KONCEPCJA LEKSYKOGRAFICZNA
WITOLDA DOWROSZEWSKIEGO:
Według Doroszewskiego zadaniem leksykografii jest ulepszanie stosunków między ludźmi poprzez właściwą interpretację rzeczy, do których odnoszą się wyrazy, zgodną naukowym poglądem na świat i społeczną wartością tworzonymi przez leksykografa.
Słownik stworzony zgodnie z tą koncepcją spełnia następujące zasady, będące składnikami koncepcji Doroszewskiego:
Perswazyjność - używanie elementów perswazyjnych w celu interpretacji zjawisk i przedmiotów w duchu pewnej ideologii. Przykłady perswazyjności to: stosowanie w definicjach słów odzwierciedlających cechy pewnego światopoglądu, podawanie cytatów będących hasłami propagandowymi, czy też sugerowanie negatywnego bądź pozytywnego nastawienia do opisywanego zjawiska przy pomocy stosowanych cytatów. Poprzez perswazyjność słownik wywiera wpływ na przekonania i postawy ludzi, realizując tym samym założenie ulepszania stosunków między ludźmi.
Scjentyzm, encyklopedyzm - naukowy opis rzeczy, czyli świata. Upodabnia hasło w słowniku do haseł w encyklopedii. Według Doroszewskiego takie definicje miały służyć popularyzacji nauki.
Normatywizm - w słowniku nie są rejestrowane wszystkie słowa, lecz te wybrane przez leksykografa, który opierając się na tendencjach rozwojowych języka i słownictwa, umieszcza w słowniku te wyrazy, które będą użyteczne dla obecnych i przyszłych użytkowników języka. Słownictwo to powinno mieć określony poziom stylistyczny, dlatego w Słowniku języka polskiego Droszewskiego pominięto słownictwo potoczne (które miało wyjść z użycia) i wulgaryzmy. Dzięki tej zasadzie słownik ma kształtować język jego użytkownika.