Anna Ptaszkiewicz

Izabela Czupryniak

Pedagogika, III r., gr. D

Zarządzanie kryzysowe na szczeblu wojewódzkim

1. Struktura organizacyjna zarządzania kryzysowego na poziomie województwa

System zarządzania kryzysowego jest wyodrębnionym ze struktur administracji publicznej bytem stworzonym w celu ciągłego monitorowania stanu bezpieczeństwa państwa, a wykonywany przez ten system proces zarządzania kryzysowego został zdefiniowany w polskim ustawodawstwie, jako „(…) działalność organów administracji publicznej będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i infrastruktury krytycznej”.

Organy właściwe w sprawach zarządzania kryzysowego oraz ich zadania i zasady działania, a także zasady finansowania zadań zarządzania kryzysowego określa Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2007 Nr 89, poz.590)

Organami zarządzania kryzysowego są przedstawiciele administracji samorządowej (powiatów i gmin) oraz rządowej wojewodowie, ministrowie i Rada Ministrów. Realizują one zadania z zakresu zarządzania kryzysowego poprzez organy opiniodawczo - doradcze i centra zarządzania kryzysowego. Podstawowa zasada zarządzania kryzysowego mówi, że na kryzys ma reagować możliwie najniższy szczebel administracji i dopiero gdy jego możliwości się wyczerpią otrzymuje on wsparcie od wyższego szczebla. Zasada ta wynika z praktyki - wójtowie i starostowie najlepiej znają administrowany przez siebie obszary i ich specyfikę, a administracja zespolona (służby, inspekcje i straże) jest przygotowana do działań w lokalnych warunkach.

Organami właściwymi do spraw zarządzania kryzysowego w województwie są:

• Wojewoda - jako terenowy organ administracji rządowej w województwie i zwierzchnik zespolonej administracji rządowej na terenie województwa.

• Wojewódzki Zespół Zarządzania Kryzysowego - organ pomocniczy wojewody powoływany przez wojewodę, który określa jego skład, organizację, siedzibę oraz tryb pracy

• Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego, którego obsługę zapewniają komórki organizacyjne właściwe w sprawach zarządzania kryzysowego w urzędach wojewódzkich.

Za działania w zakresie zarządzania kryzysowego w województwie odpowiedzialny jest wojewoda. Działania takie wykonuje on przy pomocy komórki organizacyjnej właściwej w sprawach zarządzania kryzysowego w urzędzie wojewódzkim. Na poziomie wojewódzkim funkcjonuje Wojewódzki Zespół Zarządzania Kryzysowego, który jest organem pomocniczym wojewody w zapewnieniu wykonywania zadań w ramach zarządzania kryzysowego. Przewodniczącym zespołu wojewódzkiego jest wojewoda, a jego zastępcą - kierownik komórki organizacyjnej właściwej w sprawach zarządzania kryzysowego w urzędzie wojewódzkim. Obok Zespołu Zarządzania Kryzysowego funkcjonuje Centrum Zarządzania Kryzysowego.

Zarządzanie kryzysowe opiera się na sześciu elementarnych zasadach:

• zasada prymatu układu terytorialnego - uznaje za podstawową konstrukcje tego

modelu układ terytorialny państwa i sprowadza do funkcji pomocniczej układ branżowy;

• jednoosobowe kierownictwo - decyzje podejmuje się jednoosobowo i się odpowiada

za nie;

• zasada odpowiedzialności organów władzy publicznej - przyjmują kompetencje

i odpowiedzialność w zakresie podejmowania decyzji w sytuacji kryzysowych;

• zasada zespolenia - przyznanie organom władz administracyjnych ogólnej

kompetencji gwarantujących wywiązanie się z nałożonych na nie odpowiedzialności.

• zasada kategoryzacji zagrożeń - polega na podziale zagrożeń na grupy wg rodzaju i

rozmiaru oraz przyporządkowaniu im określonych rozwiązań prawnych, organizacyjnych i finansowych;

• zasada powszechności - zarządzanie kryzysowe organizują organy władzy publicznej

we współdziałaniu z istniejącymi specjalistycznymi instytucjami i organizacjami oraz ogółem społeczeństwa.

