TKS II Semestr (ćwiczenia)

1.Doktryny Medialne

Doktryna Autorytarna (systemy feudalne i totalitarne)

Założenia:

- ułomność natury ludzkiej. Jednostka musi funkcjonować w zbiorowości zorganizowanej i kontrolowanej przez państwo;

- prymat państwa nad jednostką;

Rola mediów:

- Media mają działać na rzecz umacniania władzy przywódcy i państwa

- Kontrola państwa nad mediami przez: koncesjonowanie nadawców, cenzurę prewencyjną, represje prawne - ustawodawstwo, system kar

Doktryna Komunistyczna (leninowska)

Założenia:

- prymat państwa nad jednostką;

- „państwo sprawiedliwości społecznej”

- siłą państwa jest mądrość i siła partii - jej kierownictwa

Rola mediów:

- media są narzędziem władzy - instrumentalizm. Ich zadaniem jest oddziaływać na społeczeństwo, umacniać system i budować poparcie dla władz, kształtować świadomość i postawy zgodne z ideologią

- „kolektywny propagandysta, agitator, organizator”

Doktryna Liberalna

Założenia:

Myśl oświeceniowa: John Milton, Thomas Jefferson, J.S.Mill, John Locke

- prymat jednostki nad państwem;

- racjonalność natury ludzkiej, zdolność do racjonalnych wyborów;

- obowiązkiem państwa jest ochrona interesów jednostki: swobód politycznych i ekonomicznych; nie ingerować w życie prywatne, społeczne i ekonomiczne (laissez faire);

- do racjonalnych działań niezbędny jest wolny rynek idei

Rola mediów:

- tworzenie wolnego rynku idei

- kontrola władzy i nagłaśnianie patologii - „watchdog demokracji”

- media są „czwartą władzą”, w imieniu obywateli kontrolują system

- muszą być wolne (szczególnie od nacisków państwa), jedyne ograniczenia to ochrona prywatności, reputacji, porządku publicznego i bezpieczeństwa państwa;

- 1791 USA Pierwsza Poprawka, konstytucyjna gwarancja wolności prasy

Doktryna Odpowiedzialności Społecznej

Geneza:

Rozczarowanie doktryną liberalną: co prawda zapobiega złu (zniewoleniu obywateli przez system), ale nie czyni dobra. Pojawiły się problemy:

- media stały się lukratywnym biznesem i jednocześnie potężnym narzędziem wpływ na społeczeństwo (propaganda)

- media źle wykorzystują pozycję jaką zdobyły: kierują się swoimi interesami (właścicieli i reklamodawców), komercjalizują się, skupiają się na skandalach i rozrywce, a nie na ważnych sprawach społecznych

- doświadczenia historyczne (II wojna) i nauka podważyły tezą o racjonalności ludzi: są oni podatni na propagandę i manipulacje

Zadania mediów:

- rzetelne informowanie o wydarzeniach w kontekście nadającym znaczenie,

- forum do wymiany poglądów, komentarzy i krytyki;

- ukazywanie reprezentatywnego obrazu społeczeństwa;

- troska o prezentowanie i wyjaśnianie celów i wartości społecznych;

Niezależność i wolność oznacza, że to nadawcy muszą wziąć na siebie odpowiedzialność za działania mediów i wypełnianie obowiązków, czyli:

Chronić swoją niezależność od nacisków świata polityki i biznesu

Poddać się samoregulacji: kodeksy etyczne i organizacje zawodowe

2. Panoptikon

Co to jest Panoptikon?

