersyjne cząstki AlP-stające się heterogencznymi zarodkami krystalizacji cząstek fazy{Si}- w wyniku czego otrzymywuje się w temp. otocznia drobnokrystaliczną eutektykę

19. Stopowanie laserowe polega na: jednoczesnym topieniu i mieszaniu materiału stopującego i stopowanego (podłoża)

20. W zależności od sposobu wprowadzania dodatku stopującego do jeziorka rozróżniamy: Metoda wtapiania w stopowaniu laserowym polega na: proces jednostopniowy, w którym w obszar działania wiązki laserowej i utworzone jeziorko przetopionego materiału podłoża wprowadza się materiał stopujący.

21. Metoda przetapiania w stopowaniu laserowym polega na: proces dwustopniowy, w którym następuje przetopienie podłoża i uprzednio naniesionego na nie materiału stopującego.

22. Zgrzewanie to: wykonanie połączenia nierozłącznego z nagrzaniem materiału rodzimego do temp. plastyczności i z użyciem siły docisku (nie dodajemy spoiwa)

23. Spawanie to: proces wykonywania połączenia nierozłącznego z nagrzaniem materiału rodzimego do temp. topnienia i dodaniem spoiwa lub nie.

24. Równowaznik P_cm przedstawia się wzorem: charakteryzuje skłonność do powstania pęknięć zimnych i należy go podawać w przypadku stali niskostopowych:

25. Równoważnik węgla Ce przedstawia się wzorem:

26. W spawaniu gazowym wykorzystuje się ciepło: powstałe ze spalania mieszanki acetylenowo tlenowej (acetylen jest silnie wybuchowy)

27. W spawaniu elektrodami otulonymi (MMA) łuk elektryczny jarzy się: między końcem pokrytej otuliną metalowej elektrody a spawanym materiałem.

28. W spawaniu łukiem krytym łuk elektryczny jarzy się: między spawanym materiałem a końcem topliwej elektrody i jest niewidoczny, gdyż jest pokryty warstwą granulowanego topnika (stąd nazwa metody). Część topnika ulega stopieniu tworząc ochronną warstwę żużla pokrywającą spoinę, pozostały topnik jest zbierany do ponownego użytku.

29. W spawaniu metodą MIG łuk elektryczny jarzy się: (spawanie z gazem obojętnym) między metalową elektrodą, mającą postać ciągłego drutu, a spawanym materiałem. Łuk stapia materiał podstawowy ze spoiwem tworząc spoinę.

30. W spawaniu metodą TIG łuk elektryczny jarzy się: (spawanie elektrodą wolframową w osłonie gazu obojętnego) między nietopliwą elektrodą wolframową a elementem spawanym.

31. W spawaniu metodą MAG łuk elektryczny jarzy się: (spawania z gazem aktywnym) między metalową elektrodą, mającą postać ciągłego drutu, a spawanym materiałem. Łuk stapia materiał podstawowy ze spoiwem tworząc spoinę.

32. Na rysunku 2 przedstawiono schemat zgrzewania:
    a) zgrzewanie oporowe:

b) zgrzewanie tarciowe

c) zgrzewanie dyfuzyjne

---