Miejsce zarządzania kryzysowego na szczeblu wojewódzkim w całościowym systemie zarządzania kryzysowego

Źródło: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego

2. Wojewoda

Wojewoda jest przedstawicielem Rady Ministrów, a także zwierzchnikiem administracji zespolonej. W województwie odpowiedzialny jest za wykonywanie polityki rządu w obszarze województwa. Jako organ kierujący jego obowiązkiem jest, aby dopilnować współdziałanie wszystkich jednostek organizacyjnych rządowej oraz samorządowej. Wojewoda kieruje ich funkcjonowaniem w zakresie przeciwdziałania zagrożeniom życia, zdrowia czy też mienia. A przede wszystkim niebezpieczeństwom zagrażającym porządku publicznemu, zapobieganie klęskom żywiołowym. Organem odpowiedzialnym za zarządzania kryzysowego na obszarze województwa jest wojewoda, gdzie o tym mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 roku o zmianie ustawy o zarządzeniu kryzysowym. W Art. 14 przedstawione są zadania wojewody w przypadku sytuacji kryzysowych jak i zadania komórki organizacyjnej właściwej w sprawach z. k. oraz przedsięwzięcia zespołu wojewódzkiego.

„Poziom wojewódzki spełnia rolę wspomagającą i koordynacyjną w sytuacjach wymagających użycia sił i środków spoza powiatu, w którym ma miejsce zdarzenie. Podstawową strukturą systemu reagowania kryzysowego na poziomie województwa jest wojewódzki zespół reagowania kryzysowego, które może dysponować: wojewódzkim odwodem operacyjny KSRG, grupami specjalistycznymi oraz krajową bazą sprzętu specjalistycznego. Ponadto na szczeblu wojewódzkim koordynowane są działania z innymi resortami administracji rządowej.”

„Na wszystkich poziomach administracji rządowej i samorządowej istnieją, tak jak w stanach nadzwyczajnych, stałe lub doraźne organ zarządzania kryzysowego.

Struktura na szczeblu wojewódzkim:

• Wojewódzki Zespół Zarządzania Kryzysowego

• Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego”

Poziom wojewódzki spełnia rolę wspomagającą i koordynacyjną w sytuacjach wymagających użycia sił i środków spoza powiatu, w którym ma miejsce zdarzenie.

Podstawowe siły i środki KSRG na poziomie województwa, to wojewódzki odwód operacyjny z grupami specjalistycznymi (wydzielone siły i środki z poziomów powiatowych) oraz krajowa baza sprzętu specjalistycznego. Dysponowanie jednostek systemu do działań ratowniczych oraz alarmowanie podmiotów współdziałających odbywa się poprzez wojewódzkie stanowisko koordynacji ratownictwa PSP, współdziałające z centrami zarządzania kryzysowego wojewodów oraz administracją zespoloną (np. Komendant Wojewódzki Policji, Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska, Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, Wojewódzki Inspektor Sanitarny,) i niezespoloną (Oddziały Straży Granicznej, Zarządy Gospodarki Wodnej, Urzędy Żeglugi Śródlądowej, WKU i inni) . Istotną rolę w zakresie koordynacji działań jednostek KSRG z podmiotami współdziałającymi z systemem na obszarze województwa pełni wojewoda, poprzez wojewódzki zespół d/s ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa ( od czerwca 2002 r wojewódzki zespół reagowania kryzysowego).

Procedury działania i uruchamiania systemu ratowniczo-gaśniczego na poziomie województwa, w odniesieniu do poszczególnych typów zagrożeń, są określone w wojewódzkim planie ratowniczym, do opracowania którego zobowiązany jest komendant wojewódzki PSP. Ich treść stanowią wybrane elementy planów ratowniczych, tych powiatów, w których siły i środki są niewystarczające do usuwania istniejących tam zagrożeń. Ponadto zawierają organizacyjno-techniczne sposoby likwidacji zagrożeń, wymagających zaangażowania w działaniach ratowniczych znacznych sił i środków / np. klęski żywiołowe/ oraz zagrożeń, które mogą powstać na granicy powiatów lub województwa. Komendant wojewódzki uzgadnia plan ratowniczy z podmiotami KSRG oraz z podmiotami współdziałającymi z systemem, w części dotyczącej ich zadań. Plan ratowniczy zatwierdza wojewoda, po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego zespołu ds. ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa.

W przypadku zdarzenia, gdy siły i środki KSRG na poziomie województwa okażą się niewystarczające lub zdarzenie /zagrożenie / przekracza obszar województwa, uruchamiany jest najwyższy poziom systemu ratowniczego - poziom centralny / kraju/.

Kierowanie /dowodzenie/ działaniami ratowniczymi, których rozmiar lub zasięg przekracza możliwości sił ratowniczych poziomu wojewódzkiego przejmuje Komendant Główny PSP lub upoważniony przez niego oficer.