To domu nadzoru, wymyślonego i zaprojektowanego przez angielskiego filozofa utylitarystę, Jeremy'ego Benthama. Niezwykłość Panoptikonu miała polegać na tym, że jego konstrukcja umożliwiałaby więziennym strażnikom(nadzorcom) obserwowanie umieszczonych w Panoptikonie więźniów(pensjonariuszy) tak, by nie wiedzieli, czy i kiedy są obserwowani. Schemat panoptikonu składa się z kilkupoziomowej wieży strażniczej umieszczonej wewnątrz pierścieniowatej budowli podzielonej na pojedyncze cele. Cele miały być oddzielone grubym murem i wyposażone w system zewnętrznych i wewnętrznych okien, tak, by ich wnętrze było zarazem dobrze oświetlone, a więźniowie odizolowani od innych więźniów.

Cel Panoptikonu?

• świadomość nieustannej kontroli sprawi, ze pensjonariusze nigdy nie będą zachowywać się dobrowolnie

• nie będą mieli okazji wypróbowywać swojej woli, która długo niewykorzystywana- stopniowo zacznie obumierać

• SKUTEK - pozbawienie wolności i samej zdolności do bycia wolnym

• odtąd ludzie będą stale potrzebować inspektora, który zorganizowałby im życie

• Będą spragnieni niewolności i związanej z nią „ciszy i spokoju

3. Charakterystyka Celebryty

Charakterystyka:

• Gwiazdy współczesnego społeczeństwa

• Osoby znane i/lub sławne

• Tworzą nową sferę publiczną

• Są produkowane przez przemysł kulturowy

• Stanowią zagadnienie ekonomiczne

• Nie mogą funkcjonować bez mediów

Celebrity - to coś więcej niż tylko gwiazda: To postać która została stworzona by wypełnić nasze przesadne oczekiwania co do wielkości człowieka. Nie jest wynikiem jakiegoś spisku, jest rezultatem pracy profesjonalistów z branży informacyjnej i edukacyjnej. W pewnym stopniu jest też tworzona

przez nas wszystkich, którzy chętnie o niej plotkują.

4. Reality Show

Reality show - typ programów telewizyjnych, w których z reguły występują osoby wcześniej nie związane zawodowo z telewizją. Osoby te w założeniu mają zachowywać się "naturalnie" przed kamerą w sztucznie zaaranżowanej - niekiedy ekstremalnej - sytuacji. Wiele z programów ma postać konkursu. Istotą programu jest postawienie widza w roli "podglądacza".

Historia

• I reality show - 1971 r., ,,Rodzina Amerykańska”, reżyser Craig Gilbert (program spowodował kryzys i rozpad więzi rodzinnych, o co oskarżono telewizję - obecność kamery prowokowała do niechwalebnych zachowań),

• Rozwój telewizji kablowej i satelitarnej spowodował zainteresowanie reality show,

• MTV - ,,Prawdziwy Świat” 1992 r. ( cytat z programu: ,,Jeśli coś nie zdarzy się w telewizji, to nie zdarzy się w rzeczywistym świecie”)

Polskie Przykłady

Agent (pierwszy reality show w Polsce), Kawaler do wzięcia, Dwa światy, Łysi i blondynki, Bar, Wyspa pokus, Chwila Prawdy, Oko za Oko, Willa X

5. Kultura Popularna

KULTURA MASOWA - kultura popularna tworzona przez masową technikę przemysłową i sprzedawaną dla zysku masowej publiczności konsumentów. Jest to kultura komercyjna produkowana masowo dla masowego rynku.

Rozróżnienia Teoretyczne:

SZTUKA - kultura elitarna

SZTUKA LUDOWA - wyrasta z wiejskich korzeni, oryginalna, autonomiczna, bezpośrednio odzwierciedla doświadczenia i życie ludzi.

