Bezpieczeństwo społeczno-kulturowe

Bezpieczeństwo społeczno-kulturowe dotyczy problematyki tożsamości poszczególnych społeczności narodowych i etnicznych oraz zagrożeń dla kultury, religii, języka i tradycyjnych zwyczajów. Przykładowym zagrożeniem może być niekontrowana migracja, która zmienia relacje narodowościowe. Obiektem bezpieczeństwa w tym przypadku nie jest państwo a grupa społeczna wewnątrz państwa, np. mniejszości narodowe (np. Bośniacy, Kurdowie czy Czeczeni) albo cywilizacja, która zasięgiem swym obejmuje szereg państw (np. muzułmanie). (Czaputowicz J., Bezpieczeństwo w teoriach stosunków międzynarodowych, Bezpieczeństwo międzynarodowe. Teoria i praktyka, pod red. K. Żukowskiej i M. Grącik, SzGH w Warszawie, s. 75).

Literatura przedmiotu

Czaputowicz J., Bezpieczeństwo w teoriach stosunków międzynarodowych, Bezpieczeństwo międzynarodowe. Teoria i praktyka, pod red. K. Żukowskiej i M. Grącik, SzGH w Warszawie.

1

---