Schemat zarządzania kryzysowego z uwzględnieniem poziomu wojewódzkiego

Na początku należy przedstawić ogólny schemat organizacyjny wojewódzkiego zespołu zarządzania kryzysowego. Gdzie jak widać poniżej na przykładzie województwa wielkopolskiego - na czele stoi wojewoda wielkopolski, drugą w kolejności ważną osobą w tym schemacie jest zastępca przewodniczącego, wielkopolski komendant wojewódzki policji, szef wojewódzkiego sztabu wojskowego, wielkopolski komendant wojewódzki państwowej straży pożarnej, zastępca dyrektora wydziału bezpieczeństwa i z. k. ; dyrektor wydziału finansów i budżetu, przedstawiciel samorządu województwa, lekarz koordynator ratownictwa medycznego, rzecznik prasowy wojewody. Wyżej przedstawiony schemat jest na podstawie Zarządzenia nr 252/12 wojewody wielkopolskiego z dnia 24 kwietnia 2012 roku w sprawie powołania Wojewódzkiego Zespołu Zarządzania Kryzysowego, gdzie o tym mowa w paragrafie nr 1.

„Zadania związane z planowaniem, reagowaniem i koordynacją działań w sytuacjach kryzysowych wojewodowie realizują przy pomocy wydziałów zarządzania kryzysowego urzędów wojewódzkich oraz zespołów do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa. Szczegółowe zadania wydziałów zarządzania kryzysowego określone zostały w statutach oraz regulaminach organizacyjnych urzędów wojewódzkich. Tym samym na szczeblu województwa odpowiednikami Zespołu Reagowania Kryzysowego były Wydziały Zarządzania Kryzysowego, Ochrony Ludności i Spraw Obronnych podlegające wojewodzie.”

Główne ich pole działania to realizacja zadań obrony cywilnej, zarządzania kryzysowego i spraw obronności. Szczebel wojewódzki to przede wszystkim poziom koordynacji między poszczególnymi powiatami, na czele z Wojewódzkim Centrum Zarządzania Kryzysowego, funkcjonującym w sposób nieprzerwany. Pełni ono rolę koordynatora działań podejmowanych przez wojewodę w sytuacjach zagrożenia, przeprowadzając ciągły monitoring sytuacji na terenie województwa pod względem możliwości wystąpienia jakichkolwiek katastrof bądź kryzysów wszelkich rodzaju.

Zadania wojewody w sprawach zarządzania kryzysowego:

Organem właściwym w sprawach zarządzania kryzysowego na terenie województwa jest wojewoda. Do jego zadań należy:

• „kierowanie działaniami związanymi z monitorowaniem, planowaniem, reagowaniem i usuwaniem skutków zagrożeń na terenie województwa,

• realizacja zadań z zakresu planowania cywilnego,

• zarządzanie, organizowanie i prowadzenie szkoleń, ćwiczeń i treningów z zakresu reagowania na potencjalne zagrożenia,

• wykonywanie przedsięwzięć wynikających z planu operacyjnego funkcjonowania województwa,

• zapobieganie, przeciwdziałanie i usuwanie skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym,

• realizacja zadań z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej, w tym przygotowywanie i przekładanie centrum wojewódzkiego planu ochrony infrastruktury krytycznej,

• wykonywanie zadań z wykazu przedsięwzięć NSPK. „

3. Wojewódzki Zespół Zarządzania Kryzysowego

Organem pomocniczym wojewody w zapewnianiu wykonywania zadań zarządzania kryzysowego jest wojewódzki zespół zarządzania kryzysowego, powoływany przez wojewodę, który określa jego skład, organizację, siedzibę oraz tryb pracy.

Zadania zespołu to: „Do jego zadań należy w szczególności:

• ocena zagrożeń mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo obywateli na danym terenie,

• przygotowywanie propozycji działań w związku z zaistnieniem sytuacji kryzysowej,

• przekazywanie do wiadomości publicznej informacji związanych z zagrożeniami,

• opiniowanie wojewódzkiego planu reagowania kryzysowego,

• opiniowanie wojewódzkiego planu ochrony infrastruktury krytycznej.”

„Skład zespołu wojewódzkiego:

• wojewoda jako przewodniczący,

• kierownik komórki organizacyjnej właściwej w sprawach zarządzania kryzysowego w urzędzie wojewódzkim ( zastępca przewodniczącego),

• inne osoby wskazane przez wojewodę.”

Oprócz tego, w każdym urzędzie wojewódzkim funkcjonuje odpowiedni wydział odpowiedzialny za kwestie realizacji działań w zakresie zarządzania kryzysowego. Podstawowym obowiązkiem tej komórki organizacyjnej, na mocy ustawy są:

• monitorowanie zagrożeń występujących na obszarze województwa,

• współpraca z pozostałymi szczeblami zarządzania kryzysowego, a w szczególności szczeblem centralnym oraz powiatowym,

• zapewnienie funkcjonowania wojewódzkiego zespołu zarządzania kryzysowego, w tym dokumentowanie jego prac,

• realizacja zadań stałego dyżuru w ramach gotowości obronnej państwa,

• opracowywanie i aktualizowanie wojewódzkiego planu reagowania kryzysowego oraz wojewódzkiego planu infrastruktury krytycznej.

