Wzrost gospodarczy wyraża zmiany w wielkości i wartości wytworzonej produkcji w gospodarce w określonym czasie. Podstawowymi miarami tych zmian są: PNB, PKB, DN.
Najczęściej stosowany jest PNB. Zmiany w jego wielkości z okresu na okres informują o dynamice wzrostu gospodarczego. PNB to wielkość dochodów osiąganych w gospodarce przez obywateli. PNB=PKB (wartość wytworzonej produkcji w kraju plus dochody netto z tytułu własności za granicą). Wielkość wytworzonej produkcji zależy od popytu globalnego i wielkości podaży. Gospodarka osiągnie makroekonomiczną, gdy wielkość zgłaszanego popytu globalnego zrówna się z wielkością wytworzonej produkcji.
Pieniądz to ogólnie akceptowany środek płatniczy za zakupy dóbr i usług, oraz środek służący do spłacanie długów. Wielkość popytu pieniądza zależy od stopy procentowej, dochodu i poziomu cen. Podaż pieniądza jest kształtowana przez bank centralny, banki komercyjne i instytucje parafinansowe.
Bank centralny odpowiada za politykę pieniężną, jest bankiem państwa, bankiem emisyjnym oraz ostatecznym kredytodawcą. Oddziałuje na podaż pieniądza za pomocą stopy rezerw obowiązkowych, stopy dyskontowej oraz operacji otwartego rynku (papiery wartościowe). Charakter polityki pieniężnej (łagodna, restrykcyjna) zależy od sytuacji gospodarczej (recesja, ożywienie) i od poziomu inflacji.