KULTURA MASOWA- wciąga masy w zdegenerowaną formę kultury wysokiej ( Mac Donald), jest narzucona z góry, jest tworem techników wynajętych przez biznesmenów, a jej odbiorcy są biernymi konsumentami

Cechy Kultury Masowej:

• Jej głównym determinantem jest dochód, jaki przynosi

• Powstaje w procesie masowej produkcji

• Produkty kultury masowej są traktowane jak inne produkty materialne

• Zestandaryzowana i sformalizowana

• Upraszcza realny świat i fałszywie tłumaczy jego problemy

Publiczność Kultury Masowej:

• Masa biernych konsumentów - bezmyślna i bezkrytyczna

• Skłonna poddawać się manipulacyjnej perswazji mass mediów

• Pozbawiona intelektualnych i moralnych środków, żeby myśleć w innych kategoriach

• Sztuka leży poza zasięgiem jej aspiracji, straciła też swoją kulturę ludową

Ryzyko Związane z Rozwojem Kultury Masowej:

• Zastąpienie kulturą masową kultury ludowej

• Zanik wpływu kultury wysokiej na rzeczywistość społeczną

• Nieumiejętność rozumienia kultury wysokiej

• Podważanie przez kulturę masową różnic pomiędzy nią, a kulturą wysoką

• Infantylizacja i prymitywizacja języka

6. Teorie Webera

Weber- zauważył dodatnie strony kapitalizmu, tak jak Marks był zainteresowany problemami związanymi z kapitalizmem, ale w przeciwieństwie do niego patrzył pesymistycznie na to co można zrobić z problemami związanymi z kapitalizmem.

Czynniki Teorii Webera:

• Magiczność

• Racjonalizacja

• Odmagicznienie

Teza: proces racjonalizacji, którego przykład stanowi kapitalizm i biurokracja, niszczy świat niegdyś magiczny.

Racjonalizacja - 4 Typy w zależności od środowiska społecznego

• Racjonalność praktyczna - przyziemna, ludzie podczas codziennej działalności szukają najlepszego sposobu osiągnięcia celu.

• Racjonalność teoretyczna - (=kognitywna) dążenie do poznania rzeczywistości za pomocą coraz bardziej abstrakcyjnych pojęć

• Racjonalność rzeczowa - (substantive) dotyczy wyboru środka do osiągnięcia celu pod wpływem i w ramach szerszych wartości moralnych

• Racjonalność formalna - wybór środka do celu, kierowany powszechnie przystępnymi regułami, prawami, przepisami - dominacja tego typu racjonalności ( „żelazna klatka”)

Magiczność

-wyparta przez machinę biurokracji i władzę racjonalno- legalną

-świat formalnie racjonalny = świat odmagiczniony

-prorocy, magowie

-władcy tradycyjni

-władcy charyzmatyczni

-etyka protestancka

Biurokracja/Kapitalizm

- nie da się przed nią uciec

- raz stworzona -jest najtrudniejsza do zniszczenia

- to „żelazna klatka” -> w miarę biurokratyzacji coraz liczniejszych sektorów społecz. zaczynają one tworzyć jedną ogromną żelazną klatkę

- „Reguły, urzędy, hierarchię itp. Zniewalają ludzi tak, że choć mają możliwość robienia pewnych rzeczy- muszą robić inne.

Odmagicznienie

- W miarę racjonalizacji- świat traci swą magię

- Nawet w religii: kiedyś magowie, prorocy (magicznie) - dziś kapłani (wyszkoleni- brak magii)

MAGICZNOŚĆ -> Racjonalizacja -> ODMAGICZNIENIE -> Kapitalizm

(Colin Cambell doszedł do wniosku, że Magiczność to zarazem Odmagicznienie - przykład domów towarowych)

7. Teoria Hegemonii Gramsciego

Hegemonia - kulturalne i ideologiczne środki, dzięki którym dominujące grupy społeczne, w tym klasa panująca, utrzymują swoją dominację, zapewniając spontaniczne przyzwolenie na nią ze strony grup podporządkowanych poprzez negocjacyjne tworzenie konsensusu politycznego i ideologicznego obejmującego zarówno grupy dominujące jak i zdominowane.

• Teoria hegemonii Gramsciego odrzuca determinizm ekonomiczny, uznaje niezależność ideologii i ekonomii, ale jednocześnie traktuje ideologie jako główny filar w systemie władzy społecznej.