Schemat organizacyjny Wojewódzkiego Zespołu Zarządzania Kryzysowego

Struktura zarządzania kryzysowego

, treningów.

4. Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego

Centrum Zarządzania Kryzysowego jest jednostką organizacyjną powołaną w ramach zarządzania kryzysowego na szczeblu wojewódzkim. W każdym województwie funkcjonuje jedno Centrum Zarządzanie Kryzysowego. Zgodnie z art. 16 ust.1 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym „tworzy się wojewódzkie centra zarządzania kryzysowego, których obsługę zapewniają komórki organizacyjne właściwe w sprawach zarządzania kryzysowego w urzędach wojewódzkich”.

Zgodnie z ustawą o zarządzaniu kryzysowym Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego jest jedynym i głównym punktem zbierania danych, informacji oraz miejscem uruchamiania zaplanowanych procedur na wszelkie okoliczności, w jakich może funkcjonować wojewoda w sytuacjach kryzysowych i stanach nadzwyczajnych. W związku z tym Centrum to spełnia funkcję punktu koordynacyjnego i ośrodka łączności, scalającego w codziennej działalności służby ratownicze i komunalne, które biorą bezpośredni i pośredni udział w akcjach ratowniczych.

Do zadań Centrum Zarządzania Kryzysowego należy:

• Pełnienie całodobowego dyżuru w celu zapewnienia przepływu informacji na potrzeby zarządzania kryzysowego.

• Współdziałanie z Centrami Zarządzania Kryzysowego organów administracji publicznej.

• Nadzór nad funkcjonowaniem systemu wykrywania i alarmowania oraz systemu wczesnego ostrzegania ludności.

• Współpraca z podmiotami realizującymi monitoring środowiska.

• Współdziałanie z podmiotami prowadzącymi akcje ratownicze, poszukiwawcze i humanitarne.

• Dokumentowanie działań podejmowanych przez Centrum - W przypadku zagrożenia i zaistnienia stanu kryzysowego niezwłoczne i ciągłe informowanie o rozwoju sytuacji Centrum Zarządzania Kryzysowego szczebla centralnego.

• Realizacja zadań stałego dyżuru na potrzeby podwyższania gotowości obronnej państwa.

Ponadto literatura podaje także inne, bardziej szczegółowe zadania, których wykonywanie leży w kompetencjach pracowników Wojewódzkiego Centrum Zarządzania. Wymienia się dodatkowo m.in.:

• Organizowanie przetwarzania, sprawdzania i przekazywania informacji dotyczących sytuacji nadzwyczajnych;

• Podejmowanie przedsięwzięć związanych z przygotowaniem Centrum do koordynacji działań w razie zdarzeń kryzysowych;

• Gromadzenie, aktualizowanie baz danych i innych narzędzi dla potrzeb Centrum oraz współdziałanie w tym zakresie z innymi wydziałami Urzędu, administracją samorządową, administracją zespoloną i niezespoloną oraz innymi służbami, inspekcjami i organizacjami pozarządowymi;

• Pozyskiwanie informacji i opracowywanie dobowych meldunków o sytuacji w województwie, a także opracowywanie zbiorczych raportów tygodniowych, miesięcznych i kwartalnych o sytuacji i prognozowanych zagrożeniach;

• Stała wymiana informacji ze służbami dyżurnymi administracji zespolonei i niezespolonej oraz innymi służbami i inspekcjami

Podstawowym zadaniem Wojewódzkiego Centrum Zarządzania Kryzysowego zapewnienie sprawnego przepływu informacji pomiędzy poszczególnymi jednostkami i organami.

Centrum powinno spełniać funkcję:

- ośrodka informowania, wczesnego ostrzegania i alarmowania ludności;

- ośrodka monitorowania i gromadzenia informacji dotyczących sytuacji kryzysowych;

- ośrodka koordynacji działań antykryzysowych;

- środka przekazywania informacji dla mediów.

Szczególnie wyraźnie określone są zadania Centrum Zarządzania w sytuacjach kryzysowych. Obejmują one:

- zbieranie informacji o rozwoju sytuacji, przetwarzanie jej i przekazywanie do poszczególnych grup roboczych;

- przekazywania zadań i sposobów współdziałania, zgodnie z decyzją do wykonawców, przedsiębiorstw wydzielających siły i środki ratownicze lub materiałowe,

- nadzór nad przebiegiem realizacji zadań przez poszczególnych wykonawców;

- ostrzeganie i alarmowanie ludności cywilnej o zagrożeniach.

W związku z silnym połączeniem Wojewódzkiego Centrum Zarządzania Kryzysowego z pracą obejmującą wielopłaszczyznowe informowanie i zbieranie informacji należy odnieść się do polityki informacyjnej, która jest jednym z wielu aspektów działań podejmowanych przez ten organ. Bezpośrednio do polityki informacyjnej w czasie kryzysu realizowanej przez Centrum Zarządzania Kryzysowego odnosi się art. 34 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe. Mówi on o tym, że istnieje obowiązek nieodpłatnego opublikowania komunikatów „przekazywanych przez organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego w zakresie sytuacji kryzysowych, o których mowa w ustawie z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym”.

Struktura organizacyjna Wojewódzkiego Centrum Zarządzania Kryzysowego

* CZK - Centrum Zarządzania Kryzysowego

Źródło: J. Pilżys, Zarządzanie kryzysowe, wyd. Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 2007, s. 93.

Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego jest jednym z ośrodków działających w ramach Wojewódzkiego Wydziału Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego, który to realizuje zadania związane ze sprawami obronnymi, obroną cywilną, bezpieczeństwem imprez masowych, zarządzaniem kryzysowym, a także z zakresu systemu - Państwowe Ratownictwo Medyczne, systemu powiadamiania ratunkowego, łączności, ochrony przeciwpowodziowej i prawa atomowego. Należą o niego zadania związane z tworzeniem i funkcjonowaniem na terenie województwa systemów zarządzania w sytuacjach kryzysowych, obrony cywilnej, obronności, szkolenia i infrastruktury technicznej oraz logistyki. Wydziałem kieruje dyrektor poprzez swoich zastępców, kierowników oddziałów oraz kancelarię (sekretariat). Siedziby centrów powinny być odpowiednio oznakowane, a jego lokalizacja podana do publicznej wiadomości w sposób umożliwiający poinformowanie wszystkich mieszkańców.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. w sprawie określenia organów administracji rządowej, które utworzą centra zarządzania kryzysowego oraz sposobu ich funkcjonowania „Centrum zarządzania kryzysowego współpracuje z Rządowym Centrum Bezpieczeństwa i innymi organami administracji publicznej, w szczególności w zakresie:

1) wzajemnego informowania się o:

a) potencjalnych zagrożeniach i możliwościach wystąpienia sytuacji kryzysowej;

b) stratach i środkach, w tym finansowych, niezbędnych do odtworzenia zasobów i infrastruktury krytycznej;

c) pomocy krajowej i międzynarodowej;

2) analizowania i oceny sytuacji kryzysowej, w tym prognozowanie jej rozwoju;

3) zrealizowanych i planowanych działaniach podejmowanych przez właściwe organy w sprawie zarządzania kryzysowego w związku z wystąpieniem sytuacji kryzysowej”.

Współpraca o której mowa odbywa się w szczególności przez przekazywanie informacji i analiz oraz sporządzanie raportów doraźnych i sytuacyjnych przekazywanych przez środki łączności, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych

5. Wojewódzki plan reagowania kryzysowego

Plan reagowania kryzysowego jest kluczowym elementem fazy przygotowania i reagowania kryzysowego. Opisuje kto, co i kiedy będzie robił, za pomocą jakich środków i sił i na jakiej podstawie prawnej - przed, w czasie i natychmiast po zdarzeniu krytycznym.

Celem planowania zarządzania kryzysowego jest zapewnienie administracji publicznej możliwości optymalnego zarządzania dostępnymi siłami i środkami w sytuacjach kryzysowych oraz w czasie stanów nadzwyczajnych i w czasie wojny, przejmowania nad nimi kontroli, reagowania w sytuacjach kryzysowych oraz odtwarzania infrastruktury i przywracania jej pierwotnego charakteru.

Plan zarządzania kryzysowego określa struktury i zasady organizacji instytucji i zespołów odpowiedzialnych za funkcjonowanie organów administracji publicznej w województwie oraz realizację zadań mających na celu złagodzenie prognozowanych skutków zdarzenia oraz przywracanie i odtwarzanie warunków bytowania po zdarzeniu. Formułuje zadania i zakresy odpowiedzialności osób funkcyjnych podczas działań związanych z przeciwdziałaniem i likwidacją skutków zdarzeń powodujących sytuacje kryzysowe z uwzględnieniem faz zarządzania kryzysowego: zapobiegania, przygotowania, reagowania i odbudowy. Ponadto plan określa udział w sytuacjach kryzysowych wielu podmiotów, które, na co dzień realizują zadania na rzecz ochrony ludności. Istnieje, więc konieczność uzgadniania dokumentów planistycznych z instytucjami angażowanymi w zarządzanie i reagowanie kryzysowe oraz organami administracji wszystkich szczebli, uprawnionymi do zatwierdzania planu. Jest to nie tylko wymóg przepisów prawa ale również zapewnienie zgodności planów, które powinny się wzajemnie uzupełniać i uwzględniać potrzeby i możliwości organów administracji publicznej.