• „Hegemonia klasy dominującej opiera się na kruchej i chwiejnej zgodzie reszty społeczeństwa na tę dominację”

Hegemonia to ideologiczne sprawowanie władzy w kulturze. Monopolizacja treści ideologicznych przekazywanych w dziełach sztuki i komunikacji masowej, która ułatwia (umożliwia) sprawowanie faktycznej władzy politycznej i ekonomicznej. Zwykle władza faktyczna ma pierwszeństwo przed hegemonią w kulturze, to znaczy hegemonia ta wynika z władzy faktycznie już sprawowanej. Ale bywa i odwrotnie. Przejęcie władzy nad treściami dostępnymi w kulturze przygotowuje do przejęcia faktycznej władzy politycznej i ekonomicznej.

Przykład hegemonii - Filmy jako elementy władzy - filmy kobiece (wzorce kobiece)/filmy męskie (Bondy, Rambo itp.). Utwierdzają one w społeczeństwie doktrynę patriarchalnego kapitalizmu.

8. Typy Recepcji Halla

Recepcja to wytwarzanie znaczeń w wyniku wzajemnego oddziaływania między określonym przekazem i odbiorcą

Wytwarzanie znaczeń następuje, gdy dyskursy, kody i konwencje gatunkowe tworzące przekaz wchodzą w interakcję z kompetencją komunikacyjną i ramami odniesienia odbiorcy, uwarunkowanymi społecznie i kulturowo

Podstawy recepcji: dekodowanie przekazu, interpretacja przekazu

Hall założył istnienie 3 hipotetycznych sytuacji, w których znaleźć się może widz w relacji do dyskursu telewizyjnego:

• pozycji dominacji- hegemonii (kiedy widz przyjmuje wszystkie zalożenia, które poczynił nadawca i prawidłowo rekonstruuje wpisane w tekst znaczenia) PREFEROWANY

• pozycji negocjacji (kiedy dochodzi do mieszania się elementów opozycji wobec proponowanego znaczenia ) NEGOCJOWANY

• pozycji wykorzystującej kod opozycyjny (kiedy dekodowania jest całościowo inne niż oczekiwałby tego nadawca) OPOZYCYJNY

9. Opinia Publiczna

Według Słownika Języka Polskiego „opinia publiczna” oznacza występujący w społeczeństwie lub jego grupach ogół poglądów dotyczących aktualnie ważnych dla danego społeczeństwa spraw, zwłaszcza prowadzonej przez państwo polityki wewnętrznej i zewnętrznej.

Stworzenie definicji opinii publicznej jest niezwykle trudne. Po pewnej analizie tego zagadnienia pojawiają się pewne wnioski:

- treść opinii publicznej - ma dotyczyć problemów publicznie istotnych, problemów wspólnoty.

- nosiciele opinii publicznej - mają to być te osoby we wspólnocie, które są gotowe i potrafią odpowiedzialnie wypowiadać się na tematy publiczne oraz sprawują funkcję krytyki i kontroli rządu w imieniu rządzonych.

- formy opinii publicznej - mają to być opinie, które są przekazywane publicznie, czyli ogólnie dostępne, rozpowszechniane przede wszystkim w środkach masowego przekazu.

Definicja empiryczna

OPINIĄ PUBLICZNĄ są te opinie i zachowania, które n a l e ż y publicznie wyrażać lub podejmować, chcąc uniknąć izolacji.

W tym ujęciu nosicielami opinii publicznej są wszyscy (nie tylko ludzie powołani, zdolni do krytyki i funkcjonujący politycznie).

nie ma ono również żadnego ograniczenia tematycznego.