Ustawa o zarządzaniu kryzysowym określa elementy składowe planu zarządzania kryzysowego (zarówno krajowego jak i wojewódzkiego, powiatowego, a także gminnego). Zgodnie z art. 5 ust. 2: „W skład planów zarządzania kryzysowego wchodzą następujące elementy:

1) plan główny zawierający:

1. charakterystykę zagrożeń oraz ocenę ryzyka ich wystąpienia, w tym dotyczących infrastruktury krytycznej oraz mapy ryzyka i mapy zagrożeń,

2. zadania i obowiązki uczestników zarządzania kryzysowego w formie siatki bezpieczeństwa,

3. zestawienie sił i środków planowanych do wykorzystania w sytuacjach kryzysowych.

2) zespół przedsięwzięć na wypadek sytuacji kryzysowych, a w tym:

1. zadania w zakresie monitorowania zagrożeń.

2. tryb uruchamiania niezbędnych sił i środków, uczestniczących w realizacji planowanych przedsięwzięć na wypadek sytuacji kryzysowej,

3. procedury reagowania kryzysowego, określające sposób postępowania w sytuacjach kryzysowych,

4. współdziałanie między siłami, o których mowa w lit. b;

3) załączniki funkcjonalne planu głównego określające:

a) procedury realizacji zadań z zakresu zarządzania kryzysowego, w tym związane z ochroną infrastruktury krytycznej,

b) organizację łączności,

c) organizację systemu monitorowania zagrożeń, ostrzegania i alarmowania,

d) zasady informowania ludności o zagrożeniach i sposobach postępowania na wypadek zagrożeń,

5. organizację ewakuacji z obszarów zagrożonych,

6. organizację ratownictwa, opieki medycznej, pomocy społecznej oraz pomocy psychologicznej,

7. organizację ochrony przed zagrożeniami charakterystycznymi dla danego obszaru,

8. wykaz zawartych umów i porozumień związanych z realizacją zadań zawartych w planie zarządzania kryzysowego,

9. zasady oraz tryb oceniania i dokumentowania szkód,

10. procedury uruchamiania rezerw państwowych,

11. wykaz infrastruktury krytycznej znajdującej się odpowiednio na terenie województwa, powiatu lub gminy, objętej planem zarządzania kryzysowego,

12. priorytety w zakresie ochrony oraz odtwarzania infrastruktury krytycznej”

Z powyższego wynika, że plan reagowania kryzysowego powinien składać się z trzech części, spójnych ze sobą. Pierwsza z nich to część opisowa, która zawiera charakterystykę województwa, ocenę zagrożeń oraz wnioski wynikające z tej charakterystyki i oceny zagrożenia. Na ich podstawie powinien być opracowany katalog możliwych zagrożeń dla województwa. Druga część posiada charakter organizacyjny i zawiera przede wszystkim zarządzenie w sprawie składu osobowego Zespołu, regulamin prac Zespołu, organizację Zespołu i Centrum oraz adresy i numery telefonów członków Zespołu i osób funkcyjnych przewidzianych do zadań antykryzysowych. Ostatnia część - - operacyjna powinna zawierać ogólny zamiar działań w sytuacjach kryzysowych i stanów nadzwyczajnych zgodnie z opracowanym katalogiem zagrożeń województwa. W części operacyjnej znajduje się również siatka bezpieczeństwa.

Bibliografia:

1. Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym

(Dz. U. 2007 nr 89 poz. 590)

2. Ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w

województwie (Dz. U. 2009 nr 31 poz. 206)

3. Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o zarządzaniu kryzysowym

(Dz. U. 2009 nr 131 poz. 1076)

4. Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. nr 5 poz. 24 z poź. zm.)

5. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. w sprawie określenia

organów administracji rządowej, które utworzą centra zarządzania kryzysowego oraz sposobu ich funkcjonowania (Dz. U. nr 226 poz. 1810)

6. Rozporządzenie rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2002 r. w sprawie gminnego sposobu

reagowania, powiatowego i wojewódzkiego zespołu reagowania kryzysowego oraz Rządowego Zespołu Koordynacji Kryzysowej i ich funkcjonowania (Dz.U. 2002 nr 215 poz. 1818)

7. Zarządzenie nr 252/12 Wojewody Wielkopolskiego z dnia 24 kwietnia 2012 r. w

sprawie powołania Wojewódzkiego Zespołu Zarządzania Kryzysowego

8. Jabłonowski M., Smolak L. (red.) „Zarządzanie kryzysowe w Polsce”, wyd. Akadmia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora, Pułtusk 2007

9. R. Kacała, „Organizacja systemu reagowania kryzysowego na szczeblu lokalnym”, I Konferencja „Zarządzania kryzysowe”, Wyzsza Szkoła Morska, Szczecin 2006

10. Kalinowski R., „Monitorowanie zagrożeń”, wyd. UPH, Siedlce 2003

11. Korczyc W., Determinanty współczesnych zagrożeń, PWSZ, Piła 2006

12. Kurkiewicz A., (red.) „Zarządzanie kryzysowe w samorządzie. Podstawy organizacyjno - prawne”, Wyd. Municypium, Warszawa 2008

13. Lidwa W., Krzeszowski W., Więcek W., „Zarządzanie w sytuacjach kryzysowych”, wyd. AON, Warszawa 2010

14. Pilżys J., „Zarządzanie kryzysowe”, wyd. Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 2007

15. Sienkiewicz - Małyjurek K., Krynojewski F., „Zarządzanie kryzysowe w administracji publicznej”, wyd. Difin, Warszawa 2010

16. Skomra W., „Zarządzanie kryzysowe. Praktyczny przewodnik po nowelizacji ustawy”. Wyd. Pressom, Wrocław 2010

17. Skoczkowski P., „Funkcjonowanie i kompetencje pracowników Centrów Zarządzania Kryzysowego na przykładzie Rządowego Centrum Bezpieczeństwa”, www.think.wsiz.rzeszow.pl, ISSN 2082-1107, Nr 4 (16) 2013

18. Sulowski S., Brzeziński M., „Bezpieczeństwo wewnętrzne państwa”, Warszawa 2009

19. http://www.czk.pl/zk/index03.php

20. http://wzk.poznan.uw.gov.pl/zadania-wydzialu [dostęp: 01.06.2013]

21. http://pl.wikipedia.org/wiki/Zarz%C4%85dzanie_kryzysowe [dostęp: 24.04.2014]

22. http://www.antyterroryzm.gov.pl/portal/CAT/212/543/Rzadowe_Centrum_Bezpieczenstwa.html [dostęp: 22.02.2013 r.]

23. http://www.gdansk.uw.gov.pl/pomorski-urzad-wojewodzki-w-gdansku/wydzialy/27-wydzial-bezpieczenstwa-i-zarzadzania-kryzysowego/594-wojewodzki-plan-zarzadzania-kryzysowego-2012-rok

24. http://zarzadzaniekryzysowe.blog.pl/2013/04/07/abc-zarzadzania-kryzysowego-podstawy-zwiazane-z-tematyka-zarzadzania-kryzsywego/ [dostęp: 07.06.2014]

25. http//www.psplubaczow.pl/o-nas/ksrg , [dostęp: 07.06.2014]

26. http://wzk.poznan.uw.gov.pl/struktura [dostęp: 07.06.2014]

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, art. 2 (Dz. U. Nr 89, poz. 590)

P. Skoczkowski, Funkcjonowanie i kompetencje pracowników Centrów Zarządzania Kryzysowego na przykładzie Rządowego Centrum Bezpieczeństwa, www.think.wsiz.rzeszow.pl, ISSN 2082-1107, Nr 4 (16) 2013, s. 93-108

Ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie, art. 3 ust.1 (Dz. U. 2009 nr 31 poz. 206)

http://www.czk.pl/zk/index03.php

A. Kurkiewicz, Zarządzanie kryzysowe w samorządzie. Podstawy organizacyjno - prawne, wyd. Municypium, Warszawa 2008, s. 46 - 47.

http://www.antyterroryzm.gov.pl/portal/CAT/212/543/Rzadowe_Centrum_Bezpieczenstwa.html [dostęp: 22.02.2013 r.]

A. Kurkiewicz Zarządzanie kryzysowe w samorządzie. Podstawy organizacyjno-prawne. Wyd. Municypium SA, Warszawa 2008 s. 78.

Ustawa z dnia 17 lipca 2009 roku o zarządzeniu kryzysowym (Dz. U. Nr z 2009 r. Nr 131, poz. 1076 z późn. zm.)

W. Korczyc Determinanty współczesnych zagrożeń, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa, Piła 2006 s. 79.

W. Lidwa, W. Krzeszowski, W. Więcik Zarządzanie w sytuacjach kryzysowych, Wyd. AON 2010 s. 48.

Krajowy system ratowniczo- gaśniczy, http://www.psplubaczow.pl/o-nas/ksrg [dostęp: 07.06.2014]

Wielkopolski Urząd Wojewódzki w Poznaniu. Wydział bezpieczeństwa i zarządzania kryzysowego, / http://wzk.poznan.uw.gov.pl/struktura [dostęp: 07.06.2014]

Zarządzenie nr 252/12 wojewody wielkopolskiego z dnia 24 kwietnia 2012r w sprawie powołania Wojewódzkiego Zespołu Zarządzania Kryzysowego.