10. Charakterystyka Odbiorcy Masowego

MASOWY ODBIORCA

LOGIKA MAKSYMALNEJ KONSUMPCJI

• Przemysł kulturalny dąży do zdobycia odbiorcy światowego

• Adresowany do wszystkich i do nikogo (do ludzi w różnym wieku, obu płci, różnych klas społecznych)- ODBIORCÓW CAŁEGO ŚWIATA

• Nastawienie na RÓŻNORODNOŚĆ informacji i elementów świata wyobraźni, która zmierza do zaspokojenia wszystkich zainteresowań i gustów- MAKSIMUM ODBIORU

• Dążenie do EKLEKTYZMU- wątki spraw duchowych, erotyzmu, sportu, humoru, polityki, rozrywki umysłowej, filmu, podróży, odkryć naukowych, sztuki, prywatnego życia gwiazd w jednym numerze/ produkcji

• Różnorodność USYSTEMATYZOWANA/ ZHOMOGENIZOWANA- przekazywana treść przejrzysta i zrozumiała, łatwo przyswajalna dla przeciętnego odbiorcy

SYNKRETYZM

• Połączenie kilku gatunków w jednym utworze

• Łączy dwa sektory kultury przemysłowej: sektor informacji i sektor fantazji

• Informacja zawiera elementy fantastyczne (perypetie sercowe gwiazd), a w sektorze wyobraźni panuje realizm (romansowe wątki mają pozory rzeczywistości)

Świat wyobraźni naśladuje rzeczywistość, a rzeczywistość przybiera barwy świata wyobraźni

NOWA PUBLICZNOŚĆ (Prasa Męska, Prasa Dziecięca, Prasa Kobieca)

HOMOGENIZACJA OBYCZAJOWA

• Kultura przemysłowa staje się pomostem między klasami społecznymi- płaszczyzną do nawiązania wspólnoty między różnymi klasami

• TOŻSAMOŚĆ WARTOŚCI konsumpcyjnych między osobami różnych warstw społecznych

Wyrównywanie różnic społecznych stanowi jeden z elementów standaryzacji gustów i zainteresowań, do czego przyczyniają się i czego wyrazem są media masowe

KOSMOPOLITYZM

• Tendencje KOSMOPOLITYCZNE zmierzające do osłabienia różnic kulturowych na rzecz kultury wielkich stref przekraczających granice narodowości

• Kultura przemysłowa obejmuje tematy lokalne i przekształca je w tematy kosmopolityczne (western, jazz, samba)

• Wydobywa tematy z różnych folklorów i tradycji nadając im uniwersalność, lub sama wynajduje takie, które są z istoty uniwersalne

CZŁOWIEK PRZECIĘTNY

• Człowiek przeciętny= antropos uniwersalny

• Posługuje się językiem audiowizualnym: OBRAZ, DŹWIĘK MUZYCZNY, SŁOWO, PISMO

• Język audiowizualny rozwija się na gruncie wyobraźni i zabawy oraz na gruncie życia konkretnego

Człowiek o cechach wspólnych wszystkim ludziom oraz człowiek nowy, budujący nową cywilizację o tendencjach uniwersalistycznych

KONSUMPCJA KULTURY

• Produkcja kulturalna wytwarza masową, uniwersalną publiczność

• Produkcję kulturalną determinuje charakter rynku

• Kultura masowa jest uzależniona od przemysłu i handlu

• Kultura masowa podlega pewnym ograniczeniom/ tabu, ale nie stwarza ich sama. Proponuje nowe modele, ale niczego nie nakazuje

• Przekazywana jest w trybie handlowym i nabiera pewnych cech towaru- podatność na rządzące rynkiem prawa podaży i popytu

• Kultura masowa jest efektem dialogu między produkcją i konsumpcją w ramach dialektyki społeczeństwa jako całości

11. Audytorium, a Publiczność

Teoria krytyczna i Socjologiczna

1. Teoria krytyczna(oba pojęcia wskazują na inne podejście do odbiorców mediów oraz inny sposób ich ujmowania:

• audytorium to odbiorcy traktowani jako konsumenci, i to w dwojakim znaczeniu: jako konsumenci przekazów masowych i jako konsumenci reklamowanych w TV usług i produktów, czyli ludzie zorientowani na zaspokajanie swoich potrzeb i upodobań;

• publiczność to odbiorcy traktowani jako obywatele świadomi swoich praw i obowiązków, interesujący się sprawami ogólniejszymi, poczuwający się do odpowiedzialności za bieg spraw publicznych i podejmujący działania na rzecz społeczności, w której żyją, więc ludzie zorientowani na uczestnictwo w życiu publicznym.