Por. A. Kurkiewicz Zarządzanie kryzysowe w samorządzie. Podstawy organizacyjno-prawne. Wyd. Municipium SA, Warszawa 2008 s. 78 op. cit. 79

Tamże s. 79

S. Sulowski, M. Brzeziński Bezpieczeństwo wewnętrzne państwa. Wybrane zagadnienia.” wyd. ELIPSA, Warszawa, 2009 s. 52-53

S. Sulowski, M. Brzeziński Bezpieczeństwo wewnętrzne państwa wybrane zagadnienia. Wyd. ELIPSA, 2009 s. 170-171

W. Korczyc Determinanty współczesnych zagrożeń, PWSZ, Piła 2006 op. cit. s. 82

Tamże s. 82

Ustawa z dnia 17 lipca 2009 roku o zarządzeniu kryzysowym (Dz. U. Nr z 2009 r. Nr 131, poz. 1076 z późn. zm.)

Krajowy system ratowniczo- gaśniczy, http//www.psplubaczow.pl/o-nas/ksrg , [dostęp: 07.06.2014]

ABC zarządzania kryzysowego, http://zarzadzaniekryzysowe.blog.pl/2013/04/07/abc-zarzadzania-kryzysowego-podstawy-zwiazane-z-tematyka-zarzadzania-kryzsywego/ [dostęp: 07.06.2014]

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r, o zarządzaniu kryzysowym, art. 16 ust.1(Dz. U. Nr 89, poz. 590)

J. Itrich - Drabarek, Zadania administracji publicznej szczebla wojewódzkiego w systemie bezpieczeństwa wewnętrznego, w : Bezpieczeństwo wewnętrzne państwa, (red). S. Sulowski, M. Brzeziński, Warszawa 2009,

s. 183

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, art. 16, ust. 2 (Dz. U. Nr 89, poz. 590).

J. Pilżys, Zarządzanie kryzysowe, wyd. Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 2007, s. 46.

R. Kacała, Organizacja systemu reagowania kryzysowego na szczeblu lokalnym, zob. I Konferencja Zarządzania kryzysowe, Wyzsza Szkoła Morska, Szczecin 2006, s. 137

Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe, art. 34 (Dz.U. 1984 nr 5 poz. 24)

http://wzk.poznan.uw.gov.pl/zadania-wydzialu [dostęp: 01.06.2013]

A. Kurkiewicz, Zarządzanie kryzysowe w samorządzie. Podstawy organizacyjno - prawne, wyd. Municypium, Warszawa 2008, s. 78.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. w sprawie określenia organów administracji rządowej, które utworzą centra zarządzania kryzysowego oraz sposobu ich funkcjonowania, § 6. 1 (Dz. U. Nr 226 poz. 1810)

Ibidem, § 6. 2

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zarz%C4%85dzanie_kryzysowe [dostęp: 24.04.2014]

R. Kalinowski, Monitorowania zagrożeń, Siedlce 2003, s. 39.

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, art. 5 ust. 2 (Dz. U. Nr 89, poz. 590).

Na podstawie Planu Zarządzania Kryzysowego Województwa Pomorskiego, http://www.gdansk.uw.gov.pl/pomorski-urzad-wojewodzki-w-gdansku/wydzialy/27-wydzial-bezpieczenstwa-i-zarzadzania-kryzysowego/594-wojewodzki-plan-zarzadzania-kryzysowego-2012-rok

ODDZIAŁ PLANOWANIA CYWILNEGO

ODDZIAŁ MONITOROWANIA PROGNOZ I ANALIZ

KIEROWNIK

KIEROWNIK

Główny specjalista do spraw bezpieczeństwa powszechnego

Stanowisko ds. koordynacji państwowego systemu ratowania medycznego

Stanowisko ds. organizacji i zabezpieczenia łączności kierowania i współdziałania wojewody

Analityk do spraw powodziowych i usuwania skutków

Stanowisko ds. planowania operacyjnego i organizacji ćwiczeń

Główny specjalista do systemu wykrywania oraz analiz skażeń

Analityk ds. koordynacji działań ratowniczych

Stanowisko ds. zabezpieczania funkcji państwa - gospodarza

Stanowisko ds. obsługi i zabezpieczenia zintegrowanej graficzno- tekstowej bazy danych CZK*

Dyżurny operacyjny

---