Każde z tych pojęć w inny sposób określa zakres i skład zbiorowości odbiorczej:

-w pierwszym przypadku odbiorców wyodrębnia się na podstawie poziomów zamożności i stylów życia;

-w drugim przypadku według orientacji ideologicznej i aktywności politycznej.

2. Teoria socjologiczna(nastawiona na pomiar i analizę zachowań odbiorczych - Goban-Klas- 1999)

• audytorium to odbiorcy konkretnego przekazu, z którym zapoznali się w określonym czasie(np. jednego programu w czasie jego emisji, jednego wydania gazety w czasie 1-2 dni);

• publiczność to odbiorcy (pewnej liczby) przekazów pewnego typu, z którymi zapoznali się w określonym czasie (np. cyklicznej programu telewizyjnego w ciągu miesiąca, kolejnych wydań dziennika w ciągu tygodnia, repertuaru kinowego w ciągu roku).

W obu przypadkach może chodzić o takie same, a nawet te same zachowania odbiorcze, różnica polega zaś na tym że:

-audytorium to suma jednostkowych aktów odbiorczych określonego przekazu;

-publiczność to suma powtarzalnych aktów odbiorczych pewnego typu przekazów(co świadczy o pewnej dyspozycji czy nawyku.

Czyli publiczność to konstrukt teoretyczny powstający z sumowania pewnej liczby audytoriów w takim zakresie, w jakim się one pokrywają, przy czym rozmiar i skład poszczególnych audytoriów, jak też zakres, w jakim się one pokrywają, a więc rozmiar i skład publiczności, można określić tylko za pomocą badań empirycznych.

Trzy typy publiczność wg T. Goban-Klasa(1999):

• publiczność przeciętna- odbiorcy wykazują średnią częstotliwość kontaktu z przekazem danego typu(np. z 6 wydań gazety codziennej w tygodniu, czytają 3-4 wydania w tygodniu);

• publiczność okazjonalna- odbiorcy mający rzadszą niż średnia częstotliwość kontaktu z przekazem określonego typu(w tygodniu czytają jedno lub dwa wydania gazety codziennej);

• publiczność klubowa- odbiorcy mający częstszą niż średnia częstotliwość kontaktu z przekazem danego typu( czytają 5-6 wydań gazety codziennej w tygodniu, czyli są stałymi, wiernymi czytelnikami)

Formowanie się różnych pod względem charakteru i składu audytoriów i ich 4 zasadnicze typy:

• Grupa społeczna(czynniki społeczne) już uformowana i względnie autonomiczna zbiorowość, wyodrębniona ze względu na podobne cechy społeczne(klasa, społeczność lokalna), polityczne (partia polityczna, elektorat), religijne(wspólnota wierzących) bądź etniczne(mniejszość narodowa), którą charakteryzuje silne poczucie tożsamości i odrębności, zdolność do mobilizowania się do określonych działań, selektywny stosunek do mediów.

• Kultura gustu(czynniki społeczne) zbiorowość (nie grupa, raczej agregat) o podobnych potrzebach intelektualnych i emocjonalnych, aktywnie wyrażająca swoje preferencje i upodobania, która poszukuje w mediach treści zaspokajających te potrzeby i dostarczających jej pożądanych satysfakcji.

• Grupa miłośników (fanów) (zmienne medialne) luźna bądź zorganizowana(przez kluby fanów i wydawnictwa typu fanzin), zbiorowość wykazująca szczególne zainteresowanie określonym wykonawcą(gwiazdą) bądź autorem, gatunkiem bądź typem twórczości(filmy kultowe) identyfikująca się z obiektem swojej adoracji i niekiedy przejmująca pewne jego cechy(ubiór, język ,zachowanie), której trwałość i aktywność związana jest z żywotnością obiektu jej adoracji.

• Audytorium kanału lub medium(zmienne medialne) powstaje spontanicznie pod wpływem przyzwyczajenia lub zabiegów marketingowych i opera się na nawyku bądź lojalności wobec danego nadawcy (tytułu prasowego, kanału telewizyjnego, programu radiowego), względna zaś stabilność składu tej zbiorowości odbiorczej sprzyja kształtowaniu się poczucia odrębności, które ma jednak typowo konsumencki charakter.

12. Teoria Spirali Milczenia

Kto? Elisabeth Noelle-Neumann

Kiedy? 1974

O co chodzi?

W myśl teorii spirali milczenia Elisabeth Noelle-Neumann świadomość posiadania poparcia opinii publicznej sprzyja wypowiadaniu zgodnych z nią poglądów, a w przypadku przeciwnym - ludzie zachowują milczenie. Następuje spiralny proces wyciszania jednych i wzmacniania innych opinii. Opinie częściej głoszone publicznie mogą mieć nawet siłę przecenianą.

Teoria ta wskazuje na wartość milczenia jako sposobu wyrażania opinii, może również tłumaczyć rozbieżności między sondażami opinii publicznej a wynikami wyborów.

Środki przekazu mogą wpływać na opinię publiczną, przyczyniając się do rozpowszechnienia wspieranych przez siebie opinii, nakręcając jeszcze ową spiralę. Wpływ ten może ocierać się o manipulację; stąd idea czwartej władzy.

Proces:

1. Pod wpływem mediów ludzie uważają sprawę za ważną

2. Ludzie zapoznają się z rozkładem opinii publicznej i z klimatem opinii, dzieje się to dzięki mediom/przed media

3. Opinia publiczna myli się co do większości - gotowość do wyrażenia opinii zmienia się w zależności od klimatu opinii

4. Media masowe wpływają na postrzeganie rozkładu opinii.

5. Jednostka traci ochotę do wyrażania opinii na dany temat

6. Następuje rzeczywiste wyciszenie poglądów odmiennych

13. Terroryzm

Terroryzm - świadome budzenie i wykorzystywanie strachu w wyniku przemocy lub groźby przemocy w dążeniu do zmian

13. Typy Agresji

Agresja Reaktywno-Emocjonalna

• Gotowość do zachowań agresywnych wzbudzana jest poprzez emocje takie jak lęk, gniew, irytacja.

• Sytuacje uniemożliwiające lub utrudniające człowiekowi realizację jego celów => gniew => agresja

Teoria Frustracji:

• Frustracja nieuchronnie prowadzi do agresji => AGRESJA FRUSTRACYJNA

• Późniejsze badania wykazały możliwość występowania zachowań nieagresywnych.

• Może być to spowodowane czynnikami hamującymi np. lęk przed karą bądź innym przystosowaniem do odreagowania frustracji

Agresja Instrumentalna

Zachowania agresywne zachodzą bez wzbudzenia emocjonalnego sprawcy.

Czyny agresywne planowane i realizowane z… zimną krwią.

• Prospołeczna - Zinstytucjonalizowana, służąca interesom jednostki lub społeczeństwa Np. działalność policji, wojska

• Antyspołeczna - Skierowana przeciwko osobom lub społeczeństwu, naruszenie prawnych zasad współżycia między ludźmi Np. rozbój.

Agresja Spontaniczna

- Samo wykonanie czynu agresywnego sprawia jednostce przyjemność, zadowolenie.

- Agresja ta nie jest sprowokowana zewnętrznie, ale jest uwarunkowana osobowościowo.

---